Ο ήρωας του 40, Κωνσταντίνος Δαβάκης είχε υπηρετήσει σε διάφορα μέτωπα και είχε πλούσιο συγγραφικό έργο για τη στρατιωτική ιστορία
Ήταν γνωστός στους αξιωματικούς για την επιτελική του κατάρτιση και τις δημοκρατικές του ιδέες και πράξεις, για τις οποίες τον είχαν αποτάξει.
Τον Αύγουστο του 1940, ανακλήθηκε στην υπηρεσία και τοποθετήθηκε διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου.
Εκεί,βρέθηκε αντιμέτωπος με την αδιαφορία της διοίκησης
Αναγκάστηκε να επιστρατεύει χωρικούς με φτυάρια και κασμάδες που δεν είχε το Απόσπασμα. Δυνάμεις έφταναν καθυστερημένες και όταν έφταναν δεν είχαν διανεμηθεί φυσίγγια στους οπλίτες η ο ουλαμός των όλμων δεν είχε προωθητικά φυσίγγια. Δηλαδή οι όλμοι ήταν άχρηστοι.Ο Δαβάκης αναγκάστηκε να μετατρέψει τα στοιχεία των όλμων σε απλούς τυφεκιοφόρους.
Τα πυρομαχικά ήταν ανεπαρκή. Δεν υπήρχαν εφεδρικά. Και τα κιβώτια αυτών που υπήρχαν υπήρχε διαταγή να μην..ανοιχθούν πριν την επίθεση των Ιταλών, όμως ο Δαβάκης έδειξε ανυπακοή και τα μοίρασε στις μονάδες.
Ολες οι αναφορές του Δαβάκη για ενισχύσεις και εφόδια έπεφταν στο κενό
Στην πραγματικότητα, το “Απόσπασμα Δαβάκη” ήταν Απόσπασμα αυτοκτονίας, αφού είχε 2.000 άνδρες (με αυτά τα προβλήματα) για να καλύψει ένα μέτωπο 35(!) χιλιομέτρων και μάλιστα να αμυνθεί απέναντι στις πολλαπλάσιες δυνάμεις της άριστα εξοπλισμένης 3ης Ιταλικής Μεραρχίας Αλπινιστών “Τζούλια”, που είχε πάνω απο 10.000 άνδρες.
Η εγκατάλειψη του Αποσπάσματος Δαβάκη απο την διοίκηση και οι ανεπάρκειες στην όργάνωση της άμυνας της Πίνδου, επιβεβαιώνονται απο τον ίδιο τον επιτελάρχη, τότε δεξί χέρι του Αρχηγού του ΓΈΣ, Α. Κορόζη, στο βιβλίο του “Οι Πόλεμοι 1940-41”:
“έπρεπε εις κάποιον να φορτωθή η ποσοτική μας ανεπάρκεια της αμύνης εις τον τομέα της Πίνδου.Προς τα κάτω δεν ευρίσκετο άλλος υπεύθυνος. Η κατωτέρα Διοίκησις, ο Συνταγματάρχης Κ. Δαβάκης, εθυσιάσθη. Η Αν.Διοίκησις,είχεν υποδείξει την αδυναμία μας εκεί Εμενε λοιπόν η Κυβέρνησις ο Ιωάννης Μεταξάς ο οποίος όταν τω εζητήθη να προεπιστρατευθή η 1η Μερ. και τα ταχθή εκεί, ηρνήθη να εγρίνη το μέτρον”.
Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου που εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση, ο Δαβάκης, παρόλο που βλέπει το Απόσπασμά του σχεδόν να διαλύεται, προσπαθεί να κρατήσει τις θέσεις του. Ταυτόχρονα διέκρινε ότι ο Ιταλός μέραρχος προχωρούσε γρήγορα προς τη Σαμαρίνα, χωρίς να καλύπτει τα νώτα του.
Όταν έφτασαν ενισχύσεις, μετά απο τρείς(!) ολόκληρες μέρες, ήταν περιορισμένες
Όμως, ο Δαβάκης επέμεινε στο σχέδιο της αντεπίθεσης για να πλευροκοπηθούν οι φάλαγγες των αλπινιστών. Η αντεπίθεση είχε επιτυχία και η νίκη του αποσπάσματος είχε αποφασιστική σημασία στην έκβαση του πολέμου. Κατά την αντεπίθεση αυτή, ο Δαβάκης τραυματίστηκε στο στήθος.
Μετά τη λήξη του πολέμου, ο Δαβάκης συμβούλευε τους Έλληνες αξιωματικούς,ότι η θέση τους ήταν στην Ελλάδα κι όχι στη Μέση Ανατολή, προς την οποία έφευγαν τότε πολλοί. Ενώ ακόμα νοσηλευόταν, συνελήφθη από τις Ιταλικές αρχές κατοχής, μαζί με άλλους αξιωματικούς, γιατί θεωρήθηκαν ύποπτοι αντιστασιακής δράσης.
21 Ιανουαρίου 1943 το πλοίο, που τους μετέφερε στην Ιταλία ως ομήρους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης βυθίζεται απο συμμαχικό υποβρύχιο και ο Δαβάκης πνίγεται. Ήταν 46 χρονών. Η σορός του περισυνελέγη και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα.
Η ιστορία του “Αποσπάσματος Δαβάκη” είναι μια κορυφαία στιγμή του πολέμου του 40 στο Αλβανικό μέτωπο όπου όπως έγραψε ακόμα και ταξίαρχος Έντι Μάγερς ” ήταν μόνο ο λαός της Ελλάδας που πολεμούσε και μάλιστα υπέροχα“.
Όσο για την “πολεμική προετοιμασία” του Μεταξά, πράγματι είχε γίνει αλλά είχε λίγη σχέση με τα συμφέροντα του λαού και βασικό στόχο τους..Έλληνες εργαζόμενους και δημοκράτες.
Την έχει περιγράψει και ο υποστράτηγος Πεζικού Νεόκοσμος Γρηγοριάδης, στο έργο του για τον πόλεμο του 40:
“Ο εξοπλισμός της χώρας, είς εκ των στερεοτύπων λόγων σφετερισμού της αρχής πάσης δικτατορίας, συνίστατο εις παραδοχήν πληρωμής δια πολεμικού υλικού γερμανικού, έναντι των μη αποδιδομένων υπο της Γερμανίας 1.900 εκατομμυρίων δραχμών, αξίας πολυτίμων ελληνικών προιόντων..πολεμικών εφοδίων ποιότητος ελεεινής ..ταύτα δια την ως μεσίτου επώλησεν εις την κυβερνητικήν Ισπανία (εννοεί τον φασίστα Φράνκο) δια την κατάστασιν των οποίων τον Ελληνικόν κράτος καθυβρίσθη…
….ο στρατός δεν είχε κλινοσκεπάσματα. Όταν εκηρύχθη ο πόλεμος κατέφυγε πρώτην φοράν το κράτος εις εκκλήσεις προς τον λαόν δια κλινοσκεπάσματα..το πλείστον του άλλου πολεμικού υλικού ευρέθη απο προμηθείας προγενεστέρων κυβερνήσεων.
“Η χώρα εξοπλίσθη αρτίως” έλεγεν ο Μεταξάς. Αλλά η φράσις εσήμαινεν: Η Βασιλική Χωροφυλακή εξοπλίσθη αρτίως, ως και η Αστυνομία. δια να συνέχουν τον λαόν εις τυφλήν υποταγήν. Παν ότι Εθνικόν μετονομάσθη Βασιλικόν (Θέατρον, Αεροπορία, Στρατός) η αλήθεια αντικατέστη υπο της λογοκρισίας”
Πηγές: Νίκος Πηγαδάς, “Το ΌΧΙ της Ρωμιοσύνης”, εκδ. Μπατσιούλας, Αντώνης Ξεπαπαδάκος, “Συνταγματάρχης Κων. Δαβάκης” Αθανάσιος Κοροζής,”Οι πόλεμοι 1940-41 επιτυχίαι και ευθύναι”. εκδ Αθήναι, Βασίλη Βενετσανόπουλος, “ΠΑΡΩΝ”, Μια ζωή στην πρώτη γραμμή, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Νεόκοσμος Γρηγοριάδης, “Ο παγκόσμιος πόλεμος1939-1945, τεύχος Α, Ελληνο-ιταλογερμανικός πόλεμος 1940-1941 (Αλβανίας-Μακεδονίας-Νήσων). εκδ.Ζαχαρόπουλου.
Αν δεν ήταν ο Μεταξάς, θα είχατε Ιταλούς ακόμα και στη Μάνη.
Ο Μεταξάς αν και δικτάτορας ήταν Έλληνας πάνω από όλα και προτίμησε τον πόλεμο από το να σκύψει το κεφάλι.
Ήρθαν οι αριστεροί, μετά από 50 χρόνια και πλέον για να γράψουν αβάσιμα βιβλία και να τον λοιδορήσουν.
Έναν Μεταξά, που ήταν εξαιρετικός στρατιωτικός και από τους 2-3 υπεύθυνους για την κατάληψη της Θεσσαλονίκης χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα.
Με το τρένο πήγε στη Θεσσαλονίκη μαζί με τον συνταγματάρχη Δούσμανη, το 1912, και πέτυχε την παράδοση από τον τότε Τούρκο πασά σε μας και όχι στους Βούλγαρους.
Και επίσης, βλέποντας πολύ μπροστά, αρνήθηκε την αρχιστρατηγία στη Μικρά Ασία, καθώς, ως λαμπρό στρατιωτικό μυαλό (είχε σπουδάσει στη στρατιωτική Ακαδημία της Βερολίνου, με έξοδα του ίδιου του Κωνσταντίνου), είχε προβλέψει την κατάρρευση του μετώπου και την καταστροφή.
Τα μισά βιβλία που έχουν γραφτεί γι αυτόν είναι μετά το 1980, τότε που ο Αντρίκος έδωσε βήμα στους αριστερούς και γράφτηκαν ασυναρτησίες για όλους τους πραγματικούς πατριώτες και ήρωες του Ελληνισμού.
Ο Βενιζέλος κατέστρεψε τη χώρα, με τα πρωτοπαλίκαρά του και τις δολοφονίες που κάναν, και με τη μεγαλομανία του για επέκταση, αλλά αυτά δεν τα λέμε, ο Μεταξάς μας φταίει, επειδή ήταν ‘δικτάτορας’.
Καμία σχέση με τη δικτατορία του Παπαδόπουλου, που ήταν πέρα για πέρα καταστροφή για το κράτος.
Ο Μεταξάς, απλά έδιωξε τον πλήρως αποτυχημένο Βενιζέλο, για να μην έχουμε χειρότερα, πέραν της Μικρασιατικής καταστροφής, την οποία ο Βενιζέλος προκάλεσε.
Αχάριστα, ανιστόρητα, αριστερά γίδια.