«Στο τραπέζι υπάρχει μόνον η ΔΔΟ»
13 Ιανουάριος 2019,Σημερινή, Φανούλας Αργυρού
* Έτσι εννοεί την “επανένωση” το Λονδίνο: Επανένωση με δύο ομόσπονδα, δικοινοτικά, διζωνικά κράτη. Δίχως να λαμβάνει καν υπόψη τον λαό στο νησί αυτό, που, για να επιβάλει αυτήν τη ρατσιστική διαιρετική λύση τύπου Μιλέτ, δεν πτοήθηκε να εκτοπίσει κοντά 200.000 Έλληνες Κυπρίους στην ίδια τους την πατρίδα. Για να προσφέρει γη στον κατακτητή «συνεταίρο» του στο έγκλημα τού 1974…
* Εξοχότατε κύριε Λίλι, κατ’ αρχήν δεν μπορούσατε να επιλέξετε χειρότερο μοντέλο από εκείνο του Βελγίου για να μας συστήσετε. Tο οποίο βρίσκεται υπό πλήρη κατάρρευση. Μια χώρα μοιρασμένη, δυσλειτουργική, αποτυχημένη, μια φωλιά ριζοσπαστών, το χειρότερο προηγούμενο μοντέλου!
Στις 6 Ιανουαρίου 2019 μάς έκανε… αρχή του νέου χρόνου με συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» (Λευτέρης Αδειλίνης) ο ΄Υπατος Αρμοστής της «εγγυήτριας Βρετανίας» Στίβεν Λίλι. Για να μας θυμίσει τη θέση της «κηδεμόνος» (των μαστόρων του στο Φόρεϊν Όφις) στην υποστήριξη των βρετανο-τουρκικών απαιτήσεων.
Ο Εξοχότατος κ. Λίλι, προτού φθάσει στην Κύπρο και αναλάβει τα νέα του καθήκοντα, αντικαθιστώντας τον συνάδελφό του κ. Μάθιου Κιντ (εμπνευστή από το 1983 τής εσαεί παραμονής τουρκικών στρατευμάτων, βλέπε άρθρο μου στη «Σημερινή», 7.12.2016, «Μερική ‘μόνιμη’ παραμονή τουρκικών στρατευμάτων»), παρακολούθησε εντατικά μαθήματα γλώσσας (ελληνικής και τουρκικής ίσως), αλλά και κάποια μαθήματα βρετανικής πολιτικής σε σχέση με το Κυπριακό. Διερωτώμαι, όμως, αν οι ανώτεροί του στο Φόρεϊν Όφις το θεώρησαν ορθό να τον κατατοπίσουν για όλες τις παραμέτρους της διαχρονικής βρετανικής εξωτερικής πολιτικής στο Κυπριακό, μιας και ο ίδιος ασχολείτο με θέματα Άπω Ανατολής…
Ας δούμε τι μας είπε τόσο στις 6 Ιανουαρίου 2019 στον «Φιλελεύθερο», όσο και στη «Γενί Ντουζέν» τον Οκτώβριο του 2018 («Φ», 15.10.2018).
«Φ» – «Το Λονδίνο στηρίζει διαχρονικά λύση με βάση το μοντέλο της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, το οποίο και θεωρεί ότι διασφαλίζει την επανένωση της Κύπρου και την ανάδειξη του νησιού σε ενεργειακό και εμπορικό παίκτη στην περιοχή. Υπογραμμίζει το δικαίωμα της ΚΔ να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους, αλλά επισημαίνει σύσταση Ταμείου Υδρογονανθράκων, που θα καθορίζει και τα δικαιώματα των Τ/κ στο φυσικό αέριο, καθώς θα συμβάλει στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και την εξουδετέρωση των προκλήσεων».
Μας είπε ότι, ουσιαστικά, δικαιούμαστε να… συζητούμε για το ομοσπονδιακό σύστημα, «αυτό είναι εντάξει», μιας και υπάρχουν πολλά ομοσπονδιακά μοντέλα. «Είναι, όμως, τώρα η ώρα να διευκρινίσουν οι πλευρές το μοντέλο που επιθυμούν… για να επιτευχθούν οι στόχοι που σταθερά και διαχρονικά έχουν καθοριστεί σε πολλά ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ…», γιατί «δεν βλέπει πώς μπορεί να επανενωθεί η Κύπρος χωρίς ένα ομοσπονδιακό μοντέλο, η εναλλακτική (δύο κράτη) είναι μια πολύ ριζοσπαστική προσέγγιση». Και για το θέμα των εγγυήσεων και ασφάλειας μάς καλεί να του πούμε καθαρά τι θέλουμε!
«Γενί Ντουζέν» – «Εξ όσων γνωρίζω, στο τραπέζι, εκτός από τη ΔΔΟ, δεν υπάρχει κάτι άλλο… Μπορείτε να ιδρύσετε μια ομοσπονδία ισχυρή, όπως της Γερμανίας, ή μια χαλαρή, όπως εκείνη του Βελγίου… Είναι δύσκολο να υπάρξει ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων της Κύπρου και των εθνικών συμφερόντων κάποιων άλλων χωρών…».
Το βελγικό μοντέλο
Εξοχότατε κύριε Λίλι, κατ’ αρχήν δεν μπορούσατε να επιλέξετε χειρότερο μοντέλο από εκείνο του Βελγίου για να μας συστήσετε. Tο οποίο βρίσκεται υπό πλήρη κατάρρευση. Μια χώρα μοιρασμένη, δυσλειτουργική, αποτυχημένη, μια φωλιά ριζοσπαστών, το χειρότερο προηγούμενο μοντέλου! (Βλέπε άρθρο γράφουσας, «Σημερινή», 24.3.2016, «Το δυσλειτουργικό βελγικό μοντέλο»).
Εξοχότατε κύριε Λίλι, το Λονδίνο στηρίζει διαχρονικά τη ΔΔΟ, γιατί, αν δεν σας το εξήγησαν, είναι το ίδιο που την εμπνεύστηκε σε συνεργασία με τον Δρα Νιχάτ Ερίμ από το 1955/56 – κακής αρχής γενομένης με τη δήλωση του Υπουργού Αποικιών Λένοξ Μπόιτ, 19.12.1956, από τη Βουλή των Κοινοτήτων.
Και την προώθησε αποφασίζοντας αδίστακτα από τις 16.8.1974 ως ΤΗ λύση του Κυπριακού, αφού πρώτα επέτρεψε στις 17.7.1974 στην Τουρκία να εισβάλει, για να αλλάξουν το στάτους στην Κύπρο σε δύο ομόσπονδες ζώνες, δηλαδή τη ΔΔΟ. (Βλέπε ομολογία Τζέιμς Κάλαχαν προς τη Μεικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή, Ιανουάριος 1976, «Οι πραγματικές προθέσεις του Λονδίνου, «Σημερινή», 10.9.2015).
Βρετανικά σχέδια για διχοτόμηση ή ομοσπονδία
Πριν, όμως, ξεκινήσει η Διάσκεψη στη Γενεύη Ι, στις 22 Ιουλίου 1974, ο τότε Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan ζήτησε και πήρε επειγόντως αξιολόγηση από το Φόρεϊν Όφις ως προς τον προσανατολισμό «λύσης» που έπρεπε να ακολουθήσει σχετικά και με τα βρετανικά συμφέροντα. Το έγγραφο ετοιμάστηκε με μεγάλη βιασύνη και σημείωνε ότι θα χρειαζόταν επεξεργασία. Όμως, το περιεχόμενό του είναι υψίστης σημασίας, γιατί εκθέτει τη βρετανική πολιτική για το Κυπριακό από τον Ιούλιο του 1974 μέχρι σήμερα. Μεταξύ των διαφόρων λύσεων το Φόρεϊν Όφις πρότεινε ανταλλαγή πληθυσμών εντός της Κύπρου: διχοτόμηση ή ομοσπονδιακή λύση, όπως απαιτούσε και η Τουρκία…
Επανένωση
Έτσι εννοεί την «επανένωση» το Λονδίνο, Εξοχότατε. Επανένωση με δύο ομόσπονδα, δικοινοτικά, διζωνικά κράτη. Δίχως να λαμβάνει καν υπόψη τον λαό στο νησί αυτό, που, για να επιβάλει αυτήν τη ρατσιστική διαιρετική λύση τύπου Μιλέτ, δεν πτοήθηκε να εκτοπίσει κοντά 200.000 Έλληνες Κύπριους στην ίδια τους την πατρίδα. Για να προσφέρει γη στον κατακτητή «συνεταίρο» του στο έγκλημα του 1974…
Εξοχότατε κύριε Λίλι, μήπως σας ενημέρωσαν στο Φόρεϊν Όφις προτού αναλάβετε τα καθήκοντά σας στο νησί μας, ότι στις 14 Σεπτεμβρίου 1965 το Φόρεϊν Όφις απάντησε ως εξής στον τότε συνάδελφό σας, μ. ΄Υπ. Αρμοστή Sir David Hunt, ο οποίος, στην άγνοιά του, ζήτησε από το Λονδίνο να κάνει κάτι, εξηγώντας τις επιπτώσεις με μια λύση ομοσπονδίας που ζητούσαν οι Τούρκοι και είχε υποστηρίξει και η Μόσχα:
«Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρώσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερούν των πλεονεκτημάτων… Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο, οι οποίες σήμερα -ή στο πρόσφατο παρελθόν- αντιμετωπίζουν προβλήματα, είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Ψηφίσματα του Σ.Α.
Εξοχότατε κύριε Λίλι, αναφέρεστε στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που υποστηρίζουν λύση ΔΔΟ (κακής αρχής γενομένης, βέβαια, με το 649/1990 επί Γιώργου Βασιλείου, τον οποίο το Ηνωμένο Βασίλειο βοήθησε να αναλάβει Πρόεδρος της ΚΔ για να κάνει πέρα τον μ. Σπύρο Κυπριανού, που δεν δεχόταν τη βρετανο-τουρκική ΔΔΟ). Μήπως δεν γνωρίζετε ότι οι «penholders» για τα περί Κύπρου ψηφίσματα είναι Βρετανοί αξιωματούχοι; (Υπολογίζουμε ότι η σημερινή «penholder» είναι η Πρέσβης Karen Pierce, με βοηθούς συνεργάτες στο Φόρεϊν Όφις).
Ταμείο Υδρογονανθράκων
Μήπως το Ηνωμένο Βασίλειο έχει Ταμεία φυσικού αερίου για τη Σκωτία, τη Βόρειο Ιρλανδία ή την Ουαλία, Εξοχότατε; Δηλαδή, αντί να καταδικάσετε την κατοχική Τουρκία που παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ, όπως είστε υποχρεωμένοι, υπό κανονικές συνθήκες, με την περιβόητη Συνθήκη Εγγυήσεως -αλλά που ποτέ δεν το πράξατε, απλώς συμμαχείτε μαζί της-, ξεδιάντροπα μας ζητάτε να της προσφέρουμε τα μισά μας θαλάσσια κοιτάσματα για να σταματήσει τις προκλήσεις!!! (Αυτή, βέβαια, είναι η γραμμή του ανωτέρου σας στο Φόρεϊν Όφις, Σερ Άλαν Ντάνκαν).
Τι θέλουμε για εγγυήσεις και ασφάλεια
Εφόσον δεν γνωρίζετε, να σας πούμε, Εξοχότατε. Δεν δεχόμαστε τη συνταγή του προκατόχου σας κ. Μάθιου Κιντ (1983) για εσαεί παραμονή τουρκικών στρατευμάτων προς ικανοποίηση της Τουρκίας, ζητούμε ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της πατρίδας μας, αποχώρηση όλων των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, όλων των κουβαλητών εποίκων και επανάκτηση των κλεμμένων μας περιουσιών στα κατεχόμενά μας εδάφη. Ο κάθε πολίτης στο σπίτι του, είτε Ε/κ είτε Τ/κ, σε ένα ΕΠΑΝΕΝΩΜΕΝΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Κράτος Δικαίου. Μήπως ζητούμε πολλά, λέτε;
Το θέμα μας δεν είναι «η… ύπαρξη ισορροπίας μεταξύ των συμφερόντων της Κύπρου και των εθνικών συμφερόντων κάποιων άλλων χωρών», δηλαδή της κατοχικής Τουρκίας, αλλά λύση υπέρ των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας και του λαού της. Και ο κύριος λόγος που δεν επιτεύχθηκε σωστή λύση για 44 χρόνια είναι το Λονδίνο και η φιλοτουρκική πολιτική του εις βάρος αυτού του νησιού και του λαού του. Λόγω και ανίκανων και άσπονδων ηγετών του, που δεν έχουν το θάρρος να απαιτήσουν τα πρέποντα για την πατρίδα τους.
Εξοχότατε, μήπως γνωρίζετε ότι μέχρι σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη δεν ενδιαφέρθηκαν για 44 χρόνια να προσαγάγουν ενώπιον της Δικαιοσύνης όλους εκείνους τους υπευθύνους για τα εγκλήματα βιασμών εναντίον γυναικών, και όχι μόνο, δολοφονιών, και, γενικά, εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας, παραβιάσεων Διεθνών Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, που διέπραξαν οι Τούρκοι το 1974 και μετά εις βάρος των Ελλήνων εγκλωβισμένων;
Λέτε να αναμένουμε μια τέτοια κίνηση, έστω και τώρα, από την Πρέσβη Karen Pierce;
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος