Τό ὑπουργικό συμβούλιο ἀπέρριψε τίς προτάσεις τῆς κάλπης τῶν δικαστῶν γιά τίς προαγωγές σέ θέσεις προέδρων καί ἀντιπροέδρων τῶν Ἀνωτάτων Δικαστηρίων – Γιά «κράτος δικαστῶν» καί γιά «αὐτονόμηση» ὁμίλησε ὁ ὑπουργός Δικαιοσύνης Γιῶργος Φλωρίδης.
Εφημερίδα Εστία
ME τίς ἐπιλογές τῶν ἀντιπροέδρων καί ἀντεισαγγελέων τοῦ Ἀρείου Πάγου κορυφώθηκε ἡ ἀντιπαράθεσις τῆς Κυβερνήσεως μέ τούς δικαστές. Οὐδόλως ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψιν οἱ προτάσεις τῶν ἰδίων τῶν δικαστῶν. Ὀξεῖες ἀνακοινώσεις ἐξεδόθησαν ἑκατέρωθεν, ἀλλά τό ζήτημα εἶναι πώς βασική αἰτία τοῦ κακοῦ εἶναι ἡ ἀπόφασις τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου νά προβεῖ σέ τοποθετήσεις στά ἀνώτατα δικαστήρια ἀγνοῶντας ἐπιδεικτικά τήν ψῆφο τῶν δικαστῶν καί εἰσαγγελέων. Ἀφοῦ θεσμοθέτησε γιά αὐτούς τό δικαίωμα νά ψηφίζουν τούς συναδέλφους τους πού ἤθελαν γιά ἡγεσία, ἐν συνεχείᾳ ἐτοποθέτησε τά πρόσωπα τῆς ἀρεσκείας της. Βεβαίως καί ἡ ψῆφος τῶν δικαστῶν δέν εἶναι δεσμευτική. Ὅταν ὅμως ἡ Κυβέρνησις ἀγνοεῖ κατά τρόπον περιφρονητικό ὅλες τίς προτάσεις τους, ἡ στάσις της συνιστᾶ πρόκληση. Πρόκληση πρός τό δικαστικό σῶμα. Πρόκληση πρός τήν ἔννοια τῆς Δικαιοσύνης. Πρόκληση πρός τήν θεμελιώδη ἀρχή τῆς διακρίσεως τῶν ἐξουσιῶν.
Ἀσφαλῶς καί ὑπάρχουν στήν Ἑλλάδα ἀκέραιοι καί ἀνεξάρτητοι δικαστές, τό ἐρώτημα ὅμως εἶναι ἄν ἡ δικαιοσύνη εἶναι ἀνεξάρτητη. Ὅταν ἡ ἡγεσία τῶν ἀνωτάτων δικαστηρίων ἐπιλέγεται μέ κριτήρια ἀδιαφανῆ ἀπό τήν ἑκάστοτε Κυβέρνηση, μποροῦμε νά ὁμιλοῦμε γιά ἀνεξαρτησία τῆς δικαστικῆς ἐξουσίας ἀπό τήν ἐκτελεστική. Ἀφοῦ οὕτως ἤ ἄλλως ἐσκόπευε νά κάνει αὐτό πού τῆς ἀρέσει, ποιός ὁ λόγος νά θεσμοθετήσει διαδικασίες ἐκλογῶν τίς ὁποῖες δέν ἐπρόκειτο νά λάβει ὑπ’ ὄψιν της; Γνωρίζουμε τήν ἀπάντηση. Ἔπρεπε νά τό κάνει γιά νά εὐθυγραμμισθεῖ μέ ὁδηγίες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Εἰσαγγελίας. Ἄς μᾶς ἐπιτραπεῖ ὅμως νά θεωροῦμε τήν στάση αὐτή τοὐλάχιστον ὑποκριτική!
Συμφώνως πάντως πρός τά Προεδρικά Διατάγματα πού δημοσιεύθηκαν χθές, καλύφθηκαν οἱ 14 κενές θέσεις τῶν ἀντιπροέδρων στόν Ἄρειο Πάγο, τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καί τό Ἐλεγκτικό Συνέδριο, καθώς καί οἱ ἐννέα κενές θέσεις τῶν ἀντεισαγγελέων τοῦ Ἀρείου Πάγου. Ἀκόμη, καλύφθηκε ἡ θέση τοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἐπικρατείας τῶν Τακτικῶν Διοικητικῶν Δικαστηρίων. Ἡ ἀπόφασις ἐλήφθη κατόπιν εἰσηγήσεως τοῦ ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης κ. Γιώργου Φλώρίδη καί ἐπεκυρώθη ἀπό τήν Κυβέρνηση «διά περιφορᾶς».
Οἱ ἐννέα νέοι ἀντιπρόεδροι τοῦ Ἀρείου Πάγου εἶναι οἱ: Ἀθανάσιος Θεοφάνης, Σταυρούλα Κουσουλοῦ, Σωκράτης Πλαστήρας, Χρυσούλα Πλατιᾶ, Βαρβάρα Πάπαρη, Ἐλπίδα Σιμιτοπούλου, Αἰκατερίνη Χονδρορίζου, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος καί Μιχαήλ Ἀποστολάκης.
Οἱ τέσσερεις νέοι ἀντιπρόεδροι στό ΣτΕ εἶναι οἱ: Ὄλγα Ζύγουρα, Βαρβάρα Ραφτόπουλου, Κωνσταντίνα Φιλοπούλου καί Δημήτριος Μακρῆς.
Στό Ἐλεγκτικό Συνέδριο ὁ νέος ἀντιπρόεδρος εἶναι ὁ Δημήτριος Πέππας.
Οἱ ἐννέα νέοι ἀντεισαγγελεῖς τοῦ Ἀρείου Πάγου εἶναι οἱ: Κυριακή Στεφανάτου, Οὐρανία Σταθέα, Ἑλένη Ράικου, Μαρία Τρουπῆ, Γεώργιος Καντζίδης, Βασιλική Βλάχου, Νικόλαος Νικολάου, Ἑλένη Σκεπαρνιᾶ καί Εὐστράτιος Παπαθανασόπουλος.
Ἐπίσης, προήχθη στόν βαθμό τοῦ Ἐπιτρόπου τῆς Ἐπικρατείας τῶν Τακτικῶν Διοικητικῶν Δικαστηρίων ἡ Αντεπίτροπος τῆς Ἐπικρατείας τῶν Τακτικῶν Διοικητικῶν Δικαστηρίων Ἀγγελική Παπαπαναγιώτου-Λέζα.
Ὑπενθυμίζεται ὅτι ἡ ψηφοφορία γιά τήν προεδρία τοῦ Ἀρείου Πάγου ἀνέδειξε πρώτη τήν ἀντιπρόεδρο Ἀλεξάνδρα Ἀποστολάκη καί ἀκολουθοῦσαν ἡ ἀντιπρόεδρος Ἀγάπη Τζουλιαδάκη καί ὁ Σπυρίδων-Στέφανος Πανταζόπουλος, ἡ ἀντιπρόεδρος καί διευθύντρια τῆς Ἐθνικῆς Σχολῆς Δικαστικῶν Λειτουργῶν Ἀναστασία Παπαδοπούλου καί οἱ Παναγιώτης Βενιζελέας, Αἰκατερίνη Χονδρορίζου, Σωκράτης Πλαστήρας καί Γιῶργος Σχοινοχωρίτης.
Γιά τίς θέσεις τῶν ἀντιπροέδρων τίς προτιμήσεις συγκέντρωσαν οἱ Παναγιώτης Βενιζελέας (ἦταν στήν ἐπιλογή καί γιά πρόεδρος), Χρυσούλα Πλατιᾶ, Σωκράτης Πλαστήρας (ἐπίσης ψηφίστηκε καί γιά πρόεδρος) καί Γιῶργος Σχοινοχωρίτης (ἐπίσης μεταξύ ὅσων ψηφίστηκαν γιά τήν προεδρία).
Γιά τήν κάλυψη τῆς θέσεως τοῦ εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου πρῶτος μέ μεγάλη διαφορά μεταξύ τῶν συναδέλφων του ψηφίστηκε ὁ ἀντεισαγγελέας τοῦ Ἀρείου Πάγου Κων/νος Τζαβέλλας. Ἀκολούθησαν οἱ ἀντεισαγγελεῖς Ἀναστάσιος Σκάρας καί Βασίλης Φλωρίδης (ἀδελφός τοῦ Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης), Ἑλένη Καρκαμπούνα, Ἑλένη Κοντακτσῆ καί Μαρία Γκανέ.
Ἔντονη εἶναι ἡ ἀντίδρασις τῆς Ἑνώσεως Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων, πού θέτει ζήτημα ἀκυρώσεως τοῦ νόμου πού ψήφισε ἡ ἴδια ἡ Κυβέρνησις πρίν ἀπό ἕνα ἔτος, μέ τόν ὁποῖο ἐδίδετο γιά πρώτη φορά τό δικαίωμα στούς ἀνώτατους δικαστές νά ἔχουν λόγο στήν διαδικασία ἐπιλογῆς τῆς ἡγεσίας τοῦ Ἀρείου Πάγου. Εἰδικώτερα στήν ἀνακοίνωση τονίζεται:
«Τό χθεσινό ΦΕΚ 2693/22-7-2025 γιά τόν ὁρισμό Ἀντιπροέδρων στόν Ἄρειο Πάγο ἐπιβεβαίωσε μέ τόν πιό ἐμφατικό τρόπο τό λαϊκό ρητό πώς στήν Ἑλλάδα ἔχουμε νόμους ἀλλά δέν ἐφαρμόζονται. Κι ἐδῶ τό παράδειγμα γιά τό πῶς ἀκυρώνεται ἕνας νόμος στήν πράξη τό δίνει ἡ ἴδια ἡ Κυβέρνηση πού εἰσηγήθηκε καί ψήφισε τόν νόμο.
Γιά νά τά πάρουμε ἀπό τήν ἀρχή: Πέρσι τό καλοκαίρι τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης φέρνει πρός ψήφιση τόν ν. 5123/2024 ὁ ὁποῖος εἰσάγει διαδικασία μυστικῆς ψηφοφορίας στά Ἀνώτατα Δικαστήρια γιά τά πρόσωπα πού τελικά θά ἀναλάβουν τήν ἡγεσία τῆς Δικαιοσύνης ὡς ἕνα προστάδιο πού προηγεῖται τῆς τελικῆς ἀπόφασης τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου.
Φυσικά ὁ νόμος αὐτός ψηφίστηκε μετά ἀπό παρότρυνση καί προτροπή τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὥστε ἡ χώρα μας νά μήν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση στήν εὐρωπαϊκή πρακτική καί νά ἔχουν λόγο οἱ δικαστές γιά τήν ἐπιλογή τῆς ἡγεσίας τους.
Ἡ Ἕνωσή μας ἀναγνώρισε τότε πώς πρόκειται γιά ἕνα μικρό θετικό βῆμα παρά τίς πολλές ἐλλείψεις καί τά κενά πού ὑπῆρχαν. Ὁ νόμος αὐτός δοκιμάστηκε γιά πρώτη φορά αὐτόν τόν μῆνα μέ τίς ἐπιλογές ἀπό τήν Κυβέρνηση τῶν Ἀντιπροέδρων, καί ἀφοῦ εἶχε προηγηθεῖ ἡ μυστική ψηφοφορία στά Ἀνώτατα Δικαστήρια.
Οἱ ὅποιες ψευδαισθήσεις εἶχαν καλλιεργηθεῖ, κατέρρευσαν μέ πάταγο τέτοιο πού δονεῖ τήν Εὐελπίδων καί τήν Λ. Ἀλεξάνδρας. Ἀρεοπαγῖτες ἐγνωσμένου κύρους καί ἤθους πού χαίρουν ἐκτίμησης ἀπό ὅλον τόν νομικό κόσμο, μέ ἄρτια νομική κατάρτιση, πρωτεύσαντες στήν ἐκλογική διαδικασία μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ Δικαστηρίου, δέν κρίθηκαν ἱκανοί νά καταλάβουν καμία ἀπό τίς 8 θέσεις τῶν Ἀντιπροέδρων τοῦ Ἀρείου Πάγου πού κενώθηκαν!
Καί ἀναρωτιέται ὁ πολίτης εὔλογα: ἐάν ἡ κυβέρνηση δέν ἤθελε νά ἀπολέσει τό προνόμιό της νά ἀποφασίζει ἀνεξέλεγκτα γιά τήν ἡγεσία τῆς Δικαιοσύνης, γιά ποιόν λόγο προέβη στήν πιό πάνω νομοθετική ρύθμιση, πέρα ἀπό τούς δύο προφανεῖς: ἀφενός νά κερδίσει ἐπικοινωνιακά στό ἐσωτερικό δίνοντας τήν ψευδαίσθηση πώς σέβεται τήν ἄποψη τῶν ἁρμοδίων καί ἀφετέρου νά καθησυχάσει τήν Εὐρώπη πώς στήν χώρα μας ὑπάρχει τό κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο πού ἐγγυᾶται τή συμμετοχή στίς κορυφαῖες διαδικασίες.
Ἐμεῖς ἀπαντᾶμε: Δέν τόν ἔχουμε ἀνάγκη αὐτόν τόν νόμο πού ἀξιοποιεῖται à la carte μόνο ἐάν τό ἀποτέλεσμα τῆς ψηφοφορίας συμβαδίζει μέ τίς κυβερνητικές ἐπιλογές. Καταργῆστε τoν! Εἶναι πιό εἰλικρινές! Εἶναι ἀπαίτηση ὄχι μόνο τοῦ Δικαστικοῦ Σώματος ἀλλά ὥριμο κοινωνικό αἴτημα ὁ αὐτοπεριορισμός τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, ὥστε νά χειραφετηθεῖ οὐσιαστικά ἡ Δικαιοσύνη στόν τόπο μας».
Ἡ ἀπάντησις τοῦ κ. Φλωρίδη ἦταν ἰδιαίτερα ὀξεῖα. Ἐρωτήματα προκαλεῖ τό γεγονός ὅτι χαρακτηρίζει τό αἴτημα σεβασμοῦ τῆς διακρίσεως τῶν ἐξουσιῶν ὡς ἀπαίτηση γιά «αὐτοπεριορισμό τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας». Ὑποστηρίζει ὅτι: «Δέν θά πᾶμε ἀπό κράτος συντεταγμένης Πολιτείας σέ κράτος δικαστῶν» καί ὅτι «ἡ αὐτονόμηση τῆς δικαστικῆς ἐξουσίας ὁδηγεῖ σέ καθεστώς πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τή δημοκρατία.» Ἐπαναλαμβάνει τόν ἰσχυρισμό πού εἶχε διατυπώσει ὅτι «οἱ ἐπιλογές τῶν ἡγεσιῶν τῶν ἀνωτάτων δικαστηρίων δέν ἀφοροῦν ἐπαγγελματικό σωματεῖο.» Ἰσχυρίζεται δέ ὅτι: «Δέν ὑπάρχει ἐξουσία ἀνεξάρτητη στόν κόσμο ἡ ὁποία νά μήν ἔχει ἔμμεση νομιμοποίηση στήν λαϊκή κυριαρχία. Καί ἔμμεση νομιμοποίηση στήν λαϊκή κυριαρχία μπορεῖ νά ἔχει μόνο ὅταν ἐκφράζεται ἡ Βουλή, ὅταν ἀποφασίζει ἡ κυβέρνηση».