Από το ΔΝΤ στην πρωθυπουργία της Ιταλίας

«Υπάρχουν πιο πολλές πιθανότητες να με καλέσει η Ίντερ Μιλάνου από ό,τι να κληθώ να αναλάβω την πρωθυπουργία της χώρας», έλεγε αστειευόμενος στο πρόσφατο παρελθόν ο Κάρλο Κοταρέλι, εντολοδόχος πλέον πρωθυπουργός της Ιταλίας. Αποστολή του να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές σε εύθετο χρόνο.

Ήδη από τη βραδιά των εκλογών, στις 4 Μαρτίου, είχε με διορατικότητα προβλέψει πως η Ιταλία ετοιμαζόταν να αποκτήσει μεταβατική κυβέρνηση.
Ο 64χρονος οικονομολόγος Κάρλο Κοταρέλι, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σιένα και το London School of Economics, ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην Τράπεζα της Ιταλίας. Λίγα χρόνια αργότερα μεταπήδησε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όπου παρέμεινε μέχρι το 2017 με μια διακοπή το 2013 όταν συμμετείχε στην κυβέρνηση Ενρίκο Λέτα. Τότε ως αρμόδιος για τις δημόσιες δαπάνες κέρδισε το προσωνύμιο «ο κύριος ψαλίδι».
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήθελε να τον κάνει υπουργό ενώ ο Λουίτζι ντι Μάιο ήθελε να τον δει να εφαρμόζει το σχέδιο περικοπών ύψους 32 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχε εκπονήσει το 2013.
Την τριετία 2014 – 2017 ήταν εκτελεστικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με αρμοδιότητες και για την Ελλάδα.
Νευρικότητα στις αγορές από το πολιτικό αδιέξοδο
Αν προεκλογικά οι αγορές ανησυχούσαν μία φορά για την Ιταλία, στην παρούσα φάση η ανησυχία τους θα πρέπει να χτυπάει κόκκινο.
O νέος κόσμος για τον οποίο μιλώ θα έχει τους λαούς να υπερασπίζονται πολύ περισσότερο την κυριαρχία τους. Νομίζω πως θα έχετε μια Ευρώπη ισχυρών εθνών.
Στιβ Μπάνον Πρώην επικεφαλής στρατηγικής στον Λευκό Οίκο
Το πολιτικό αδιέξοδο οδηγεί τη χώρα σε νέες κάλπες και οι επενδυτές, που αρχικά ανακουφίστηκαν από το βέτο του Σέρτζιο Ματαρέλα στον ευρωσκεπτικιστή Πάολο Σαβόνα, τώρα πουλάνε όσο όσο τα ιταλικά ομόλογα και στρέφονται σε ασφαλείς λιμενες, όπως είναι τα γερμανικά.
Τη Δευτέρα, οι ανοικτές ευρωπαϊκές χρηματαγορές κινήθηκαν σε γενικές γραμμές νότια, όμως το χρηματιστήριο του Μιλάνου έκλεισε με απώλειες της τάξης του 2,08%.
Με χρέος άνω των δύο τρισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή 1,3 φορές το ΑΕΠ, η ιταλική οικονομία, παρά τις προσπάθειες του εντολοδόχου Κάρλο Κοταρέλι να καθησυχάσει, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, κάτι που αποτυπώνεται και στην άνοδο του ιταλικού δεκαετούς κατά 2,47%.
«Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι λαϊκιστικές δυνάμεις δείχνουν να βρίσκουν πεδίο δόξης λαμπρό. «Το 130% του ΑΕΠ σε χρέος, το δημιούργησε το λαϊκιστικό κίνημα; Ποιος το δημιούργησε; Οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις που διορίστηκαν από ποιον; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διόρισε τρεις κυβερνήσεις. Τρεις κυβερνήσεις που δεν εξελέγησαν από τον ιταλικό λαό», είχε δηλώσει πριν λίγες ημέρες αποκλειστικά στο euronews ο πρώην επικεφαλής στρατηγικής του Λευκού Οίκου Στιβ Μπάνον.
Καθώς η ψυχραιμία δεν είναι το δυνατό σημείο των αγορών, νέες κάλπες στην Ιταλία γι’ αυτές σημαίνει μόνο ενίσχυση των λαϊκιστών.
«Οι χρηματαγορές είναι σημαντικοί παράγοντες, ειδικά για μία χώρα με τόσο υψηλό δημόσιο χρέος. Αν η ψήφος των Ιταλών πολιτών πάει προς μία κατεύθυνση μάλλον διαφορετική από αυτή που πρέπει να πάει, βάσει του τι θέλουν οι αγορές και οι Ευρωπαίοι εταίροι, σίγουρα εδώ έχουμε πρόβλημα», επισημαίνει ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο πανεπιστήμιου LUISS της Ρώμης Νίκολα Λούπο.
Στην περίπτωση όμως μιας αντιευρωπαϊκής ψήφου διαμαρτυρίας στην τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, το ενδεχόμενο οι Βρυξέλλες να πρέπει να αντιμετωπίσουν και μια εξαγριωμένη λαϊκιστική Ιταλία λίγο πριν το Brexit παραμένει ορθάνοικτο.

Πρωτοσελιδα – Ειδήσεις