Για το τραύμα που κουβαλάει από την τρυφερή της ηλικία μίλησε η 52χρονη σήμερα γυναίκα η οποία κατήγγειλε σεξουαλική κακοποίηση τον παππού της 8χρονης στη Ρόδο, ο οποίος μεγαλώνει τα παιδιά της κόρης του.
Η γυναίκα περιγράφει ότι ακόμα και σήμερα φοβάται να περάσει από τους δρόμους του χωριού: «Φοβάμαι να κατέβω στη Ρόδο και να ξαναπεράσω τα σοκάκια του χωριού, με δυσκολεύει πάρα πολύ όλο αυτό να το κάνω!» περιέγραψε στη rodiaki.gr.
Σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, ο λόγος για τον οποίο βρήκε το θάρρος να καταγγείλει τον 78χρονο, είναι προκειμένου να ενθαρρύνει και άλλες κακοποιημένες γυναίκες να μιλήσουν. Μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι ανάμεσα σε εκείνη και τον ηλικιωμένο δεν υπάρχει καμία κτηματική ή άλλου είδους διαφορά.
Η 52χρονη γυναίκα αναφέρει ότι είχε καταγγείλει και στο παρελθόν την κακοποίησή της από τον συγκεκριμένο άνδρα με επιστολή της στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ρόδου: «Θα ήθελα να σας αναφέρω κάποιο περιστατικό που μου συνέβη εδώ και πολλά χρόνια σε χωριό της Ρόδου, χρονολογίας μεταξύ 1978-1982, δηλαδή όταν ήμουν σε ηλικία 8-13 ετών. Είχα δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση από τον… Θα μου πείτε πώς μου ήρθε τώρα σε ηλικία πλέον 44 χρόνων να αναφέρω αυτό το συμβάν. Δυστυχώς πιστεύω ότι το θέμα αυτό που συνέβη και σε μένα, δεν αφορά μόνο εμένα! Δεν θα έφτανα στο σημείο να στείλω αυτή την επιστολή σε εσάς εάν δεν ήταν αυτά τα δύο κοριτσάκια τα οποία διαμένουν με τον παππού (τότε υπήρχαν μόνο τα δύο παιδιά). Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα έκανα καταγγελία τότε που η κόρη του ήταν ακόμη μικρή. Όμως ήμουν μόνο 19-23 ετών και δεν είχα ούτε το θάρρος ούτε κότσια να μιλήσω σε κανέναν για αυτό που μου συνέβη. Τώρα όμως νιώθω ευθύνη για αυτά τα δύο μικρά. Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα για αυτά, είμαι στη διάθεσή σας για οτιδήποτε με χρειαστείτε…» ανέφερε στην επιστολή της.
Για την υπόθεση της 8χρονης που συγκλόνισε το πανελλήνιο η ίδια σχολίασε ότι πιστεύει πώς δεν πρέπει να υπάρχουν παιδιά κοντά στον 78χρονο: «Για μένα τέλειωσε αυτό, πέρασαν τόσα χρόνια, νομικά δεν στέκει, θα πει κάποιος: ”τώρα σου ήρθε;’‘ Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βάλω ένα λιθαράκι στο να μπορέσει κάποιος να δει ότι σε αυτόν τον άνθρωπο δεν πρέπει να υπάρχουν παιδιά γύρω του! Ότι δεν πρέπει να πλησιάζει… Ακόμη και το δικαστήριο για κάποιο λόγο να μην μπορεί να βρει τρόπο να τον καταδικάσει, έστω να είναι οι ”κεραίες” ανοικτές των γειτόνων, του κόσμου να μην πλησιάσει άλλα παιδάκια. Όταν έμαθα από την τηλεόραση για την υπόθεση και το όνομα του παππού, αποφάσισα ότι δεν επρόκειτο να το αφήσω έτσι καθώς σε ορισμένα ρεπορτάζ φαινόταν και ”ως ήρωας που ταΐζει και φροντίζει τα παιδιά’‘. Μετά επικοινώνησα με τον δικηγόρο μου και στη συνέχεια με το Χαμόγελο του Παιδιού και το σύνδεσαν αυτοί και με έφεραν σε επαφή με την Εισαγγελέα στην οποία και εξήγησα τι είχε συμβεί και έδωσα την κατάθεση. Το κάνω γιατί δεν θέλω να πειράξει άλλο παιδί, πολύ σημαντικό για εμένα αυτό! Και φυσικά ελπίζω να μην έχουν υπάρξει άλλες περιπτώσεις σαν τη δική μου!» αναφέρει.
Όπως περιγράφει, ο εφιάλτης ξεκίνησε για εκείνη όταν βρισκόταν στην ηλικία των 8-13 χρόνων: «Με πήγαινε βόλτα για να πάμε να ταΐσουμε έναν σκύλο, μέσα στο αυτοκίνητο μου άγγιζε το πόδι μου, θυμάμαι ότι κάτω από μία ελιά με τραβούσε εκεί και ασελγούσε! Δεν ξέρω πόσο διάστημα, δεν μπορώ να το υπολογίσω ακριβώς αλλά ξέρω ότι δεν ήταν μία, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές. Ήταν αρκετές φορές και επίσης θυμάμαι από ένα σημείο και έπειτα δεν ήθελα να περνάω από εκεί μπροστά, άλλαζα δρόμο ή πήγαινα από αλλού Χαρακτηριστικά έχω στο μυαλό μου, είναι μία εικόνα, όταν τον έβλεπα από μακριά να πηγαίνει σπίτι του και δεν ήθελα να με δει, ή όταν οι δικοί μου πήγαιναν επίσκεψη εκεί και εγώ δεν ήθελα να πάω μαζί τους. Ήξερα μέσα μου ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν τόσο δεξιοτέχνης στο να με μπερδεύει, με μπέρδευε αυτό. Για αυτό και για πολλά χρόνια μέχρι και να ξεκινήσω να κάνω θεραπείες νόμιζα ότι εγώ φταίω, ότι εγώ είχα κάνει κάτι και το είχα προκαλέσει όλο αυτό!».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής της, η γυναίκα περιγράφει: «Ήταν πολύ φιλικός και ό,τι έκανε το έκανε με τρόπο που να δείχνει ότι είναι σύνηθες, αυτονόητο! Όπως μου έλεγε, αυτό ”είναι το μυστικό μας”. Και αυτό σε κάνει να νιώθεις πολύ σημαντική, είσαι πολύ εύθραυστη για αυτόν, εσύ μου το προκαλείς αυτό…»
Η 52χρονη έφυγε από το νησί για να σπουδάσει και δεν επέστρεψε ποτέ. Μάλιστα, η ίδια για αρκετά χρόνια υπέφερε από κρίσεις πανικού και αναγκάστηκε να υποβληθεί για πολλά χρόνια σε ψυχοθεραπεία.