Φώτος Γιοφύλλης -Ένας σημαντικός άνθρωπος του πνεύματος

Ο Φώτος Γιοφύλλης (1887 – 1981) ήταν Έλληνας δημοτικιστής ποιητής, δημοσιογράφος και ζωγράφος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Σπύρος Μουσούρης και ήταν διακεκριμένο μέλος της Μεγάλης Τεκτονικής Στοάς της Ελλάδας.

Φωτογραφία από: http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/67875?locale=el
Γεννήθηκε το 1887 στους Αγίους Δούλους Κέρκυρας, από πατέρα δικαστικό. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στην Κέρκυρα και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής και γλυπτικής στην Καλλιτεχνική Σχολή της πόλης υπό τον Σπυρίδωνα Πιζάνη. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και σε σχολές της Ιταλίας.
Το 1907 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου σπούδασε στη φιλοσοφική και νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να πάρει πτυχίο. Παράλληλα δημοσίευε άρθρα του στην εφημερίδα Ακρόπολις, ενώ υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Εργάστηκε και σε άλλες εφημερίδες της Αθήνας αλλά και της Σύρου.
Το 1921 ίδρυσε και εξέδωσε το περιοδικό Πολιτισμός και το 1929 το περιοδικό Πρωτοπορία. Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά Ελεύθερα Επτάνησα, Εφημερίς των Ιθακησίων και Οικονομική Ζωή.
Ήταν μέλος της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, του Συλλόγου Αρχαίου Δράματος «Ευριπίδης», του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Μεγάλης Τεκτονικής Στοάς της Ελλάδας.
Την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, με αποτέλεσμα τη φυλάκιση του στο Γουδή από τους Γερμανούς. Ακόμη, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1981 στην Αθήνα.
Καλλιτεχνική σταδιοδρομία
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ασχολήθηκε τόσο με την ποίηση, όσο και με τη ζωγραφική αλλά και με μελέτες τις οποίες δημοσίευε σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η πρώτη του εμφάνιση στην ποίηση έγινε το 1905 στην Εφημερίδα των Ειδήσεων της Κέρκυρας, ενώ από το 1907 δημοσίευε ποιήματα του στον Νουμά. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων που κυκλοφόρησε ήταν το 1913 με τίτλο Αρχοντικά.
Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε κυρίως την εποχή από το 1926 έως το 1932, πραγματοποιώντας αρκετές ατομικές εκθέσεις. Αργότερα, κυρίως τη δεκαετία του 1960, ασχολήθηκε με την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης, και γενικότερες λαογραφικές μελέτες των Επτανήσων. Επίσης, μετέφρασε τραγωδίες από τα αρχαία ελληνικά, ενώ έγραψε και θεατρικά έργα.
Συνολικά, συνέγραψε 76 τόμους βιβλίων, ενώ πολλά του κείμενα έχουν ενταχθεί σε ανθολογίες. Το έργο του βραβεύτηκε από την Ελληνική Γλωσσική Εταιρεία το 1925.
Εργογραφία
Ποιητικές συλλογές
Αρχοντικά, 1913.
Άι-Νικόλας κι ο φτωχός άρχοντας, 1914.
Συνθέματα, 1916.
Καινούργιες τερτσίνες, 1917.
Το τραγούδι της κοντέσας, 1920.
Ανησυχίες, 1923.
Μοντέρνες αγάπες και χρώματα, 1926.
Η τελευταία ώρα του σονέτου, 1928.
Το τάραγμα του νερού, 1934.
Αγώνες κι αγωνίες, 1946.
Το τραγούδι της Αθήνας, 1947.
Δαιδάλεα, 1950.
Ποίηση μισού αιώνα, 1954
Μελέτες
Ανθολογία των νέων ποιητών μας 1900-1920, 1922 (επιμ.).
Ιστορία της νεοελληνικής τέχνης, 1962-63.
wikipedia, grandlodge