Ο Γουσταύος Φρειδερίκος Χέρτσμπεργκ (Gustav Friedrich Hertzberg, 19 Ιανουαρίου 1826 – 16 Νοεμβρίου 1907) ήταν Γερμανός ιστορικός και σπουδαίος Ελληνιστής.
Γεννήθηκε στη Χάλλε το 1826. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλολογία. Από το 1850 μέχρι το θάνατό του, το 1907 (στην ίδια πόλη), περισσότερο από μισό αιώνα, ανάλωσε τη ζωή του γράφοντας συγγράμματα και βιβλία για την ιστορία της Ελλάδας.
Το 1880 διορίσθηκε καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Χάλε.
Ο Χέρτσμπεργκ θεωρείται ένας από τους πολυγραφότερους και επιφανέστερους σύγχρονους ιστορικούς του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Στην ιστορική του έρευνα ακολούθησε ιδιαίτερη μέθοδο και επεξεργασία των ιστορικών του πηγών. Σημαντικότερα από τα έργα του είναι:
“Αλκιβιάδης, ο πολιτικός και ο στρατηγός” (1853),
“Η ζωή του Βασιλέως Αγησιλάου Β΄ της Σπάρτης” (1856),
“Η εκστρατεία των Μυρίων” (1861),
“Οι ασιατικές εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου” 2 τόμοι (1863-1864),
“Ιστορία της Ελλάδος επί ρωμαϊκής κυριαρχίας, εκτειθέμενη κατά τας πηγάς” 3 τόμοι (1866-1875),
“Ιστορία των Περσικών πολέμων, κατά τας πηγάς” (1876),
“Ιστορία της Ελλάδος από τη κατάλυση του αρχαίου βίου μέχρι σήμερα” 4 τόμοι (1876-1879),
“Ιστορία της αρχαίας Ελλάδος και Ρώμης” 2 τόμοι (1878-1880),
“Ιστορία των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων” (1880-1882) και
“Ιστορία των Βυζαντινών και του Οθωμανικού κράτους” (1882-1884), καθώς και πολλά άλλα συγγράμματα όπως * “Αι Αθήναι” (Ιστορία αθηναϊκών μνημείων).
Σημειώνεται ότι το 5ο βιβλίο 3τομο μεταφράσθηκε αμέσως στην ελληνική από τον Π. Καρολίδη σε 4τομο έργο, το 1902, καθώς και το τελευταίο “Αθήναι”.