Του Γιώργου Νικολαΐδη
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας ΑμΕΑ, θεωρώντας ως μια ελάχιστη συνεισφορά συμπαράστασής μας και κατανόησης στα κάθε είδους προβλήματα μα και θέλησης για την ζωή των ΑμΕΑ και έχοντας ως “σύνθημά” μας το “Ερασιτέχνεςενωμένοι για καλό σκοπό”, αναρτούμε το κινηματογραφικό μας αυτό πόνημα, ως συνέχεια του “Just men I“.
Είμαστε μια άτυπη κινηματογραφική εθελοντική ομάδα από ερασιτέχνες ηθοποιούς και άτομα με αγάπη για κινηματογραφική και όχι μόνον δημιουργία στον Δήμο Θερμαϊκού.
Η ιδέα ξεκίνησε από την Γεωργία Ματράκα, καθηγήτρια Αγγλικών και εθελόντρια στο Ι.Ε.Α. (Ινστιτούτο Ενδοοικογενειακής Αποκατάστασης) και τον ΣτηβΒασιλακόπουλο καθηγητή Αγγλικών και συγγραφέα αγγλικών βιβλίων.
Έχοντας ως θέμα την κινητική αναπηρία, η ταινία προβλήθηκε σε ημερίδες και σχολεία και έλαβε μέρος στο “ μ-microfestival “της Θεσσαλονίκης.
Περίληψη του έργου:
Μια γυναίκα (Λάουρα) δεν κατάφερε να ευτυχήσει στον γάμο της και μην βρίσκοντας επίσης κάτι ουσιαστικό στις εφήμερες σχέσεις της, αναζητά την πραγματική αγάπη.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο γιός της (Πάνος), ψάχνοντας κι΄αυτός την στερημένη μητρική υπόσταση, να συντηρεί μια ερωτική σχέση με μιαν μεγαλύτερη ηλικιακά απ΄τον ίδιο γυναίκα (Μαρία).
Οι συνεχείς τηλεφωνικές παραινέσεις, συνομιλίες και συμβουλές, καθώς και η κατανόηση που θέλουν να του δείξουν οι συγγενείς του (παπούς, ο θείος του Πέτρος, ξεναγός στο επάγγελμα, ο οικογενειακός φίλος Αρης και άλλοι), παραμένουν χωρίς αποτέλεσμα, μιας και ο Πάνος δεν μιλά ευχάριστα για την αλλοπρόσαλλη σχέση του.
Κάπου εκεί εμφανίζεται και ο Λάζαρος, άτομο με κινητικά προβλήματα, ισορροπημένος στην επαγγελματική και ιδιωτική ζωή του και ερωτεύσιμος.
Η Λάουρα δείχνει προβληματισμένη. Απορρίπτει την πρόταση του (τελευταίου) εφήμερου εραστή της Απόλλωνα και αποφασίζει να…
Δείτε την ταινία μας, πατώντας ΕΔΩ