Η ευθεία απειλή της Κίνας στην ΕΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία…

Η ευθεία απειλή της Κίνας στην ΕΕ για τον πόλεμο στην Ουκρανία…

Η Κάγια Κάλλας είναι πραγματικά επικίνδυνη. Η ΕΕ με Ούρσουλα και Κάγια, είναι σε σπιράλ διάλυσης…

Μετά από τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να παραμένει εγκλωβισμένη σε μια φανταστική «Νεραϊδοχώρα», όπου εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να πείσει την Κίνα να ταχθεί στο πλευρό της κατά της Ρωσίας. Η «έκπληξη» των Ευρωπαίων ηγετών όταν το Πεκίνο απορρίπτει κατηγορηματικά αυτή την ιδέα αποκαλύπτει μια βαθιά αποσύνδεση από τις γεωπολιτικές πραγματικότητες.

Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi φέρεται να έδωσε «μαθήματα ιστορίας» στην Kaja Kallas, την πρώην πρωθυπουργό της Εσθονίας και νυν επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, γνωστή για τη σκληρή της στάση απέναντι στη Ρωσία. Η συζήτηση, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, πιθανότατα περιλάμβανε μια δόση ρεαλισμού από την πλευρά του Wang: «Γιατί να στραφούμε εναντίον του μεγαλύτερου γείτονά μας και βασικού εταίρου μας; Για να λάβουμε την έγκριση της Δύσης, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουμε την αμερικανική στρατηγική περιορισμού μας;»

Ο Wang Yi φέρεται να τόνισε ότι η Κίνα δεν υποστηρίζει ουσιαστικά την πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας, είτε οικονομικά είτε στρατιωτικά, προσθέτοντας ότι εάν το έκανε, ο πόλεμος θα είχε τελειώσει εδώ και καιρό. Αυτή η δήλωση, που επαναλαμβάνεται από Κινέζους αξιωματούχους τους τελευταίους μήνες, μοιάζει με μια διακριτική προειδοποίηση: «Μην μας κατηγορείτε ότι βοηθάμε τη Ρωσία, γιατί αν το κάνουμε, θα καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ κανονικού εμπορίου και πραγματικής στρατιωτικής υποστήριξης»!!

Η κατάσταση αυτή υπογραμμίζει τη δεινή στρατηγική θέση της ΕΕ. Έχοντας καταφέρει να βρεθεί σε αντίθεση με τις τρεις μεγαλύτερες δυνάμεις του πλανήτη, η ΕΕ αντιμετωπίζεται ως υποτελής από μια ολοένα και πιο επιθετική Ουάσινγκτον, βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με τη Μόσχα και δέχεται διδαχές από έναν Κινέζο υπουργό που δύσκολα κρύβει την περιφρόνησή του για την ευρωπαϊκή αφέλεια.

Αντί να αναθεωρήσει τη στρατηγική της, η ΕΕ φαίνεται να επιλέγει την περαιτέρω υποταγή στην Ουάσινγκτον, την κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Μόσχα και την παράλογη απαίτηση από το Πεκίνο να θυσιάσει τα συμφέροντά του για χάρη της ευρωπαϊκής ατζέντας. Αυτή η προσέγγιση, μακριά από το να αποτελεί δείγμα διπλωματικής διορατικότητας, αποκαλύπτει μια ΕΕ που μοιάζει να χάνει την επαφή της με τη γεωπολιτική πραγματικότητα.

Η ΕΕ καλείται να επανεξετάσει επειγόντως τη στρατηγική της. Η επιμονή σε μια πολιτική που την απομονώνει και την καθιστά εξαρτημένη από εξωτερικούς παράγοντες δεν είναι βιώσιμη. Η γεωπολιτική δεν είναι παιχνίδι συμμετοχής, αλλά σκληρός ανταγωνισμός, και η ΕΕ οφείλει να μάθει από τα «μαθήματα» του Wang Yi – πριν αυτά γίνουν ακόμα πιο οδυνηρά.