Αντί… Πολυτεχνείου…..,
με απορίες και ερωτήματα, που μένουν,
ακόμη και σήμερα…. απορίες και ερωτήματα:
Και για το… Πολυτεχνείο και για την δεκαετία που το… γέννησε!
“Δεν έβλαψα στη ζωή μου αίνιγμα. Δεν έλυσα κανένα!
Αίνιγμα δανείστηκα. Αίνιγμα επέστρεψα”
Κ. Δημουλά.
μια φωτογραφία οικογενειακή…. αντι-ηρωική, βαθύτατα ανθρώπινη!
Μια πρώτη αποσπασματική διαδρομή , στην … πιο πολυσυζητημένη 10ετία
«που ..νόμισε ότι μπορούσε ν΄αλλάξει τον κόσμο» (Ν.Γκάτσος )
Η δεκαετία της μεταπολεμικής νιότης . Ειδικότερα για την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες ,
κυρίως Ευρωπαϊκές, ήταν δεκαετία και της ..μετακατοχικής νιότης ! Τα είχε όλα ! Ή έτσι πιστέψαμε .
Πόσα όμως απ” αυτά είναι μύθοι και πόσα αλήθειες .
Ένα είναι βέβαιο , ότι βιώσαμε ελάχιστα , ως προσωπική μας καθημερινότητα.
Τα περισσότερα έφταναν από …κάπου αλλού. Ο απόηχός τους , τα μετουσίωσε σε Μύθο, από τότε,
ακόμη και για μας , που είμασταν …σύγχρονοι τους !
Παραμένει λοιπόν το ερώτημα , εάν όντως ήταν τόσο σημαντικά , ώστε να μυθοποιηθούν ,
πράγμα που σημαίνει ότι τους αναγνωρίζουμε αφετηριακό χαρακτήρα !
Τί ήταν το ΤΕΙΧΟΣ του ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ;
Τερματικό ή αφετηριακό γεγονός ;
Σφράγισε (επισημοποίησε) τον Ψυχρό Πόλεμο , την λογική του αντίπαλου δέους
ή ήταν το ….ξεκίνημά του ;
Πόσο εύκολα…..ρέπουμε σε μύθους και συμβολισμούς ,
ενώ την ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ βιώνουμε ( ! ) την αλήθεια , που πολύ απλά λέει:
Δεν χρειάζεται ΤΕΙΧΟΣ (δεν χρειάστηκε ίσως ποτέ ),
για να …ξεχωρίσει ο «πλούσιος» από τον «φτωχό» , ο «δυνατός» από τον «αδύναμ(τ)ο»,
ο «βορράς» από τον «νότο» , ο «ανατολικός» από τον «δυτικό»….
Μήπως , πολλά μυθοποιημένα γεγονότα , δεν ήταν ούτε το το ένα , ούτε το άλλο ,
αλλα ήταν απλως …ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ;
Τί ήταν το «Γούντστοκ» ; Αφετηριακό ή …στιγμιαίο γεγονός έκφρασης «εκείνης» της στιγμής !
Η μόνη συναυλία με …ονοματεπώνυμο . Ως τί όμως ;
Ως μουσικό γεγονός , ως κοινωνικό ή ως πολιτικό γεγονός !
Συνηθίζουμε να λέμε ότι ….ΤΟΤΕ , ΕΚΕΙΝΗ την δεκαετία , οι συναυλίες ήταν ….ΚΙΝΗΜΑΤΑ !
Αν όμως είναι όντως έτσι , γιατί δεν είχαμε και …άλλα «Γούντστοκ» ; (1)
Τί ήταν ο «Γαλλικός Μάης» ; Τί τον…ακολούθησε ; ( εκτός φυσικά από τον Γαλλικό… Ιούνη).
Προσπαθούμε να καταλάβουμε !
Άλλο ερώτημα : Ποιο από τα τότε συμβάντα , δικαιούται να διεκδικεί τον χαρακτηρισμό
του ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ γεγονότος , δηλαδή τον τίτλο
της «ραχοκοκαλιάς» της ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ του …΄60 ;
Το Βιετνάμ , ο Γαλλικός Μάης , η δολοφονία του Κέννεντυ , το Τείχος του Βερολίνου ,
το έπος της …Σελήνης , Τα παιδιά των λουλουδιών , οι Μπητλς , ο Έλβις ,
η κρίση Πυραύλων της Κούβας ; Πόσο δένονται , ή όχι , μεταξύ τους ;
Ας πάμε όμως στα αναμφισβήτητα Δεδομένα της δεκαετίας του ….΄60 :
Το Ραδιόφωνο , οι Εφημερίδες και τα “Επίκαιρα” του σινεμά, οι πηγές πληροφόρησής μας
Προπάντων Εφημερίδες !
Και κυρίαρχος ο ρόλος της ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ (της ειδησεογραφικής εννοείται ).
Εκεί , κατά τις 2.00 η ώρα . Οι μαθητές αφήνουν το ….πολυαγαπημένο τους σχολείο .
Οι δρόμοι πλημμυρίζουν ..…μαθητικό πηλήκιο και…κουκουβάγια, από το Γυμνάσιο Αρρένων.
και εντός ολίγου και…. μπλε ποδιές, από το Γυμνάσιο Θηλέων! (Πώς λέμε… πράσινα μπερέ;)
Τρέχουμε να προλάβουμε τις …ώρες ελευθερίας .
Από τις 8.00 …τίθεται σε ισχύ η…απαγόρευση κυκλοφορίας διά τους μαθητάς και τας μαθητρίας !!!
(Όχι , δεν είναι της ….Χούντας , είναι της….τότε Παιδείας ).
Στην προθήκη του βιβλιοπωλείου – χαρτοπωλείου αναρτημένες οι εφημερίδες .
Συνωστισμός (τί… φταίει η λέξη;) για μια γρήγορη λαθρανάγνωση.
Πρωτοσέλιδη φωτογραφία με λεζάντα:
«ο Λαμπράκης , πνέει τα λοίσθια»!
Απορία…μαζική . «Τί είναι, ρε, τα …λοίσθια»;
Σχολιάζουμε : Πάντως…. καλό δεν είναι, αφού ο άνθρωπος είναι σε φορείο….!
Κάπως έτσι (στα 15 μας ) εισπράξαμε , ένα ελάχιστο μέρος
από…..μια «ολόκληρη» Ιστορία . Όπως γίνεται συνήθως!!!
Η επόμενη είδηση όμως μας ενδιέφερε:
Από την επόμενη χρονιά, θα… μπαίνουμε στο Πανεπιστήμιο,
με… Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές (!) Μάλιστα.
Στα “Επίκαιρα” είδαμε τί ήταν αυτοί… οι Υπολογιστές.
Τρία δωμάτια… ντουλάπες, με έναν… τροχό η κάθε μια
να…. τρυπάει καρτέλες!
Οι Ρόλινκ Στόουνς στην Αθήνα!
Ο Τζώνι Χαλιντέι στην Θεσσαλονίκη ….!
Υπέροχοι , Ανεπανάληπτοι ! Το κάτι άλλο, το διαφορετικό :
Για τους ….τυχερούς παρόντες.
Είμασταν μέρος του μύθου της δεκαετίας , αλλα βιώσαμε ελάχιστα!
Με το πέρασμα των χρόνων μπερδέψαμε τον μακρινό απόηχο
με την νοσταλγία για…. μια δεκαετία που άρχιζε με την είδηση της εκτέλεσης
του Κάρυλ Τσέσμαν , που θα συζητηθεί και θα διχάσει.
Θα θέσει επί τάπητος το θέμα της Ποινής του Θανάτου!
Στα καθ΄ημάς, η αρχή της 10ετίας, θα βρει μια ολόκληρη πόλη να ζει τον τρόμο του Σειχ Σου!
Μια δεκαετία που θα κλείσει με μια πρωτοφανή σφαγή
στις πολυτελείς επαύλεις (αυτή την φορά ) του Χόλυγουντ ! (ενδεικτικά όλ’αυτά)
“Μη ρωτάς τί μπορεί να κάνει η πατρίδα για σένα……”
“Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα”
“1- 1- 4”
“Η φαντασία στην Εξουσία”
Πενήντα χρόνια μετά, και κρίνοντας εκ των αποτελεσμάτων…
…..φαίνεται ότι τα ..συλλογικά οράματα της «περιώνυμης» δεκαετίας
(«που νόμισε ότι μπορούσε ν΄αλλάξει τον κόσμο…»),
μάλλον δεν ήταν αρκετά ….να αλλάξουν τον κόσμο και τον άνθρωπο!
Σημείωση ( 1) : 23χρονος, τότε, ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΗΣ του ΓΟΥΝΤΣΤΟΚ,
είπε το 2009 , 60-δυάρης πλέον , τα παρακάτω ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ !
«Πιστεύω ότι είναι υπερβολή να θυμόμαστε απ” όλα τα sixties μόνο το Γούντστοκ,
όταν σε όλη τη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας συνέβησαν γεγονότα συγκλονιστικής σημασίας.
Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η περιβαλλοντική μέριμνα,
οι φυλετικές διακρίσεις είναι ζητήματα πολύ πιο ουσιώδη από το δικό μας φεστιβάλ.
Απλώς το Γούντστοκ κατάφερε με έναν βολικό τρόπο να συνοψίσει το πνεύμα
και τη νοοτροπία ολόκληρης εκείνης της εποχής.
Γι” αυτό και μας εξυπηρετεί να ανατρέχουμε σ” αυτό».
Χρυσόστομος Τ. Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις