Η πρώτη επέτειος του Πολυτεχνείου έβγαλε χιλιάδες κόσμου στο δρόμο, που μετέτρεψε την Πατησίων και τους γύρω από το ίδρυμα χώρους σε λαοθάλασσα. Μπορεί οι εορταστικές εκδηλώσεις να μην έγιναν την 17η Νοεμβρίου, αλλά μία εβδομάδα αργότερα, ωστόσο, το κλίμα ήταν αυτό που άρμοζε ένα μόλις χρόνο μετά την εξέγερση και την πτώση της Χούντας.
Λόγω των εκλογών, που είχε προκηρύξει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το τριήμερο 22-24 Νοεμβρίου 1974 στον περίνολο του Πολυτεχνείου βρέθηκαν απλοί πολίτες, τραγουδιστές και άνθρωποι που συνδύασαν το όνομά τους με τον αντιδικτατορικό αγώνα.
Όπως σημειώνει στο ρεπορτάζ του ο Μιχάλης Νταλούκας, στη φωτογραφία, από την ημέρα της μεγάλης γιορτής, βλέπουμε στα σκαλιά του Πολυτεχνείου, την Μαρία Φαραντούρη, τον Αντώνη Καλογιάννη, και τον Νίκο Ξύλούρη που κρατά το μικρόφωνο. Πίσω τους, με τον μπερέ, είναι ο Πέτρος Πανδής, και πιο πίσω, με σγουρά τα μαλλιά, ο φοιτητής τότε, Κώστας Λαλιώτης.
Στα κάγκελα (αλλά και παντού στον μέσα χώρο) ο κόσμος έχει αναρτήσει εκατοντάδες αναθήματα για τους νεκρούς ήρωες: Aνθοδέσμες, ποιήματα και ζωγραφιές, που σήμερα, αν υπήρχαν, θα ήταν πολύτιμες μαρτυρίες αλλά δυστυχώς αφέθηκαν να χαθούν.
Άνθρωποι κάθε ηλικίας, πλησιάζουν στα σημειώματα, να διαβάσουν με συγκίνηση, τι γράφουν για τα παιδιά, που αψήφησαν την χούντα.
Ένα από τα ποιήματα, που κάποιος άφησε τότε στα κάγκελα, είναι εξαιρετικά αιχμηρό και δυσοίωνο. «Εσύ κοιμάσαι στο σπλάχνο της θύελλας κι εμείς κοιμώμαστε ξύπνιοι για να πεθαίνουμε κάθε μέρα ζωντανοί».
Εννοεί ότι οι ήρωες που πέρασαν στον αιώνιο ύπνο, δεν θα δουν (ευτυχώς) ποτέ τους συντρόφους τους, να «κοιμούνται ξύπνιοι για να πεθαίνουν κάθε μέρα ζωντανοί». Το ποίημα αυτό, προφήτευε κάτι που λίγοι μπορούσαν τότε να δουν. Το Πολυτεχνείο, θα γινόταν μέσο προσωπικής προβολής, και το τεράστιο νόημα του κοινού και υπερκομματικού αγώνα, των φοιτητών που στάθηκαν απέναντι στη χούντα, θα χανόταν μέσα στις εξαργυρώσεις και στις κομματικές διαμάχες.
Σε μία φωτογραφία, βλέπουμε έναν τοίχο από το κτίριο του Πολυτεχνείου, όπου είχε γραφτεί ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Το σύνθημα αυτό, εξέφραζε όλους όσοι ήθελαν να συνδέσουν την αντιδικτατορική νεολαία με το ΕΑΜ, και η φωτογραφία αυτή αποδεικνύει ότι ο καβγάς για την «κληρονομιά» είχε ήδη αρχίσει από τους πρώτους μήνες της μεταπολίτευσης. Κάποιος, διόρθωσε το σύνθημα σβήνοντας τις δύο πρώτες λέξεις και γράφοντας τελικά ΟΛΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ-ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ. Δυστυχώς, η ένωση δεν ήταν δυνατή σε ένα μεταπολιτευτικό περιβάλλον όπου διάφορες ομάδες θρυμμάτιζαν τις κοινές μνήμες και παράλλαζαν την ιστορία στα μέτρα των κομματικών συμφερόντων.
Το μήνυμα διορθώθηκε, «Ολοι ενωμένοι -Το Πολυτεχνείο ζει»Το μήνυμα διορθώθηκε, «Ολοι ενωμένοι -Το Πολυτεχνείο ζει»
Η Νίκη Τυπάλδου, που λίγα χρόνια αργότερα έγινε η προσωπική φωτογράφος του Ανδρέα Παπανδρέου, μας έχει παραδώσει όλο αυτό το πολύτιμο, από την πρώτη επέτειο, υλικό.
Η αείμνηστη Νίκη, υπήρξε σπουδαία φωτογράφος, και ανάμεσα σε άλλα θέματα που φωτογράφισε με σπάνια ευαισθησία και τεχνική, είναι και τα περίφημα πορτρέτα σημαντικών Ελλήνων, από τον χώρο της πολιτικής, του πολιτισμού και της Τέχνης.
Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.tilestwra.com/polytechneio-1974-farantoyri-kalogiannis-kai-xyloyris-tragoydoyn-mazi-me-to-plithos/