Πρώτη πολιορκία της Βιέννης – Σωτήρια αναχαίτιση της επέκτασης των Τούρκων

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

proti poliorkia viennis
Εικόνα της πολιορκημένης Βιέννης.
Η Βιέννη στη μέση, γύρω γύρω το στρατόπεδο των Τούρκων.

Η πρώτη πολιορκία της Βιέννης ήταν σημαντικός σταθμός στην γεωπολιτική εξέλιξη της Ευρώπης. Η Βιέννη αντιστάθηκε γενναία, αντέχοντας την πολιορκία και απόκρουσε τις επιθέσεις των Τούρκων. Τελικά οι Τούρκοι εγκατέλειψαν τις προσπάθειές τους και αποχώρησαν.

Μετά την πτώση του Βυζαντίου το 1453 ο δρόμος προς την Ευρώπη έμεινε ανοιχτός για την εξάπλωση των Τούρκων που προχώρησαν καταλαμβάνοντας σταδιακά την Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Αλβανία, Ουγγαρία, προχωρώντας μέσα από τα Βαλκάνια μέχρι που έφτασαν στην Βιέννη, μια από τις μεγαλουπόλεις της κεντρικής Ευρώπης, την οποία τώρα μέσα στα φιλόδοξα επεκτατικά τους σχέδια αποκαλούσαν «κόκκινο μήλο» όπως άλλοτε ονόμαζαν την Κωνσταντινούπολη.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1529 οι Τούρκοι βρέθηκαν έξω από τα τείχη της πόλης. Η άφιξή τους είχε προαναγγελθεί από χρόνια, και γι’αυτό πολλοί κάτοικοι είχαν ήδη εγκαταλείψει την πόλη. Οι στρατιωτικές δυνάμεις των Αψβούργων βρίσκονταν στην Ιταλία, όπου ο αυτοκράτορας Κάρολος Κουίντος ήταν απασχολημένος με την δική του επεκτατική πολιτική.
Η πολιορκία
Ο Σουλεϊμάν ξεκίνησε με δέκα χιλιάδες στρατό από την Κωνσταντινούπολη. Πέρασε από την νοτιοανατολική Ευρώπη, συγκεντρώνοντας επιπλέον στρατό. Η πορεία μέσα από την Ουγγαρία ήταν δύσκολη, λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών, και επειδή δεν υπήρχε αξιόλογο οδικό σύστημα.
Στην Βιέννη έφτασαν πρώτοι είκοσι χιλιάδες δελήδες, οι οποίοι καταλεηλάτησαν όλα τα μέρη, και φόνευσαν τον άμαχο πληθυσμό με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο. Έσφαξαν τους άμαχους, βίασαν τα ανήλικα κορίτσια, ξεκοίλιασαν τις έγκυες γυναίκες, παλούκωσαν τα έμβρυα που έβγαλαν από τις κοιλιές των μανάδων τους ή τα τρύπησαν στο δόρυ τους και τα περιέφεραν εν είδη τροπαίου. Οι σκηνές αυτές σώθηκαν από αυτόπτες μάρτυρες και μεταφέρθηκαν σε όλη την Ευρώπη, ενώ επιβεβαιώνονται από τούρκικα χρονικά της εποχής.
Στη συνέχεια, έφτασε και ο Τούρκικος στρατός, ο οποίος στρατοπέδευσε γύρω από την Βιέννη. Τόσο πολυάριθμος ήταν ο στρατός, που το στρατόπεδο των Τούρκων ήταν επταπλάσιο της πόλης. Ο Σουλεϊμάν έστειλε μαντάτο να αλλαξοπιστίσουν οι πολιορκημένοι, και δεν θα είχαν τι να φοβηθούν. Αν όμως αρνούνταν, θα τους σκότωνε όλους. Οι πολιορκημένοι απάντησαν ότι προτιμούν να πεθάνουν, αλλά δεν αλλάζουν πίστη. Ο Σουλεϊμάν δεν διέταξε την έφοδο, διότι σύμφωνα με την πολεμική τακτική των Μουσουλμάνων, οι στρατιώτες θα λεηλατούσαν την πόλη επί τρεις ημέρες και δεν θα άφηναν τίποτα. Αν όμως η πόλη παραδίδονταν, τότε όλα τα λάφυρα θα ήταν δικά του.
Άρχισε τότε την πολιορκία. Έβαλε κανόνια να βομβαρδίζουν την πόλη. Τα βλήματα αρχικά έκαναν μεγάλες ζημιές, διότι έπεφταν στα πέτρινα σοκάκια της Βιέννης, αντανακλούσαν και χτυπούσαν τους τοίχους των σπιτιών. Οι πολιορκημένοι τότε γρήγορα ξέστρωσαν όλα τα σοκάκια, και έτσι τα βλήματα έπεφταν στο μαλακό χώμα και βούλιαζαν. Ο Σουλεϊμάν τότε έβαλε να σκάβουν χαντάκια βαθιά, για να πλησιάζουν στα τείχη χωρίς να τους πιάνουν τα βλήματα. Από εκεί έσκαβαν υπόγειες σήραγγες μέχρι κάτω από τα τείχη για να τα ανατινάξουν.
Οι Ευρωπαίοι αρχικά δεν είχαν εμπειρία με αυτή την πολιορκητική δράση και δεν κατανοούσαν σε τι ωφελούσε το σκάψιμο των Τούρκων. Αποφάσισαν να κάνουν έξοδο, και αιφνιδίασαν τους Τούρκους, σκοτώνοντας πολλούς, και πιάνοντας έναν αιχμάλωτο. Με τα βασανιστήρια που του έκαναν έμαθαν ότι το σχέδιο ήταν να ανατινάξουν τα τείχη κάτω από τα θεμέλια. Οι πολιορκημένοι τότε έστησαν βάρδιες στα υπόγεια των σπιτιών κοντά στα τείχη και αφουγκράζονταν μέρα νύχτα. Έβαζαν και κουβάδες με νερό, διότι η επιφάνεια του νερού ήταν πιο ευαίσθητη από την ακοή. Έτσι κατόρθωσαν να ανακαλύψουν τα κοντινότερα λαγούμια και κάνοντας εξόδους άρχισαν να τα καταστρέφουν.
Μετά έπιασε μεγάλη βροχή και χειμώνιασε, και οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να σταματήσουν. Αλλά ο καιρός ξανάφτιαξε και οι Τούρκοι συνέχισαν, και τελικά στις 12 Οκτωβρίου κατόρθωσαν να ανατινάξουν ένα λαγούμι και να γκρεμίσουν τα τείχη κάνοντας άνοιγμα τριάντα μέτρων. Οι Τούρκοι χύθηκαν, αλλά οι πολιορκημένοι βάστηξαν γενναία. Οι Τούρκοι έπαθαν μεγάλη ζημιά, και υποχώρησαν άτακτα.
Ο Σουλεϊμάν έκανε έκτακτο συμβούλιο και έταξε στους Γενίτσαρους πλούσια λάφυρα αν κατόρθωναν να πάρουν το «κόκκινο μήλο». Ακολούθησε νέα έκρηξη στα τείχη στις 14 Οκτωβρίου και νέα επίθεση των Τούρκων. Και πάλι οι πολιορκημένοι αμύνθηκαν γενναία, τινάζοντας τους Τούρκους πίσω, μέχρι που υποχώρησαν με μεγάλες απώλειες. Οι Τούρκοι τελικά αποχώρησαν και δεν επέστρεψαν.
Αποτίμηση της μάχης
Οι φρικαλεότητες των Τούρκων έμειναν μέχρι σήμερα ανεξίτηλα στην μνήμη των Ευρωπαίων. Η νίκη των πολιορκημένων είχε ύψιστη σημασία για την Ευρώπη, διότι η επέκταση των Τούρκων αναχαιτίστηκε για ενάμιση αιώνα, μέχρι που ξαναεμφανίστηκαν. Αν η Βιέννη είχε καταρρεύσει, οι Τούρκοι στη συνέχεια θα είχαν καταλάβει όλη την Ευρώπη μέχρι τις όχθες του Ρήνου, και το θαύμα της αναγέννησης δεν θα είχε πραγματοποιηθεί, ούτε και η σημερινή πραγματικότητα θα είχε γίνει.
Η αναχαίτιση της πρώτης πολιορκίας της Βιέννης έσωσε την Ευρώπη από την δουλεία και τον μαρασμό. Η Τουρκοκρατία δεν έφτασε στη Δυτική Ευρώπη.
wikipedia

ΔΗΜΟΦΙΛΗ