Το Zeppelin LZ 1 ήταν το πρώτο πραγματικά επιτυχημένο πειραματικό άκαμπτο αερόπλοιο. Πέταξε για πρώτη φορά από πλωτό υπόστεγο στη Λίμνη Κωνσταντίας, πλησίον του Φρίντριχσχαφεν στη νότια Γερμανία στις 2 Ιουλίου 1900. Τα αρχικά «LZ» σημαίνουν Luftschiff Zeppelin, ή «Αερόπλοιο Ζέπελιν».
Ο Κόμης Ζέπελιν είχε αφιερώσει τις ενέργειές του στον σχεδιασμό μεγάλων αερόπλοιων με άκαμπτο πλαίσιο μετά την αποχώρησή του από τον στρατό το 1890. Το 1898 ίδρυσε την εταιρεία Gesellschaft zur Förderung der Luftschifffahrt. Η εταιρεία είχε αρχικό κεφάλαιο από συνδρομές του ποσού των 800.000 γερμανικών μάρκων, εκ των οποίων ο Ζέπελιν είχε συμβάλει τα 300.000. Το υπόλοιπο ποσό είχε διατεθεί από διάφορους βιομηχάνους, συμπεριλαμβανομένων 100.000 γερμανικών μάρκων από τον Καρλ Μπεργκ, του οποίου η εταιρεία διέθετε πλαίσια αλουμινίου για τα αερόπλοια. Αρχικά η εταιρεία κατασκεύασε ένα μεγάλο πλωτό υπόστεγο για την τοποθέτηση του αερόπλοιου. Η διάταξη αυτή αποφασίστηκε πρώτον λόγω της άποψης του Ζέπελιν πως η προσγείωση του σκάφους πάνω στο νερό θα ήταν ασφαλέστερη και δεύτερον, επειδή το πλωτό υπόστεγο, αγκυροβολημένο μόνο στο ένα άκρο, θα περιστρεφόταν έτσι ώστε να είναι πάντα στραμμένο προς την πλευρά που φυσά ο άνεμος.
Το LZ 1 κατασκευάστηκε με τη χρήση κυλινδρικού πλαισίου με 16 πολυγωνικά εγκάρσια πλαίσια ενισχυμένα με σύρματα και 24 διαμήκη μέλη που καλύπτονταν με λείο βαμβακερό ύφασμα. Στο εσωτερικό υπήρχε σειρά 17 κελιών αερίου κατασκευασμένων από βαμβάκι ενισχυμένο με καουτσούκ. Το αερόπλοιο κινούνταν με πηδάλια εμπρόσθιας και οπίσθιας κίνησης, ενώ η πρόωση παρέχονταν από δύο κινητήρες εσωτερικής καύσης Daimler NL-1 ισχύος 106 kW (142 ίπποι). Κάθε ένας εξ αυτών κινούσε δύο έλικες τοποθετημένους στο κάλυμμα του αερόπλοιου. Ο έλεγχος του ύψους πλεύσης γινόταν με βαρίδιο 100 κιλών το οποίο ήταν αναρτημένο κάτω από το σκάφος. Οι επιβάτες και το προσωπικό μεταφερόταν σε δύο αλουμινένιες λέμβους 62 μέτρων που κρεμόταν στο εμπρόσθιο και οπίσθιο μέρος του σκάφους.
Η κατασκευή του αερόπλοιου ξεκίνησε στις 17 Ιουνίου 1898, με την παράδοση των πρώτων τμημάτων του πλαισίου από το εργοστάσιο του Μπεργκ και ολοκληρώθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1900. Το φούσκωμα των σάκων αερίου έλαβε χώρα τον Ιούνιο και το αερόπλοιο εξήλθε του υπόστεγου το απόγευμα της 2ας Ιουλίου, με τον λοχαγό Χανς Μπαρτς φον Ζίγκσφελντ του Πρωσικού Τάγματος Αεροπλοίων ως κυβερνήτη.
Η πρώτη πτήση αποκάλυψε σοβαρές ελλείψεις στο πλαίσιο, και έγινε απόπειρα επιδιόρθωσης των ελλείψεων με την προσθήκη γέφυρας μεταξύ των λέμβων εντός άκαμπτης δομής καρίνας. Παράλληλα το κινητό βαρίδιο αυξήθηκε στα 150 κιλά, τα οπίσθια πηδάλια μεταφέρθηκαν από τη μία πλευρά του καλύμματος στην άλλη και ένα πηδάλιο ανόδου-καθόδου τοποθετήθηκε κάτω από την πλώρη.
Ιστορικά λειτουργικά στοιχεία
Στην πρώτη του δοκιμή το LZ 1 μετέφερε πέντε επιβάτες, έφτασε σε ύψος 410 μέτρων και κάλυψε απόσταση 60 χιλιομέτρων σε 17 λεπτά, αλλά τότε το κινητό βαρίδιο είχε πάθει εμπλοκή και ένας από τους κινητήρες έπαθε βλάβη. Ο άνεμος υποχρέωσε το σκάφος να πραγματοποιήσει έκτακτη προσγείωση.
Μετά από επιδιορθώσεις και τροποποιήσεις το σκάφος πέταξε ακόμη δύο φορές, στις 17 και 24 Οκτωβρίου, αποδεικνύοντας τις δυνατότητες του να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας το οποίο μέχρι τότε κατείχε το ηλεκτροκίνητο μη άκαμπτο αερόπλοιο του Γαλλικού Στρατού, La France κατά 6 χλμ/ώρα, κάτι που όμως δεν έπεισε τους πιθανούς επενδυτές. Λόγω του περιορισμού της χρηματοδότησης, ο Κόμης φον Ζέπελιν αναγκάστηκε να διαλύσει το αερόπλοιο, να πωλήσει τα τμήματά του και να εκκαθαρίσει την εταιρεία.