ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΝΕΑΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ «Η ΔΗΜΗΤΡΑ»
ΚΑΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΘΕΣΑΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ
Νέα Αγχίαλος, 7.4.2019
Κύριε Πρόεδρε,
Σας ευχαριστώ, εκ νέου, θερμώς για την εξαιρετικά τιμητική πρόσκληση να εορτάσω μαζί σας την Επέτειο συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση του Αγροτικού Οινοποιητικού Συνεταιρισμού Νέας Αγχιάλου «Η ΔΗΜΗΤΡΑ» και ν’ αναδείξουμε, όπως αρμόζει, την «αιωνόβια» πλέον, άκρως επιτυχημένη, δημιουργική πορεία του Συνεταιρισμού.
Α. Αρχίζω με την ρήση του Γιώργου Σεφέρη, γραμμένη στην Ζαγορά του Πηλίου στις 12 Αυγούστου 1935 (Μέρες, Γ, σελ. 19), που αργότερα, το καλοκαίρι του 1936, έγινε ο πρώτος στίχος στο πασίγνωστο ποίημά του «Με τον τρόπο του Γ.Σ.» (Σχέδιο Β΄): «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει· εδώ με βασανίζει το πουκάμισο του Νέσσου».
Β. Αυτός ο βαθύς πόνος του Γιώργου Σεφέρη για την Ελλάδα μας -πόνος που μας δείχνει την μεγάλη αγάπη του για την Πατρίδα μας και την αγωνία του για το μέλλον και την προοπτική της- εξηγείται από την περίσκεψη του νομπελίστα Ποιητή μας για το πόσο ακριβά έχουμε πληρώσει τα λάθη μας και πόσο πρέπει να δούμε κατάματα την αλήθεια αυτή, προκειμένου να μην τα επαναλάβουμε στο μέλλον.
Γ. Τρεις, άκρως συμπληρωματικές μεταξύ τους, σκέψεις του Γιώργου Σεφέρη μας δείχνουν τον δρόμο του ως άνω εθνικού, κυριολεκτικώς, χρέους μας.
1. Η πρώτη έχει τις ρίζες της στον στίχο από το ποίημά του «Μνήμη Α» (Ημερολόγιο Καταστρώματος, Γ΄): «Η μνήμη, όπου και να την αγγίξεις, πονεί».
2. Η δεύτερη, είναι η κορυφαία του διαπίστωση, στην μελέτη του για τον Μακρυγιάννη («Ένας Έλληνας – ο Μακρυγιάννης», Δοκιμές, 1981, Δ΄): «Στον Τόπο μας, όπου είμαστε τόσο σκληρά κάποτε αυτοδίδακτοι…».
3. Και η τρίτη, που δείχνει κατά καιρούς το μέγεθος της μεταξύ μας έλλειψης πραγματικού διαλόγου, κατανόησης και δημιουργικής συνεργασίας, γράφτηκε από τον Γιώργο Σεφέρη το σημαδιακό 1936, όταν ολοκλήρωνε την εισαγωγή του στο ποιητικό έργο του Θ.Σ. Έλιοτ: «Για την ώρα είμαστε η Χώρα των παράλληλων μονολόγων». Σ΄αυτή την τρίτη σκέψη του Γιώργου Σεφέρη, που φέρνει τόσο εκφραστικά στην επιφάνεια την αξία του διαλόγου, της αμοιβαίας εκτίμησης και της αλληλοκατανόησης, προσθέτω και την ακόλουθη ρήση του Μπέρτολντ Μπρεχτ, η οποία δίνει στον διάλογο και την, αδιαμφισβητήτως «υπαρξιακή» ως προς την ουσία του, δημοκρατική του ρίζα και διάσταση: «Λαϊκή κυριαρχία σημαίνει κυριαρχία των επιχειρημάτων».
Σας εύχομαι δύναμη και επιτυχία. Και σας προτρέπω να συνεχίσετε αυτόν τον δρόμο της συλλογικής δημιουργίας και της καταξίωσης που -θα το πω για πολλοστή φορά- όχι μόνον διασφαλίζει σε σας μια λαμπρή προοπτική αλλά, επιπλέον, παρέχει ένα έξοχο παράδειγμα ως προς το τι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, προκειμένου η Ελλάδα μας να συνεχίσει να πορεύεται προς το Ιστορικό της Μέλλον.