«Βελτιωμένος Φεντεραλισμός στη Λιβύη: Μια λύση ή η αρχή μιας νέας σύγκρουσης;»
Η πρωτοβουλία για διαίρεση της Λιβύης σε 13 τοπικές κυβερνήσειςπυροδοτεί διαμάχη μεταξύ υποστηρικτών και αντιπάλων.
Οι πολιτικοί κύκλοι της Λιβύης γίνονται μάρτυρες εκτεταμένης συζήτησης σχετικά με μια νέα πρόταση για διαίρεση της χώρας σε 13 κυβερνήσεις με διευρυμένες εξουσίες, μια κίνηση που αποσκοπεί στη μείωση της κυριαρχίας της κεντρικής εξουσίας και στην ενίσχυση ενός αποκεντρωμένου συστήματος διακυβέρνησης.
Αυτή η πρωτοβουλία, που προτάθηκε από το μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου Αμπντουλάχ Αλ-Λάφι, έχει προκαλέσει ανάμεικτες αντιδράσεις από υποστηρικτές που τη βλέπουν ως λύση στην πολιτική κρίση και αντιπάλους που τη βλέπουν ως κίνηση που θα μπορούσε να περιπλέξει περαιτέρω την τρέχουσα κατάσταση, όπως γράφει η λιβυκή Akhbar Libya 24 Net.
Λεπτομέρειες και κίνητρα πρότασης
Σύμφωνα με τον Αλ-Λάφι, η πρωτοβουλία βασίζεται στη διαίρεση της Λιβύης σε 13 επαρχίες, στις οποίες θα παραχωρηθούν διευρυμένες εξουσίες για τη διαχείριση των οικονομικών και διοικητικών τους υποθέσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα μια δίκαιη κατανομή του εθνικού προϋπολογισμού μεταξύ αυτών των κυβερνήσεων.
Ο Αλ-Λάφι εξήγησε, σε ανάρτησή του στη σελίδα του στο Facebook, ότι στόχος της πρότασης είναι να περιοριστεί ο υπερβολικός συγκεντρωτισμός στην πρωτεύουσα, παρέχοντας έτσι στις περιφέρειες μεγαλύτερη ελευθερία να λαμβάνουν αποφάσεις ανάπτυξης και υπηρεσιών.
Ωστόσο, η πρόταση δεν διευκρίνισε εάν αυτό το σύστημα θα βασίζεται σε προεδρικό ή κοινοβουλευτικό μοντέλο, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη φύση της πολιτικής δομής που θα υιοθετήσει το Προεδρικό Συμβούλιο στο μέλλον.
Οι απόψεις διίστανται για την πρωτοβουλία
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι η πρόταση θα μπορούσε να βοηθήσει στον εξορθολογισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και στην προώθηση της αποκεντρωμένης διοίκησης, αλλά άλλοι αμφισβητούν τη σκοπιμότητά της.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πολιτικός αναλυτής Αλί Χάμζα εξήγησε ότι η ιδέα της διαίρεσης της Λιβύης σε επαρχίες δεν είναι νέα, καθώς πολλοί ειδικοί την έχουν υποστηρίξει ως μέσο ενίσχυσης της τοπικής διακυβέρνησης.
Ωστόσο, ο Χάμζα επεσήμανε σε δηλώσεις Τύπου που παρακολουθεί το Libya 24 News ότι η κρίση στη Λιβύη δεν σχετίζεται μόνο με τον συγκεντρωτισμό της διακυβέρνησης, αλλά και με ένα βαθύ πολιτικό χάσμα και έλλειψη νομιμότητας στους υπάρχοντες θεσμούς, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εφαρμογή της πρότασης. Τόνισε επίσης ότι το Προεδρικό Συμβούλιο στερείται νομοθετικής εξουσίας να εκδίδει νέους εκλογικούς νόμους.
Ανησυχίες για τις επιπτώσεις της πρωτοβουλίας στο πολιτικό τοπίο
Από την πλευρά του, ο Ουίσαμ Αμπντέλ Καμπίρ, μέλος της Πολιτικής Συσπείρωσης του Νότου, τόνισε ότι «η κυριαρχία της κεντρικής κυβέρνησης στην Τρίπολη και ο έλεγχός της σε όλα τα επίπεδα εξουσίας συνέβαλαν στην τροφοδότηση της πολιτικής και οικονομικής σύγκρουσης στη χώρα».
Πρόσθεσε ότι η κατανομή των εξουσιών μεταξύ των κυβερνήσεων μπορεί να μετριάσει τη σύγκρουση για τους οικονομικούς πόρους, αλλά ταυτόχρονα, θα μπορούσε να επιδεινώσει τις πολιτικές διαιρέσεις εάν δεν συμφωνηθεί ένας σαφής μηχανισμός για την εφαρμογή του.
Είναι η λύση το δημοψήφισμα;
Εν μέσω της κλιμακούμενης αντιπαράθεσης, ο επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου πρότεινε ένα λαϊκό δημοψήφισμα για την επίλυση διαφορών σχετικά με τους εκλογικούς νόμους, υποστηρίζοντας ότι αυτό το βήμα θα μπορούσε να είναι ο ταχύτερος δρόμος για ελεύθερες και διαφανείς εκλογές.
Με τη συνεχιζόμενη απόκλιση των θέσεων, παραμένει το ερώτημα εάν αυτές οι πρωτοβουλίες θα επιτύχουν μια πραγματική τομή στη λιβυκή κρίση ή αν θα παραμείνουν απλώς θεωρητικές προτάσεις ελλείψει συνολικής πολιτικής συναίνεσης.
—