Πριν δύο μέρες ήμουν ξεκούραστη, ήρεμη και γεμάτη καλοσύνη. Σκέφτηκα να το κάνω το κόλπο.. να στείλω την ενέργειά μου. Κι άρχισα τα «βουντού». Σκέφτηκα: Να φύγει η καλοσύνη από μέσα μου και να πάει στον κόσμο. (Έχει και συνέχεια..) Η κακία να καεί και οι στάχτες να ανέβουν στον ουρανό και να γίνουν βροχή, να πέσουν στο χώμα και να θαφτούν. Το είπα πολλές φορές, μέχρι που κοιμήθηκα. Την άλλη μέρα ήταν σαν να με είχε πατήσει τρένο, δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι κι όταν τελικά τα κατάφερα, ήμουν ξέπνοη όλη την υπόλοιπη ημέρα.
Το καλό είναι απείρως δυνατότερο από το κακό. Το καλό νικάει το κακό όσο εύκολα λιώνει ένας γίγαντας ένα μυρμήγκι. Το κλειδί βρίσκεται στην κατανάλωση ενέργειας.
Όταν είσαι χαρούμενος δεν καταναλώνεις ενέργεια για να χαμογελάσεις, ούτε για να μιλήσεις γλυκά, γίνεται αυτόματα, επειδή είσαι χαρούμενος.
Το κακό αναγκαστικά πρέπει να καταναλώσει ενέργεια για να φέρει αποτέλεσμα (το κακό δεν είναι φυσική κατάσταση, γι’ αυτό, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο).
Τώρα, γιατί, αντίθετα με τον κανόνα, το κακό έχει γιγαντωθεί και το καλό σαν το μυρμήγκι σέρνεται;
Η ενέργεια λειτουργεί σε κύκλο. (Και η κακή και η καλή ενέργεια είναι, κι έχουν ακριβώς την ίδια συμπεριφορά.) Όταν αγαπάς κάποιον και δεν αγαπιέσαι, δεν επιστρέφει σε σένα η ενέργεια και μόνο βγάζεις και την εξαντλείς, μέχρι που μένεις κουφάρι άδειο. Ενώ όταν αγαπιέσαι, η ενέργεια της δικής σου αγάπης υπερ-παράγεται, κρατιέται αστείρευτη.
Ακριβώς ίδια πορεία διανύει και η ενέργεια του κακού. Όταν κάποιος σε βρίζει, τον βρίζεις κι εσύ. Απλά… η ενέργεια κάνει κύκλο. Γι’ αυτό αυξάνεται/δυναμώνει/κυριαρχεί.
Αν ένας άνθρωπος σού κάνει κακό κι εσύ (ο αποδέκτης) δεν πάθεις τίποτα, αν δεν σου κάνει κάτι η ενέργειά του, θα απομείνει κουφάρι ο «κακός». Χάνει την ενέργεια λόγω της προσπάθειας και δεν του ξαναγυρνά (αυξητικά), οπότε θα μείνει ξέπνοος (σαν εμένα την επομένη, που με πάτησε το τρένο). Αυτό στην «πραγματική» ζωή, το έχεις σίγουρα συναντήσει. Από εκεί βγήκε το «σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκώνει». Αν κάποιος θέλει να σου επιβληθεί κι εσύ δεν μασήσεις, ένα τσου θα του κάνεις και θα βάλει την ουρά στα σκέλια ο «κυρίαρχος».
Κάτι τελευταίο: Ο λόγος που και εγώ, αν και έκανα κάτι καλό, έχασα όλη μου την ενέργεια, ήταν η προσπάθεια. Το έκανα με σκοπό -όχι σαν να χαμογελώ επειδή είμαι ευτυχισμένη.
Αν είναι όλα οκ με το θέμα της ενέργειας, πάμε να δούμε πώς γίνονται τα μαγικά..
Όταν ήμουν νέα όποιος με γνώριζε γινόταν σαν εμένα. Παρέσυρα όποιον έπεφτε στο διάβα μου.
Σου έχει τύχει σε κάποια παρέα να είναι κάποιος ανοιχτός, ζεστός, αληθινός και να μεταμορφώνει τους πάντες γύρω του; Σου έχει τύχει να σε μεταμορφώσει κάποιος ανοιχτός, ζεστός, αληθινός άνθρωπος;
Ο λόγος που συμβαίνει δεν είναι φίλε μου το βουντού. Η ψυχή η δική σου, επειδή την κρατάς ακόρεστη, όταν βρει τέτοιον άνθρωπο θυμάται τι είναι, τι χρειάζεται, θυμάται την ουσία, όταν γίνεσαι σαν αυτόν ξαναγίνεσαι η φύση σου. (Άσχετα που όταν ξανα-εισέλθεις στην «κανονική» σου ζωή, ξαναθυμάσαι ποιος είσαι «πραγματικά» και ξαναγίνεσαι αυτό που εσύ έχεις επιλέξεις να είσαι. Αλλά το αφήνω κι αυτό, γιατί ούτε αυτό είναι το ζητούμενο.)
Τότε λοιπόν, που ήμουν νέα, τα «τρικ» που έκανα για να γίνω «μάγισσα» ήταν: • δεν με κούραζα • με είχα ευτυχισμένη • έρρεα με τη ζωή • ήμουν το βαθύτερο είναι μου (το τελευταίο έχε το σαν πρώτο). Αυτά (τα ως άνω) που πρόσφερα στον εαυτό μου, μου αντιγύριζαν ως κάποιες δυνατότητες. Εκτός του ότι μπορούσα να μεταμορφώσω όποιον βρισκόταν γύρω μου, έπιανα το βαθύτερο (ό,τι ακριβώς υπάρχει), μπορούσα να στρέψω την δύναμή μου εκεί που ήθελα εγώ, μπορούσα να στείλω την ενέργειά μου όπου ήθελα εγώ, μπορούσα να κάνω να συμβεί αυτό που εγώ ήθελα. Οτιδήποτε.
Τότε (ήμουν μικρή… Η γνώση φίλε μου, είναι το σημαντικότερο πράγμα! Ας έχεις όλα τα εφόδια του κόσμου, η γνώση είναι αυτή που τα θέτει τελικά σε λειτουργία), εκείνη λοιπόν την εποχή σκέφτηκα ότι είναι άδικο (!) εγώ μπορούσα πράγματα που δεν μπορούσαν οι άλλοι γύρω μου. Το θεωρούσα πλεονέκτημα (δικό μου, αποκλειστικό!!) έναντι των πολλών, και άρα άδικο να το χρησιμοποιώ. Επίσης θεωρούσα ότι είναι λάθος γιατί επεμβαίνει στο σύμπαν! Η δική μου παρέμβαση μεταβάλει την πορεία της ιστορίας (χα) και δεν μου επιτρέπεται (εγώ το όρισα το αι) να το χρησιμοποιώ. Έτσι αποφάσισα να ζήσω σαν άνθρωπος. Και από εκείνη την στιγμή «πήρα την ζωή στα χέρια μου», ήτοι: σκεφτόμουν, προγραμμάτιζα, διάλεγα τι μου αρέσει τι δεν μου αρέσει, θεωρούσα ότι εγώ ευθύνομαι, ότι η ζωή είναι δική μου υπόθεση, κλπ. κλπ. άνθρωπος δηλ., «κανονικός». (Με την κανονικότητα έχω ένα πρόβλημα, γι’ αυτό την βάζω όλη την ώρα σε εισαγωγικά.)
Επί του προκειμένου. Κάποια στιγμή (τώρα στα γεράματα, επιτέλους!!) ανακάλυψα ότι τις δυνατότητες που έχει ο κάθε άνθρωπος τις έχει για να τις χρησιμοποιεί!! Φοβερή ανακάλυψη! Καθώς επίσης και: Όταν είσαι ακριβώς και μόνο αυτό που είσαι, τότε μόνο μπορείς ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ να κάνεις όλα όσα απαιτούνται για να γίνεις μάγισσα (βλ. • δεν με κούραζα • με είχα ευτυχισμένη • έρρεα με τη ζωή).
Μετά την ημέρα που ήμουν σαν να με είχε πατήσει τρένο, άρχισα να με δυναμώνω και σιγά-σιγά ξανα-γέμισα με ενέργεια. Έκανα τα χέρια μου μπάλα, αυτή είναι η γη, και την γύρισα. Τώρα είναι η σειρά του καλού να θριαμβεύσει, σκέφτομαι.
Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.
Αυτό που σταματάει την ενέργεια είναι 1. η έλλειψή της (από την κατασπατάληση), 2. το να μην πιστεύεις ότι το μπορείς (αυτό συμβαίνει όταν δεν είσαι η φύση σου) και 3. όταν δεν το θες! (αυτό συμβαίνει επειδή είσαι μικρός..)
Και φτάσαμε στο ζητούμενο: Η γη είναι στα χέρια μου αυτή την στιγμή και την γυρνάω κατά την αντίθετη φορά, προς την επικράτηση του καλού. Και τώρα που το κάνω δεν είμαι πια μικρή! Έχω την γνώση, καθώς επίσης και… ΘΕΛΩ πολύ να τις χρησιμοποιήσω!
(Μας απειλείς; Θα με ρώταγε ο γιος μου. Όχι, απλή προειδοποίηση, θα του απαντούσα.)
Υ.Γ. Ασχολήσου μόνο με τον εαυτό σου. Αυτός που έχει μόνο μπορεί να δώσει.
Υ.Γ.2 «Το καλό νικάει το κακό όσο εύκολα λιώνει ένας γίγαντας ένα μυρμήγκι», θα συμβεί επειδή θα πάψει το καλό να προσπαθεί και δεν θα εξαντλείται, επειδή θα μείνει να προσπαθεί μόνο το κακό, και επειδή δεν θα του επιστρέφεται η ενέργεια πίσω αυξητικά. Θα γίνει ΜΑΓΙΚΑ μυρμήγκι το κακό όταν εσύ γίνεις αυτός που είσαι, το βαθύτερο είναι σου.