https://youtu.be/_Dr0bmj23mo
«Εμείς οι Έλληνες δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα μορφώματα του ρατσισμού και του ναζισμού να βρουν τροφή για να επιβιώσουν, όπως ακριβώς είχε γίνει και στον Μεσοπόλεμο, όπου οι συνθήκες τότε το επέτρεψαν». Αυτό ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, από τη Χώρα Σφακίων, όπου ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης, παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης, της Εκκλησίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
«Και αυτό πρέπει να αλλάξει το συντομότερο δυνατό, πριν ακόμα και από τις ευρωεκλογές, διότι θα είναι αργά εάν θα φτάσουμε στην περίοδο των ευρωεκλογών. Όλα αυτά τα μορφώματα αποκτούν οντότητα και ουσία μέσα στο ιερό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτές οι αλλαγές πιστεύω ότι θα γίνουν σύντομα, εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε αλαζόνες, αλλά δεν υποτιμούμε τις δυνατότητές μας και τον ιστορικό μας ρόλο και πρέπει να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας, πρώτον, να πείσουμε εκείνους τους εταίρους που δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αλληλεγγύη και δεύτερον και το κυριότερο να διδάξουμε ότι η πραγματική ευημερία δεν είναι κατά ανάγκη εκείνη που σημαίνει σώρευση πλούτου. Πραγματική ευημερία είναι εκείνη που αποκαθιστά την έννοια της ισότητας και της δικαιοσύνης» πρόσθεσε.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε συγκινημένος και σημείωσε ότι έρχεται συχνά σε τούτο τον τόπο διότι πέραν των άλλων, μαθαίνει και διδάσκεται.
«Όλοι είμαστε ενωμένοι και η Βουλή των Ελλήνων θα κάνει τη δουλειά της με όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις ενωμένες… » τόνισε ο κ. Παυλόπουλος για τις γερμανικές αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου, απευθυνόμενος στον δήμαρχο Σφακίων, Ιωάννη Ζερβό, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως τον Πρόεδρο με το υψηλό φρόνημα και το μεγαλειώδες έργο, που βοηθάει στη ρύθμιση του πολιτεύματος, αλλά και στην ενότητα του κράτους και του λαού.
«Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της ιερής μνήμης και μακριά από κάθε λογική αντεκδίκησης, που είναι παντελώς ξένη σε εμάς τους Έλληνες, εντάσσουμε και τις έναντι της Γερμανίας νόμιμες αξιώσεις μας για το κατοχικό δάνειο και τις εν γένει αποζημιώσεις της γερμανικής ναζιστικής κατοχής» τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, επισημαίνοντας: «Οι ως άνω αξιώσεις μας είναι πάντα νομικώς ενεργές, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τίθεται κανένα θέμα παραγραφής και δικαστικώς επιδιώξιμες. Και ο κοινός μας ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός επιβάλλει τη σχετική απόφαση να τη λάβει αρμόδιο δικαστικό φόρουμ με βάση το σύνολο του εφαρμοζόμενου εν προκειμένω διεθνούς δικαίου». Και αυτή η θέση, σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είναι κυριολεκτικά εθνική και κατά συνέπεια αδιαπραγμάτευτη.
Ακολουθούν τα σημεία αντιφώνησης του κ. Παυλόπουλου:
«Κύριε Δήμαρχε,
Αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα η αναγόρευσή μου, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, σ’ Επίτιμο Δημότη του Δήμου Σφακίων. Και έχω χρέος να επισημάνω ότι η παρουσία μου σήμερα εδώ, προκειμένου ν’ αποτίσουμε από κοινού τον επιβαλλόμενο φόρο τιμής στην μνήμη των θυμάτων της θηριωδίας που έλαβε χώρα σε τούτα τ’ Άγια και Μαρτυρικά χώματα της Κρήτης, τον Οκτώβριο του 1943, με συγκινεί βαθύτατα. Θέλω να υπογραμμίσω το γεγονός ότι η Πολιτεία, με την ανακήρυξη του Καλλικράτη σε Μαρτυρικό Χωριό, εκπληρώνει, έστω και με καθυστέρηση πολλών ετών, ένα πραγματικό χρέος τιμής όχι μόνον απέναντι στα Θύματα αυτής της θηριωδίας των ναζί και τις οικογένειές τους, αλλά απέναντι στην ίδια την Ιστορία του Τόπου μας. Διότι η Ιστορική Μνήμη αποτελεί όρο επιβίωσης ενός Έθνους.
Ι. Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, επιτρέψατέ μου ν’ αναφερθώ, έστω δι’ ολίγων, στην Ιστορία του Καλλικράτη:
Α. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Καλλικράτης πήρε τ’ όνομά του από τον Δρουγγάριο Μανούσο Καλλικράτη, έναν από τους τελευταίους υπερασπιστές του Βυζαντίου ο οποίος, το 1453, με 1500 άντρες και 5 πλοία, ηγήθηκε μιας ηρωϊκής εκστρατείας για την υπεράσπιση της Πόλης από τους Οθωμανούς.
Β. Ο Καλλικράτης έχει καεί τέσσερις φορές, από Τούρκους, Ενετούς και Γερμανούς και έχει μακρά παράδοση συμμετοχής σε απελευθερωτικούς αγώνες. Συγκεκριμένα:
1. Κατά τη μεγάλη Κρητική Επανάσταση του 1867, τουρκικές δυνάμεις, υπό την ηγεσία του Ομέρ Πασά, προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να εισβάλουν στα Σφακιά από τον Καλλικράτη.
2. Στις αρχές του 20ου αιώνα, αρκετοί Καλλικρατινοί εθελοντές, με οπλαρχηγούς τους Γ. Δικώνυμο-Μακρή, Ε. Καούδη, Ε. Μπενή και Λ. Βρανά, πήραν μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908), επιδεικνύοντας πλούσια δράση.
3. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, αντιστασιακές δυνάμεις είχαν εγκαταστήσει έναν ασύρματο στο σπήλαιο Ανεμόσπηλιος, κοντά στον Καλλικράτη. Ο αντιστα-σιακός Γεώργιος Ψυχουντάκης, στο βιβλίο του «Ο κρητικός δρομέας», αναφέρει ότι είχε διαμείνει κρυμμένος στο σπήλαιο αυτό, την άνοιξη του 1942, βοηθούμενος από τους ντόπιους.
ΙΙ. Στις 4 Οκτωβρίου 1943, στη θέση Τζιλίβδικα Καλής Συκιάς Ρεθύμνης, ομάδα Καλλικρατιανών ήρθε αντιμέτωπη με απόσπασμα Γερμανών, τους οποίους σκότωσαν.
Α. Οι Γερμανοί προέβησαν σε φοβερά αντίποινα κατά των κατοίκων της Καλής Συκιάς. Κάποιος δεν άντεξε και κατέδωσε ότι υπαίτιοι ήταν οι Καλλικρατιανοί.
Β. Στην συνέχεια, η παραστρατιωτική ομάδα του Φριτς λεηλάτησε και έκαψε το Χωριό, αφού εκτέλεσε 31 κατοίκους ως αντίποινα για την συμμετοχή των ντόπιων στην Αντίσταση κατά των ναζί.
ΙΙΙ. Τιμώντας σήμερα την Ιερή Μνήμη των θυμάτων του Μαρτυρικού Τόπου σας, διαπιστώνουμε, για πολλοστή φορά, ότι για εμάς, τους Έλληνες, η Ελευθερία αποτελεί υπαρξιακή αρχή και, άρα, τρόπο ζωής. Αυτή την αλήθεια οφείλουν να την γνωρίζουν όλοι.
Α. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη. Συμπεριφέρεται στην διεθνή πολιτική ζωή με απόλυτο σεβασμό στο Ευρωπαϊκό και στο Διεθνές Δίκαιο, στο σύνολό τους. Είναι δηλαδή δύναμη που εργάζεται για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη τόσο στην εγγύς περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, όσο και στο ευρύτερο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Β. Πλην, όμως, εάν χρειασθεί, εμείς, οι Έλληνες, είμαστε έτοιμοι να υπερασπισθούμε αποτελεσματικά τα σύνορα και το έδαφος της Πατρίδας μας, που αποτελούν επίσης σύνορα και έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τούτο θα το πράττουμε πάντοτε υπό όρους αρραγούς ενότητας, δοθέντος ότι η Ιστορία μας έχει διδάξει πως τα μεγάλα και σημαντικά -και ιδίως τους Εθνικούς μας Στόχους- τους επιτυγχάνουμε ενωμένοι. Ενώ η διχόνοια και ο διχασμός μας στοίχισαν ακριβά, ακόμη δε και τμήματα του Εθνικού μας Κορμού. Τέτοια τραγικά λάθη δεν είναι νοητό να τα επαναλάβουμε. Και δεν θα τα επαναλάβουμε.
ΙV. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο Ιερής Μνήμης -και μακριά από κάθε λογική αντεκδίκησης, που είναι παντελώς ξένη σ’ εμάς, τους Έλληνες- εντάσσουμε και τις έναντι της Γερμανίας νόμιμες αξιώσεις μας για το κατοχικό δάνειο και τις εν γένει αποζημιώσεις της γερμανικής ναζιστικής κατοχής. Όπως έχω επανειλημμένως τονίσει, οι ως άνω αξιώσεις μας είναι πάντα νομικώς ενεργές -πράγμα που σημαίνει ότι δεν τίθεται κανένα θέμα παραγραφής- και δικαστικώς επιδιώξιμες. Και ο κοινός μας Ευρωπαϊκός Νομικός Πολιτισμός επιβάλλει την σχετική απόφαση να την λάβει αρμόδιο Δικαστικό Forum, με βάση το σύνολο του εφαρμοζόμενου εν προκειμένω Διεθνούς Δικαίου. Η θέση αυτή είναι, πλέον, κυριολεκτικώς Εθνική και, κατά συνέπεια, αδιαπραγμάτευτη.
V. Η ναζιστική θηριωδία που διαπράχθηκε στον Καλλικράτη εκπέμπει, όμως, SOS και ως προς τους κινδύνους που εγκυμονεί για την σημερινή Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο Κόσμο, η επανεμφάνιση λαϊκιστικών ή και νεοναζιστικών πολιτικών μορφωμάτων.
Α. Αυτά πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Ευρωπαϊκούς Λαούς που την συγκροτούν. Κυρίως, πρέπει να εξαλειφθούν οι αιτίες που προκαλούν την εμφάνιση και ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων, με κυριότερη τις έντονες κοινωνικές ανισότητες και όσες συνέπειες αυτές έχουν για την συνοχή των Ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Β. Είναι καίριας, επομένως, σημασίας η υπεράσπιση του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς, μάλιστα, οι Έλληνες, που ζήσαμε πρόσφατα μια μεγάλη οικονομική -και όχι μόνο- κρίση, γνωρίζουμε καλά την αξία του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου και είμαστε πρόθυμοι να το υπερασπισθούμε έναντι όσων βάλλουν σήμερα κατά της αναγκαιότητάς του. Ταυτοχρόνως δε, είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπισθούμε το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα εναντίον όλων εκείνων, οι οποίοι απεργάζονται την υπονόμευσή του και, εν τέλει, την κατεδάφισή του.
Κύριε Δήμαρχε,
Αναχωρώντας από τον ιστορικό και πανέμορφο Καλλικράτη, με την σπουδαία τιμή που επιδαψιλεύσατε στο πρόσωπό μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι όσα εξέθεσα θ’ αποτελέσουν καθοριστικής σημασίας δείκτη πορείας κατά την άσκηση των καθηκόντων μου. Επιπλέον, παίρνω μαζί μου, στις νοερές αποσκευές μου, τις καλύτερες αναμνήσεις της έξοχης φιλοξενίας που μου επιφυλάξατε, για την οποία και πάλι βαθύτατα σας ευχαριστώ».
ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΕΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ
Κολυμβάρι, 3.10.2018
Η σημερινή μεγάλη τιμή που περιποιεί στο πρόσωπό μου, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, δια της απονομής του Χρυσού Εμβλήματός της, με συγκινεί βαθύτατα και με επιφορτίζει με την υποχρέωση να φανώ άξιός της.
A. Το γεγονός ότι η απονομή αυτή λαμβάνει χώρα με την ευκαιρία του εορτασμού των πενήντα ετών λειτουργίας της, μου προσφέρει την ευκαιρία να εκθέσω την, γενικώς επικρατούσα, θετική άποψη αναφορικά με το σημαντικότατο έργο που επιτελεί η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης για την Ορθοδοξία, για το Ελληνικό Έθνος αλλά και για τον Ελληνικό Πολιτισμό.
B. Πρόκειται για έργο, του οποίου η απήχηση έχει προ πολλού υπερβεί τα σύνορα της Χώρας μας, γνωρίζοντας την διεθνή αναγνώριση και κατακτώντας τον ανάλογο σεβασμό.
Ι. Κατ’ αρχάς, έχει ιδιαίτερη σημασία το πώς ιδρύθηκε η εν λόγω Ακαδημία, η οποία, όπως είναι γνωστό σε όλους μας, αποτελεί Κοινωφελές Θρησκευτικό Καθίδρυμα της Εκκλησίας που λειτουργεί, ως προς το νομικό του καθεστώς, σύμφωνα με τον Οργανισμό της Εκκλησίας και τους Νόμους του Κράτους. Ως προς δε την Εκκλησιαστική της υπόσταση και αποστολή, τηρεί την κανονική αναφορά, τόσο προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως όσο και προς την Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου και την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης.
Α. Ιδού λοιπόν πώς ο μακαριστός Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου, Ειρηναίος Γαλανάκης, εκ των ιδρυτών της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης και εμβληματική πνευματική προσωπικότητα του Τόπου σας, αλλά και σύνολου του Ελληνισμού, περιγράφει την ιδέα της δημιουργίας της σε κείμενό του: «Η ιδέα της Ακαδημίας γεννήθηκε στη σκέψη μου στην πρώτη δεκαετία του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου (1945-1955), τότε που ξεκινούσαν οι προβληματισμοί του νέου μεσοπολεμικού κόσμου. Γεννήθηκε σαν αναζήτηση ενός χώρου, ενός οργάνου, όπου θα μπορούσαν: χριστιανική πίστη και Νεοελληνικός Λόγος, Ελληνική Διανόηση να συναντηθούνε, να διαλεχθούνε και να συνεργασθούνε για την πνευματική πληρότητα και ωριμότητα του Λαού μας».
Β. Στο ίδιο πνεύμα, και τηρώντας αυτή την ιερή πνευματική παρακαταθήκη του Ειρηναίου, ο σημερινός Διευθυντής της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, κ. Κωνσταντίνος Β. Ζορμπάς σημειώνει, ανάμεσα σε άλλα, εν είδει συμπεράσματος σε μελέτη του για τις εκκλησιαστικές διαστάσεις του έργου της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης: «Η Εκκλησία οφείλει να συνεχίζει, εν Αγίω Πνεύματι, το διαλογικό έργο της σωτηρίας του Χριστού εντός της Ιστορίας. Οφείλει δηλαδή να διαλέγεται με τον κόσμο ολόκληρο. Και τούτο, διότι ο διάλογος αποτελεί την πιο χαρακτηριστική έκφραση του αγαπητικού ήθους, την ίδια τη μαρτυρία του πνεύματος της χριστιανικής αγάπης και καταλλαγής, ενώ απαραίτητη προϋπόθεσή του είναι η μετάνοια, καθώς βοηθά στη γνωριμία και στη συνάντηση με τον ‘άλλο’, στην υπέρβαση της άγνοιας, της καχυποψίας και της μνησικακίας, στην άρση των παρεξηγήσεων, στην από κοινού συζήτηση των νέων προκλήσεων. Ο ‘άλλος’ νοείται ως όλον, ως συμπαρών της ευχαριστιακής σύναξης και μέτοχος του κοινού ποτηρίου ή ακόμη και ως προσδοκώμενος μέτοχος. Οι παραπάνω, θεμελιώδους σημασίας, θεολογικές προϋποθέσεις, δεν αποτελούν απλώς θεωρητικές διατυπώσεις ή λεκτικές ακροβασίες, αλλά έχουν καίριες συνέπειες για την αποστολή, τη μαρτυρία και την ιστορική πορεία της Εκκλησίας στο μεταβαλλόμενο κόσμο μας. Και ως εκ τούτου και της ίδιας της Ακαδημίας».
II. ‘Όλα τα προαναφερθέντα προκύπτουν από τον σκοπό της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, ο οποίος σύμφωνα με τον Οργανισμό Λειτουργίας του Ιδρύματος είναι:
« 1) H ενδυνάμωσις και επιμόρφωσις των λειτουργών και του πληρώματος της Εκκλησίας ίνα εν τω πλαισίω της Ελληνορθοδόξου Πνευματικότητος δίδωσιν ζώσαν και ακεραίαν μαρτυρίαν του Ευαγγελίου εν τω συγχρόνω κόσμω.
2) Η ενίσχυσις του έργου της Ορθοδόξου εξωτερικής Ιεραποστολής.
3) Η παροχή τεχνικής και ηθικής βοηθείας προς προαγωγήν του βίου ή προς ικανοποίησιν φιλανθρωπικών και λοιπών σκοπών.
4) Η υπό το Ορθόδοξον χριστιανικόν πρίσμα και συμφώνως προς τα παραδόσεις και τας ανάγκας του Γένους ημών θεώρησις και έρευνα των πνευματικών-κοινωνικών και οικονομικών εν γένει προβλημάτων».
ΙΙΙ. Για ν’ αντιληφθούμε την σπουδαιότητα της διαρκούς όσμωσης του Ελληνισμού με την Ορθοδοξία, την οποία κηρύσσει και ως σκοπό υπηρετεί η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, αρκεί να ταξιδέψουμε, για λίγο, πίσω στην Ιστορία και να θυμηθούμε ότι ο Xριστιανισμός αναπτύχθηκε αρχικά στο ιουδαϊκό περιβάλλον και πολύ σύντομα διαδόθηκε στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Έγινε, όμως, και για τις δύο παραδόσεις, «σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Ή, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, «Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρία». Και όμως, ο Xριστιανισμός κατόρθωσε να συνθέσει, κατά τρόπο θαυμαστό, αυτές τις δύο παραδόσεις και, δια του έργου των Πατέρων της Εκκλησίας, να διαδώσει μια διδασκαλία που είναι λυτρωτική για τους πιστούς Χριστιανούς, αλλ’ αποτελεί και ένα ανεκτίμητης αξίας πολιτιστικό, πνευματικό αγαθό για κάθε άνθρωπο που μπορεί να αναγνωρίσει το σπουδαίο και το υψηλό, ακόμη κι αν δεν θρησκεύει. Και τούτο διότι το αιώνιο, μεγάλο μήνυμα του Χριστιανισμού, έγκειται στο ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, για να μπορέσουμε να συναντηθούμε μαζί Του, να αναμορφώσουμε την ύπαρξή μας και να πορευθούμε στη σωτηρία: «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν Αὐτοῦ». … Πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας».
IV. Επίσης, η αποστολή της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης να υποστηρίζει και ν’ αναδεικνύει τους διαχρονικά άρρηκτους δεσμούς ανάμεσα στο Ελληνικό Έθνος και την Ορθοδοξία και ν’ αποδεικνύει την εξαιρετική σημασία τους για την αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελληνική Κοινωνία, με οδηγεί στην σκέψη ότι έτσι συνεχίζει, μέσα σε τελείως διαφορετικές φυσικά περιστάσεις αλλά όχι ενώπιον λιγότερο κρίσιμων για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία κινδύνων, το έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Διότι, πράγματι, ο Κοσμάς ο Αιτωλός -όπως είχα προσφάτως την ευκαιρία ν’ αναδείξω- με τη δράση του όχι μόνο συνέβαλε καθοριστικώς στην διατήρηση της Εθνικής Συνείδησης του υπόδουλου Ελληνισμού κατά τα χρόνια του τουρκικού ζυγού, αλλ’ αναδείχθηκε αληθινός φωτιστής, υπέρμαχος της Παιδείας και της Ορθόδοξης Πνευματικότητας.
V. Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, δια του έργου της, συμμορφώνεται πλήρως προς στις ακόλουθες παραινέσεις του αποστόλου των Εθνών Παύλου, τις οποίες με συνέπεια υπηρετεί: «Σὺ δέ, ᾧ ἄνθρωπετοῦ Θεοῦ, … δίωκε δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα, ἀγωνίζου τὸν καλὸνἀγῶνα τῆς πίστεως».
Α. Υπερασπίζεται αδιαλείπτως και με παρρησία την Ορθόδοξη Πίστη, ορθοτομούσα τον λόγον της Αληθείας, και υπό την σκέπη του Πατριαρχείου μοχθεί ακαταπαύστως για την ομόνοια μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, για την ανάπτυξη των επαφών με τις λοιπές Χριστιανικές Ομολογίες, για την διάδοση του Ευαγγελικού Μηνύματος και της Ορθόδοξης Μαρτυρίας σε όλο τον Κόσμο, ώστε κάθε άνθρωπος να γίνει κοινωνός του χαρμόσυνου μηνύματος της αγάπης του Θεού: «Ὁ λαὸς ὁκαθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα, καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιὰ θανάτου φῶς ἀνέτειλεναὐτοῖς». Διότι, πράγματι, αυτό είναι το μήνυμα που μπορεί να φέρει το φως της ελπίδας στον σύγχρονο, ταραγμένο κόσμο μας.
Β. Λαμπρό επιστέγασμα και πλήρης δικαίωση αυτής της ειλικρινούς, συστηματικής και πνευματικώς αγωνιώδους προσπάθειας για την ανάπτυξη διαλόγου μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, αποτέλεσε το γεγονός ότι η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης, σαρξ εκ της σαρκός και σέμνωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φιλοξένησε πριν από δύο χρόνια την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Πανορθόδοξη Σύνοδος συγκλήθηκε, όπως είχε σχεδιασθεί, από τις 17 Ιουνίου έως τις 26 Ιουνίου 2016, εδώ, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης, στο Κολυμβάρι Χανίων και συμμετέσχαν σ’ αυτήν οι δέκα από τις δεκατέσσερις αυτόνομες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Οφείλω δε να επισημάνω ότι η απουσία ορισμένων Ορθόδοξων Εκκλησιών κατά την ως άνω Σύνοδο δεν οφείλεται, κάθε άλλο, στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά σε δικές τους σκοπιμότητες, ως προς τις αρνητικές επιπτώσεις των οποίων για την Ορθοδοξία πρέπει να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες.
VI. Επιπροσθέτως, με ειλικρίνεια και διάκριση η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης επικοινωνεί με προσωπικότητες από τους χώρους της Επιστήμης και του Πολιτισμού, συμβάλλοντας με όλες τις δυνάμεις της στην οικοδόμηση ενός καλύτερου Κόσμου, και κηρύττοντας με κάθε ευκαιρία και σε κάθε χώρο τις πανανθρώπινες αξίες της Ορθοδοξίας. Αυτό που αξίζει εν προκειμένω να τονισθεί είναι ότι το Ίδρυμά σας προωθεί τον διάλογο ανάμεσα στην Ορθοδοξία και την Επιστήμη, με απόλυτο σεβασμό προς την δεύτερη, αναζητώντας την συμπόρευση εκείνη που θα μπορούσε να φανεί η πιο ευεργετική για τον Άνθρωπο, στην προσπάθειά του ν’ αυτοπραγματωθεί κατά την φύση του και τον προορισμό του.
VII. Κλείνω, αναλογιζόμενος και αναγνωρίζοντας, ειλικρινώς και ευθαρσώς -όπως κάνει, άλλωστε, και η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού μας- την καθοριστική συμβολή της ΟρθόδοξηςΕκκλησίας στους μεγάλους Αγώνες του Λαού μας και του Έθνους μας. Συνακόλουθα δε την καθοριστική συμβολή της στην υπεράσπιση της Ιστορίας μας και της Πατρίδας μας.
Α. Το Εθνικό, κυριολεκτικώς, τούτο χρέος οφείλουμε να το εκπληρώνουμε με συνέπεια πολύ περισσότερο σήμερα, ενόψει των μεγάλων προκλήσεων που βρίσκονται μπροστά μας, και οι οποίες θα καθορίσουν, τελικώς, την ευόδωση του Ιστορικού μας προορισμού.
Β. Η Ορθόδοξος Ακαδημία Κρήτης το πράττει στο ακέραιο και της είμαστε όλοι οι Έλληνες ευγνώμονες γι’ αυτό. Έχω αίσθηση του καθήκοντός μου και της ιστορικής μου ευθύνης να υποστηρίξω ολόψυχα και με όλες μου τις δυνάμεις το λαμπρό έργο που επιτελεί.
Σας ευχαριστώ.