Ερμηνευτής του ελαφρού τραγουδιού, τρυφερός και ερωτικός, που διέπρεψε στον Μεσοπόλεμο. Η καριέρα του στη δισκογραφία, τη σκηνή και τη ραδιοφωνία, κράτησε πενήντα και πλέον χρόνια, από το 1918 έως τις αρχές του 1970. Μεγάλες επιτυχίες του τα τραγούδια: «Σαν το κρασί», «Το γελεκάκι», «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει».
Ο Άλκης Παγώνης γεννήθηκε το 1903 στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως διπλωμάτης. Τελείωσε το ελληνικό Λύκειο της Πόλης και τη Ζωγράφειο Σχολή. Μιλούσε γαλλικά και ιταλικά. Επέστρεψε με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1924, αφού ο πατέρας του είχε προαχθεί σε πρόξενο από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1917.
Με το τραγούδι ασχολήθηκε επαγγελματικά από το 1931, όταν τον άκουσε ο Αττίκ σε μια βραδιά ανάδειξης νέων ταλέντων στο Παλαιό Φάληρο. Ο Αττίκ τον σύστησε στο μαέστρο Σπύρο Περιστέρη, ο οποίος είχε αναλάβει τη διεύθυνση της φωνογραφικής εταιρείας Columbia και τον προέτρεψε να υπογράψει συμβόλαιο για πέντε τραγούδια.
Όταν ο Περιστέρης έφυγε από την Columbia και ανέλαβε μαέστρος στην Odeon-Parlophone, ο Παγώνης τον ακολούθησε. Στη νέα εταιρεία συνεργάσθηκε με τον Μίνω Μάτσα και πολύ γρήγορα αναδείχτηκε σ’ έναν από τους πιο γνωστούς ερμηνευτές του ελαφρού τραγουδιού.
Συνεργάστηκε με όλους τους γνωστούς συνθέτες του είδους: Μιχάλη Σουγιούλ, Αττίκ, Θεόδωρο Παπαδόπουλο, Θεόφραστο Σακελλαρίδη, Νίκο Χατζηαποστόλου, Ζοζέφ Κορίνθιο, Κώστα Μπέζο, Σπύρο Περιστέρη, Χρήστο Χαιρόπουλο, Μηνά Πορτοκάλλη και Άγγελο Μαρτίνο. Ηχογράφησε περισσότερα από 100 τραγούδια. Μεγάλες επιτυχίες του: «Άσε τον παλιόκοσμο να λέει», «Το γελεκάκι», «Κάτι με τραβά κοντά σου», «Έλα να φιληθούμε», «Παλιά Αθήνα», «Σαν το κρασί».
Τραγούδησε στα καλύτερα κέντρα της εποχής του, στην ταβέρνα του Γιούλη (όπου δεξιώθηκε τον πρίγκιπα της Αγγλίας Εδουάρδο, το 1934), στου Λαίνη, στου Περίχαρου στο Λουτράκι και επί 25 χρόνια στο στέκι του, στη Μάντρα του Μουσείου.
Ο Άλκης Παγώνης πέθανε στις 6 Ιανουαρίου του 2000 και κηδεύτηκε την επομένη στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Og_yBJUZIGw&w=650&h=366]
sansimera