Γράφει ο Μαγια
Σύσσωμη η (μνημονιακή) αντιπολίτευση, που υποδέχτηκε με αισθήματα χαράς και ανακούφισης το τρίτο Μνημόνιο, ζητά επιμόνως την απόσυρση και τον επανασχεδιασμό της ανεκδιήγητης πρότασης Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό. Όχι, βέβαια, για να έχει την αποδοχή, τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας, αλλά για να είναι απολύτως συμβατή με τις εντολές των επικυρίαρχων.
Να, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να βρει την ψυχή της η κυβέρνηση Τσίπρα, που σύρεται σε μακρές διαπραγματεύσεις με όλο και μεγαλύτερες αξιώσεις των δανειστών για όλα.
Οι δανειστές-τοκογλύφοι απαιτούν την δωδέκατη κατά σειρά μείωση των συντάξεων; Έχουν λυσσάξει για συντάξεις των 700-750 ευρώ; Μάλιστα!
Τι θα έπρεπε να κάνει μια Αριστερή κυβέρνηση που σέβεται, πρωτίστως, τον εαυτό της, που δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εξοργίζεται όταν το BBC γράφει ότι, εξαιτίας της μοχθηρίας των …«εταίρων» μας, «κάποιοι Έλληνες συνταξιούχοι θα πρέπει να μαζεύουν χόρτα για να επιβιώσουν»; Το αυτονόητο!
Δεν θα είχε καμιά δυσκολία να εντοπίσει πηγές άντλησης «ισοδύναμων» πέραν εκείνων που καταλήγουν πάντα στην ίδια καμπούρα (του μισθωτού, του συνταξιούχου, του άνεργου, του βιοπαλαιστή).
Μόνο στις λίστες των Ελβετικών τραπεζών και των εξειδικευμένων εταιρειών, που συγκεντρώνουν πληροφορίες για τους πλούσιους αυτού του κόσμου, υπάρχουν και 576 Έλληνες που διαθέτουν περιουσία 88 δισ. δολαρίων (Βήμα, 15/8/2015).
Πότε η κυβέρνηση υπολογίζει πως θα φέρει από εκεί κανένα «ισοδύναμο»;
«Το κόστος της διαφθοράς φτάνει τα 33 δισ. ευρώ ετησίως. Συνεπώς αν για 10 χρόνια δεν είχαμε φαινόμενα διαφθοράς, θα είχε εκλείψει το δημόσιο χρέος της χώρας (…) Υπάρχει διαφθορά γιατί δεν υπάρχει τιμωρία. Από όλες τις υποθέσεις που έστειλα εγώ στον εισαγγελέα, είναι ζήτημα ένα 10% να έχει τελειώσει δικαστικά. Όλες οι άλλες εκκρεμούν. Αρχίζουν οι αναβολές και μετά σου λεει ο άλλος, ό,τι και να κάνω δεν θα τιμωρηθω. Οπότε…» (Λέανδρος Ρακιντζής, απερχόμενος Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης).
Θέλετε κι άλλες πηγές άντλησης «ισοδυνάμων»;
«Η Ελλάδα χρωστάει πάρα πολλά στον Παπασταύρου. Μακάρι να είχαμε άλλους δέκα σαν αυτόν», είχε πει ο Α. Σαμαράς, υπερασπιζόμενος τον συνεργάτη του.
Πράγματι, μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρου. Θα μπαίνανε σε ένα απόγευμα 33 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως δεν έχουμε μόνο δέκα Παπασταύρου. Είναι πολύ περισσότεροι. Οι Παπασταύρου και οι Τσοχατζόπουλοι, αποτελούν είδος εν επαρκεία στην Ελλάδα. Κι αν όλοι οι ποικιλώνυμοι ληστές με τα λευκά κολάρα είχαν εξαναγκαστεί να επιστρέψουν τα κλεμμένα, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά σήμερα.
«Στις 20 Σεπτεμβρίου ξεμπερδεύουμε με το παλιό, τις κουμπαριές και την διαφθορά», ήταν το μήνυμα προεκλογικού σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Το σποτ κατέληγε: «Συνεχίζουμε αύριο την ισχυρή σύγκρουση με τους κρατικοδίαιτους ολιγάρχες, τα δίκτυα της διαφθοράς, τα καρτέλ και την φοροδιαφυγή». Αμήν…