Μανώλης Κοττάκης
Εάν πιστέψουμε όσα μεταδόθηκαν, στήν αρχή οι Τουρκοι μας ειπαν πρό εβδομάδος «θά σας δουμε στή Νέα Υόρκη… άν βολέψει».
Καί όταν κλείστηκε τό ραντεβου καί εστάλησαν οι προσκλήσεις γιά τήν σύνοδο των μουσουλμανικων καί αραβικων κρατων γιά τήν Γάζα οι Τουρκοι μας ειπαν τήν τελευταία στιγμή, ενω τό γνώριζαν τουλάχιστον τρεις μέρες, «κάτι μου έτυχε». Υποτιμητικό. Αλαζονικό. Προσβλητικό. Ακόμη κι άν λάβουμε υπ’ όψιν καί πιστέψουμε αυτές τίς εκδοχές, καταλήγουμε στό συμπέρασμα ότι οι γείτονες μιλουν πλέον από τέτοια θέση ισχύος έναντι ημων ώστε δέν διστάζουν νά προχωρήσουν καί σέ πράξεις πολιτικης ατιμώσεως της ελληνικης ηγεσίας. Διότι εδω δέν διασύρεται ο κύριος Μητσοτάκης. Διασύρεται η ελληνική ηγεσία. Η Ελλάδα. Μέ ευθύνη του κύριου Μητσοτάκη.
Άν θέλουμε τώρα νά πουμε τήν βαθύτερη αλήθεια εξ αρχης, αυτή ειναι ότι από τή στιγμή πού κλείστηκε τό ραντεβου Τράμπ – Ερντογάν στόν Λευκό Οικο δέν υπηρχε ποτέ περίπτωση νά προηγηθει αυτή η συνάντησις. Οι Τουρκοι χρησιμοποίησαν τήν Ελλάδα επί δύο ολόκληρα χρόνια, όσο ηταν απομονωμένοι από τήν προηγούμενη ηγεσία των Δημοκρατικων του Μπάιντεν, γιά νά επιδείξουν καλή διαγωγή, νά ξεπλυθουν στήν διεθνη κοινότητα ότι τά βρίσκουν μέ τούς εχθρούς τους, ότι δέν ειναι κράτος-ταραξίας, καί μόλις βγηκαν στό ξέφωτο έδειξαν ότι γι’ αυτούς η Ελλάδα ειναι ένα τίποτα. Στήν οποία συμπεριφέρονται εφ’ εξης «χωρίς οικτο», όπως έγραψε καί εκείνη η όχι τυχαία ανάρτηση της τουρκικης ομοσπονδίας μπάσκετ αμέσως μετά τούς αγωνες των εθνικων μας ομάδων.
Από τή στιγμή πού πηραν τήν «διαιτησία» Τράμπ μαζί τους, μέ τή βοήθεια καί της ελληνικης Κυβερνήσεως, η οποία έκανε τά πάντα γιά νά κλείσουν οι πόρτες του Λευκου Οίκου γι’ αυτήν, δέν έχουν λόγο νά συνεχίσουν νά μιλουν μαζί μας. Δέν έχουν λόγο νά κάνουν διάλογο μαζί μας. Θά αποφασίσουν τά θέματά μας στόν Λευκό Οικο ερήμην ημων μαζί μέ τόν Πρόεδρο Τράμπ. Καί αργότερα στό πλαίσιο μιας διεθνους διασκέψεως γιά τήν ενέργεια στήν Μεσόγειο, όπου θά θέσουν ως προαπαιτούμενο γιά νά καθίσουν στό τραπέζι μέ τήν Κύπρο τήν αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Η συνειδητοποίηση της πραγματικης θέσεως της χώρας στήν νέα παγκόσμια σκακιέρα ειναι απόρροια τριων εγκληματικων επιλογων:
Η πρώτη ηταν η υπογραφή της Διακηρύξεως των Αθηνων μεταξύ Μητσοτάκη καί Ερντογάν, μέ τήν οποία δεσμευθήκαμε στήν γείτονα νά αναστείλουμε τήν άσκηση των κυριαρχικων μας δικαιωμάτων στό Αιγαιο, άλλως θά θεωρουνταν μονομερεις ενέργειες, καί κερδίσαμε, υποτίθεται, δύο χρόνια ησυχίας στόν εναέριο χωρο του αρχιπελάγους. Μόνο πού στόν χρόνο αυτό η Τουρκία, όπως προειδοποίησαν μέ αλλεπάλληλες παρεμβάσεις τους ο Κώστας Καραμανλης καί ο Αντώνης Σαμαρας, σταδιακά έθεσε σέ ομηρία τήν Ελλάδα καί κατάφερε νά ξεπλύνει τήν εικόνα της στήν διεθνη κοινότητα. Μέ τήν αμέριστη βοήθεια του κύριου Μητσοτάκη, ο οποιος, εκεινο τόν Δεκέμβριο του 2023, υπέγραψε στήν πραγματικότητα μέσα στό Μέγαρο Μαξίμου τήν προέκταση της Συμφωνίας της Μαδρίτης, πού αναγνώριζε ζωτικά καί νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας στό Αιγαιο στίς μέρες μας.
Η δεύτερη μεγάλη εγκληματική επιλογή μας, στρατηγικου χαρακτηρα, ειναι ότι η Ελλάδα διέρρηξε τίς σχέσεις της καί μέ τήν Αμερική του Τράμπ καί μέ τήν Κίνα του Σί καί μέ τήν Ρωσσία του Πούτιν, ενω ακόμη καί οι Ισραηλινοί σήμερα ειναι έξαλλοι εναντίον μας, γιατί θεωρουν ότι η μόνη χώρα πού έκανε λόμπυ κατά της Τουρκίας στήν Νέα Υόρκη ειναι αυτή καί καμμιά άλλη. Όχι εμεις.
Η τρίτη εγκληματική επιλογή ηταν η πολιτική του προβλέψιμου συμμάχου του Μπάιντεν, γιά τήν οποία ρώτησα τόν Πρωθυπουργό στήν ΔΕΘ του 2021, αλλά θέλω νά ξεχάσω τήν απάντησή του.
Τώρα, δυστυχως, ο ελληνικός λαός μέσα από αυτές τίς πράξεις ατίμωσης θά αρχίσει νά καταλαβαίνει γιά ποιά πράγματα φωνάζαμε δύο χρόνια μοναχικά καί εμεις από αυτήν εδω τήν έπαλξη, αλλά όχι μόνο εμεις.
Στήν ζωή δέν πρέπει νά βλέπεις μόνο τό τυρί, πρέπει νά βλέπεις καί τήν φάκα. Καί η Κυβέρνηση του φιλέλληνα κυρίου Γεραπετρίτη των υποκλίσεων, πού μόλις προχθές, στά γραφεια της Νέας Δημοκρατίας στήν οδό Πειραιως, αυτοθαυμαζόταν μπροστά στούς βουλευτές του κόμματος γιά τίς καταπληκτικές σχέσεις πού έχει μέ τόν ομόλογό του Φιντάν, δέν τήν ειδε τήν φάκα. Ηταν, στήν καλύτερη περίπτωση γιά όλους μας, στρατηγικά αφελής. Στήν χειρότερη περίπτωση, ιδιωτικοποίησε τήν εξωτερική πολιτική γιά νά γίνουν δουλειές μέ deals μεταξύ της διαπλοκης των δύο χώρων.
Η ακύρωση του ραντεβου Μητσοτάκη – Ερντογάν ειναι ένα διπλωματικό ορόσημο, καθώς τραβάει μιά διαχωριστική γραμμή μεταξύ της προηγούμενης εποχης των ψευδαισθήσεων καί της νέας εποχης των οδυνηρων διαπιστώσεων. Η προπαγάνδα γιά τά θαλάσσια πάρκα, τόν θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, τήν Chevron, τό πρόγραμμα SAFE, από δω καί πέρα δέν αρκει στόν Πρωθυπουργό γιά νά σταθει μπροστά στήν νέα πραγματικότητα. Οι Τουρκοι θά απαιτήσουν νά ειναι αυτοί οι ρυθμιστές της κυκλοφορίας στόν νέο διάδρομο μεταφορας φυσικου αερίου από τήν Μεσόγειο πρός τά Βαλκάνια καί τήν βόρεια Ευρώπη καί, στήν πραγματικότητα, ως η νέα ναυτική δύναμη της περιοχης, νά επιβάλουν κατ’ αρχάς καθεστώς συνδιαχειρίσεως στό Αιγαιο. Από τή στιγμή πού αυτό θά συμβει, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μειζον ζήτημα εθνικης ασφάλειας στήν καρδιά του αρχιπελάγους.
Τήν επομένη της υπογραφης της Διακηρύξεως των Αθηνων η εφημερίδα μας ειχε κυκλοφορήσει μέ τόν τίτλο «Σύμφωνο εγκαταλείψεως εθνικων θέσεων». Ευρισκόμενος στήν Αλεξανδρούπολη δέχτηκα τηλέφωνο από κορυφαιο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, τό οποιο διαμαρτυρόταν. Του απάντησα ότι άν εγώ κάνω λάθος, ειμαι ένας καί δέν θά πληρώσει τό λάθος μου τό έθνος. Θά πληγει μόνο η δική μου αξιοπιστία ανεπανόρθωτα. Αλλά άν εσεις κάνετε λάθος, τότε θά έρθει η μέρα πού τό έθνος θά πληρώσει γιά αυτήν τήν επιλογή. Εύχομαι ειλικρινά νά μήν πλησιάζουμε πρός αυτή τήν ημέρα.
Κάτι τελευταιο: η παράταση της θητείας ενός Πρωθυπουργου πού ειναι αποκλεισμένος από όλα τά διεθνη τραπέζια καί δέν ειναι αξιόπιστος συνομιλητής κανενός μεγάλου ηγέτη ειναι πλέον προβληματική γιά τά εθνικά μας συμφέροντα. Όχι γιά τό πολιτικό μας σύστημα μόνον. Η Ελλάς δέν πρέπει νά πληρώσει τήν απομόνωση του κυρίου Μητσοτάκη, ο οποιος εξελίσσεται σέ τροχοπέδη γιά τόν Ελληνισμό.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΚΟΤΤΑΚΗ