Έπεσε μαχόμενος για να ανασάνουμε ελεύθεροι
Το ιερό μνημείο του αγνώστου, δηλαδή του κάθε μη ταυτοποιημένου, και συνεπώς ανώνυμου στρατιώτη, που έπεσε μαχόμενος για να ανασάνουμε ελεύθεροι, βρίσκεται κατω από την κεντρική είσοδο του Εθνικού μας Κοινοβουλίου (του εθνικού μας Κοινοβουλίου!) από καθιερώσεως αυτού του ύψιστου τίτλου τιμής σε όλους, όσοι κι αν είναι (και είναι πολλοί) αυτούς τους αγνώστου ονόματος πεσόντες των πολέμων όλων, και είναι και πολλοί οι τόποι αυτοί, εκ των οποίων με τα ονόματατα τους χαραγμένα στο «στηθαίο» ακριβώς όπισθεν του μνημείου, μας θυμίζονται.
Παρά το ότι οι φρουροί του ιερού μνημείου είναι ένοπλοι στρατευμένοι, είναι δύσκολο ή και αδύνατον να αισθανθεί τις επισκέπτης/προσκυνητής, ντόπιος ή και αλλοδαπός, ως ευρισκόμενος μέσα σε στρατώνα.
Άλλωστε το Μέγαρο του Κοινοβουλίου αυτό τονίζει.
Πολυ σωστα.Θυσιαστηκε για το ωφελος της Πατριδας,για τους συνανθρωπους του.Συνεκδοχικα,καθε θυσια για το καλο της κοινωνιας και οχι των κρατουντων,εχει θεση να διαδραματιζεται στον περιβαλλοντα χωρο του μνημειου,το οποιο παρεπιμπτοντως ειναι ο τοιχος απο πορολιθο και το αναγλυφο.Αρα απο την απλη διαμαρτυρια,εως την θυσια ενος χαροκαμενου πατερα,ολα ηθικα και τιμια.Για τα φληναφληματα και τις παπαρολογιες βλακοδεξιων,καθε παρανομη πραξη αντιμετωπιζεται απο την αστυνομια,εδω και χρονια.Οσο για το ιερον του χωρου,το αντρο της ανομιας ,αυθαιρεσιας και αντισυνταγματικοτητας,τον κανει σκατοτοπο.