Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, η οποία γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1927 και εκτελέστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 σε ηλικία 17 χρονών, ήταν αγωνίστρια της εθνικής αντίστασης.
Οι γονείς της ήταν από τη Σπάρτη. Η ίδια γεννήθηκε κι έζησε στην Αθήνα. Ήταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, όπου βρισκόταν το αρχηγείο της Κομαντατούρ, αναφέρεται ότι τους «μαστίγωνε» στη γλώσσα τους.
Όταν συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, ο εύπορος πατέρας της καταφέρνει να την ελευθερώσει. Λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών, συμμετέχει στην ανατίναξη ενός τρένου που μετέφερε πυρομαχικά και ξανά συλλαμβάνεται στις 31 Ιουλίου 1944. Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944, μαζί με άλλους 49 κρατούμενους, οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο «17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου».
Αλλη μια απόδειξη της ποιότητας των Ανθρώπων του τότε με τους σήμερα. Αιωνία της η μνήμη.
“Η 17χρονη ΕΛΛΗΝΙΔΑ (και οχι επονιτισσα, δεξιά, αριστερή και άλλες αηδίες)”: Αηδία είσαι και φαίνεσαι! Ήταν ΕΠΟΝίτισσα, αριστερότατη, όπως και οι ΕΛΑΣίτες που ποέμησαν τους καταχτητες με τεράστιες θυσίες και αίμα, πιστοί στον όρκο των Ελλήνων να αγωνίζονται για την ελευθερία της Πατρίδας! Αριστερή, λοιπόν, αρέσει δεν σ΄αρέσει! Όπως οι άλλοι ήταν, Χίτες, φασίστες, ταγματασφαλίτες και προδότες (περιέργως πώς και …δεξιότατοι)! Εξ αυτού δε, ΚΑΘόΛΟΥ ΈΛΛΗΝΕΣ!