Άγκαθα Κρίστι – Η «Βασίλισσα του Εγκλήματος»

Η Άγκαθα Κρίστι (Agatha Christie), η πιο διάσημη συγγραφέας έργων μυστηρίου, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1890 ως Μαίρη Κλαρίσα Άγκαθα Μίλερ, στο Ντέβον της Αγγλίας. Μεγάλωσε στο Άσφιλντ, όπου έβγαλε το σχολείο και στη συνέχεια σπούδασε τραγούδι στο Παρίσι.

Το 1914, πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Άρτσιμπαλντ Κρίστι, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Όταν ο σύζυγός της αποστρατεύτηκε, η ίδια εργάστηκε ως βοηθός σε φαρμακείο, όπου έμαθε για τα δηλητήρια.
Άρχισε να γράφει με την ενθάρρυνση της αδερφή της και στο πρώτο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε το 1920 υπό τον τίτλο «Η μυστηριώδης υπόθεση στο Στάυλς», παρουσίασε για πρώτη φορά τον θρυλικό ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, ένα χαρακτήρα που εμφανίστηκε σε περισσότερα από 25 ακόμα μυθιστορήματά της. Το δεύτερο βιβλίο της («Η Δολοφονία του Ρότζερ Ακρόυντ» – 1926) βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα πωλήσεων και η ίδια μεταξύ των δημοφιλέστερων συγγραφέων.
Παρά τη μεγάλη επιτυχίας της, μετά το θάνατο της μητέρας και του συζύγου της, η Άγκαθα Κρίστι εισήλθε σε μία περίοδο συναισθηματικής αναταραχής. Εξαφανίστηκε για 11 ημέρες και τελικά εντοπίστηκε σε ιαματικά λουτρά.
Το 1930 παντρεύτηκε έναν αρχαιολόγο, το σερ Μαξ Μάλοουαν, τον οποίο συνόδευε στις αποστολές του στη Μέση Ανατολή, όπου κι εξελίχθηκαν πολλά από τα μυθιστορήματά της. Εκεί δημιουργήθηκε και η Μις Μαρπλ, μία από τις πιο αγαπημένες της ηρωίδες.
Η δουλειά της στα μυθιστορήματα αυτά, στα οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Τζέιν Μαρπλ, της έδωσε τον τίτλο της «Βασίλισσας του Εγκλήματος» και την έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς στην εξέλιξη του λογοτεχνικού αυτού ρεύματος.
Συνολικά, η Άγκαθα Κρίστι έγραψε περίπου 80 μυθιστορήματα, 30 συλλογές διηγημάτων και 15 θεατρικά έργα, καθώς και 6 αισθηματικά ρομάντζα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ.
Μέχρι το θάνατό της, στις 12 Ιανουαρίου του 1976, είχαν πωληθεί πάνω από 400 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων της, σε περισσότερες από 100 γλώσσες. Εκτιμάται ότι τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στα αγγλικά, και ένα ακόμη δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες.

Τα καλύτερα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι
Περιοδικό Time
Σύμφωνα με το περιοδικό Time και την κριτικό λογοτεχνίας και επιμελήτρια της έκδοσης του βιβλίου “Women Crime Writers: Eight Suspense Novels of the 1940s & 50s”‘, Sarah Weinman τα 5 καλύτερα μυθιστορήματά της είναι:
“The Murder of Roger Ackroyd” (1926) – (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
“The Murder at the Vicarage” (1930) – (Φόνος στο πρεσβυτέριο)
“And Then There Were None” (1939) – (Δέκα μικροί νέγροι)
“Death Comes As The End” (1944) – (Τ’ άστρα μιλούν για θάνατο)
“Endless Night” (1967) – (Ατέλειωτη νύχτα)
Εφημερίδα The Guardian
Σύμφωνα με την αγγλική εφημερίδα “The Guardian” και τον έγκριτο μελετητή του έργου της John Curran, τα 10 καλύτερα μυθιστόρημά της είναι:
“The Murder of Roger Ackroyd” (1926) – (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
“Peril at End House” (1932) – (Σφήκα σε ψάθινο καπέλο)
“Murder on the Orient Express” (1934) – (Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές)
“The ABC Murders” (1935) – (Φόνοι κατ’ αλφαβητική σειρά)
“And Then There Were None” (1939) – (Δέκα μικροί νέγροι)
“Five Little Pigs” (1943) – (Πέντε μικρά γουρουνάκια)
“Crooked House” (1949) – (Η σοφίτα με τις αράχνες)
“A Murder is Announced” (1950) – (Πρόσκληση σε φόνο)
“Endless Night” (1967) – (Ατέλειωτη νύχτα)
“Curtain: Poirot’s Last Case” (1975 έκδοση) – (Αυλαία: η τελευταία υπόθεση του Πουαρό)
Σύμφωνα με την ίδια την Αγκάθα Κρίστι
Το 1972 η Αγκάθα Κρίστι παίρνοντας αφορμή από την δημοσίευση της λίστας με τα 10 καλύτερα βιβλία της, από τον Γιαπωνέζο μεταφραστή της, έγραψε και εκείνη την δική της λίστα:
“And Then There Were None” – (Δέκα μικροί νέγροι)
“The Murder of Roger Ackroyd” – (Ποιός σκότωσε τον Ρότζερ Ακρόυντ)
“A Murder is Announced” – (Πρόσκληση σε φόνο)
“Murder on the Orient Express” – (Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές)
“The Thirteen Problems” (1932) – (Δεκατρία προβλήματα) συλλογή διηγημάτων
“Towards Zero” (1944) – (Ένα σχέδιο δολοφονίας)
“Endless Night” – (Ατέλειωτη νύχτα)
“Crooked House” – (Η σοφίτα με τις αράχνες)
“Ordeal by Innocence” (1958) – (Η δοκιμασία της αθωότητας)
“The Moving Finger” (1943) (Δηλητήριο σε μικρές δόσεις)
sansimera, wikipedia