Το τελευταίο διάστημα εμφανίστηκαν (πανομοιότυπα) δημοσιεύματα περί δήθεν διόγκωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων επί κυβερνήσεων Καραμανλή. Ωστόσο, τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζουμε σήμερα, δεν αφήνουν αμφιβολίες ότι τα σχετικά δημοσιεύματα δεν είναι παρά fake news που αποσκοπούν στη δημιουργία «επικοινωνιακού θορύβου». Δεν είναι τυχαίος ο χρόνος που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα εν λόγω fake news, σε μια στιγμή που η δικαστική έρευνα επιχειρεί (παρά τα συνεχή εμπόδια που αντιμετωπίζει) να ρίξει φως στη σκοτεινή πλευρά των κυβερνήσεων Σημίτη.

Κληρονομιά Σημίτη οι επιπλέον υπάλληλοι

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσιάζουμε, το επιπλέον προσωπικό που αναγκάστηκαν οι κυβερνήσεις Καραμανλή να προσλάβουν στο Δημόσιο ήταν κληρονομιά της περιόδου Σημίτη. Συγκεκριμένα:

Το 2004 υπηρετούσαν 472.332 δημόσιοι υπάλληλοι (συμπεριλαμβάνονται όσοι είχαν σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου). Οι υπάλληλοι αυτοί ήταν κατανεμημένοι ως εξής :

  1. Κεντρική Υπηρεσία 354.695
  2. ΝΠΔΔ  44.910
  3. ΟΤΑ α΄και β΄βαθμού 72.727

Β. Το 2009 υπηρετούσαν 530.589 υπάλληλοι, κατανεμημένοι ως εξής:

  1. Κεντρική Υπηρεσία 397.897
  2. ΝΠΔΔ  48.634
  3. ΟΤΑ α΄και β΄βαθμού  84.058

Η διαφορά μεταξύ 2004 και 2009 είναι 58.257 υπάλληλοι. Ωστόσο, αν μείνει κανείς σε αυτόν τον αριθμό, παρουσιάζει ψευδή εικόνα της κατάστασης γιατί από αυτούς οι 33.500 δεν προσλήφθηκαν πρωτογενώς. Προέρχονται από εκείνους των οποίων οι ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου, κατ’ εφαρμογή του Π.Δ. 164/2004.

Επισημαίνεται ότι η μετατροπή αυτή έγινε υποχρεωτικώς – και με διαδικασία ΑΣΕΠ, μολονότι τούτο δεν ήταν επιβεβλημένο κατά το Σύνταγμα – λόγω των προβλέψεων της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 1999. Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση Κ. Σημίτη αφενός είχε «κληροδοτήσει» το 2004 στην κυβέρνηση Κ. Καραμανλή περί τους 129.000 συμβασιούχους ορισμένου χρόνου και έργου.

Αφετέρου, ουδέν είχε πράξει για την προσαρμογή στην ως άνω Οδηγία, υπό τον κίνδυνο καταδίκης της χώρας με ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες. Γι’ αυτό και αμέσως εκδόθηκε το ως άνω Π.Δ. 164/2004 με το οποίο, και σε συνεννόηση με τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου οι 33.500 συμβάσεις κείνων που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Κατά συνέπεια μεταξύ 2004-2009 προσλήφθηκαν πρωτογενώς, και για την κάλυψη υφιστάμενων τεράστιων κενών του στενού δημόσιου τομέα – πάντοτε δε μέσω ΑΣΕΠ – 24.757 δημόσιοι υπάλληλοι. Εκ των οποίων πάνω από 10.000 στους ΟΤΑ α΄και β΄ βαθμού.

Χαμηλότερος ο μέσος όρος

Απλή στατιστική παρατήρηση, λοιπόν, αποδεικνύει ότι ο κατ’ έτος μέσος όρος προσλήψεων μεταξύ 2004-2009 ήταν ο μικρότερος, τουλάχιστον μετά το 2000. Και, βεβαίως, δεν γίνεται λόγος για τα προηγούμενα – ιδίως μετά το 1981 – χρόνια, όπου συνέβησαν τα «όργια» κομματικών προσλήψεων του ΠΑΣΟΚ – «φυσικά» εκτός ΑΣΕΠ – και για τα οποία τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα σιωπούν «αιδημόνως».

Μικρότερος ο αριθμός των συμβασιούχων

Ανάλογο είναι το συμπέρασμα και για τους συμβασιούχους με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και έργου. Τα στοιχεία έχουν ως εξής :

1.Το 2004 υπηρετούσαν 128.963 συμβασιούχοι, οι οποίοι είχαν προσληφθεί από τις κυβερνήσεις Σημίτη, κατανεμημένοι ως εξής :

  • Ορισμένου χρόνου 94.352
  • Έργου 34.431

2. Το 2005 υπηρετούσαν 128.868 συμβασιούχοι, κατανεμημένοι ως εξής :

  • Ορισμένου χρόνου 92.762
  • Έργου 36.106

3. Το 2006 υπηρετούσαν 128.421 συμβασιούχοι, κατανεμημένοι ως εξής :

  • Ορισμένου χρόνου 103.312
  • Έργου 25.109

4. Το 2007 υπηρετούσαν 118.513 συμβασιούχοι, κατανεμημένοι ως εξής :

  • Ορισμένου χρόνου 96.114
  • Έργου 22.399

5. Το 2008 και επέκεινα υπηρετούσαν 96.819 συμβασιούχοι, κατανεμημένοι ως εξής :

  • Ορισμένου χρόνου 75.127
  • Έργου 21.692

Από τα στοιχεία αυτά συνάγεται ότι αν μεταξύ 2004-2006 ο αριθμός των συμβασιούχων αυτών ήταν σχετικά υψηλός – αλλά ίσος μ’ αυτόν που προσέλαβε το ΠΑΣΟΚ προ του 2004 – είναι διότι κατά τα τρία αυτά χρόνια ανανεώθηκαν υποχρεωτικώς, όσο διαρκούσαν οι διαδικασίες του ΑΣΕΠ, οι προ του 2004 συμβάσεις εκείνων, οι οποίοι είχαν προσληφθεί, όπως τονίσθηκε, από τις κυβερνήσεις Σημίτη και ενέπιπταν στις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004. Ήτοι οι συμβάσεις που τελικώς μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου. Γι’ αυτό και μετά το 2007 «έπεσαν» καθέτως, φθάνοντας πλέον στο μικρότερο επίπεδο, τουλάχιστον μετά το 2000.

Η κατάρριψη του αφηγήματος

Τα fake news περί διόγκωσης των προσλήψεων αποτελούν μέρος του ευρύτερου αφηγήματος περί δήθεν δημοσιονομικού εκτροχιασμού την περίοδο 2004-2009. Το αφήγημα αυτό έχει επανειλημμένως καταρριφθεί και καταρρίπτεται για μία ακόμα φορά. Το ότι ορισμένοι επανέρχονται σε κάτι που δεν «περνάει», αποκαλύπτει απλώς τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει.