Ο Ρωμύλος Αυγουστύλος (Flavius Romulus Augustus, 461 – μετά το 511) ήταν αυτοκράτορας (εικάζεται ως σφετεριστής) της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις 31 Οκτωβρίου του 475 έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 476. Η εκθρόνισή του από τον Οδόακρο παραδοσιακά σηματοδοτεί το τέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, την πτώση της αρχαίας Ρώμης και την έναρξη του Μεσαίωνα στη Δυτική Ευρώπη.
Είναι κυρίως γνωστός με το ψευδώνυμό του «Ρωμύλος Αυγουστύλος», αν και βασίλευσε επίσημα ως «Ρωμύλος Αύγουστος». Η λατινική κατάληξη -ulus είναι υποκοριστική: έτσι, το «Αυγουστύλος» σημαίνει ουσιαστικά «Μικρός Αύγουστος».
Τα ιστορικά αρχεία περιέχουν λίγες λεπτομέρειες για τη ζωή του Ρωμύλου. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον πατέρα του Φλάβιο Ορέστη, αρχηγό των στρατιωτών του ρωμαϊκού στρατού, αφού ανάγκασε τον αυτοκράτορα Ιούλιο Νέπωτα να εγκαταλείψει την Ιταλία. Ο Ρωμύλος, λίγο μεγαλύτερος από παιδί, ενήργησε ως φαινομενικός αρχηγός της κυβέρνησης του πατέρα του και βασίλεψε μόνο για δέκα μήνες.
Η νομιμότητά του και η εξουσία του αμφισβητήθηκαν πέρα από την Ιταλία και ο Ρωμύλος σύντομα καθαιρέθηκε από τον Οδόακρο, ο οποίος νίκησε και εκτέλεσε τον Φλάβιο Ορέστη. Ο Οδόακρος έστειλε τον Ρωμύλο να ζήσει στο Καστέλουμ Λουκουλάνουμ στην Καμπανία (Ιταλία), γεγονός μετά από το οποίο ο Ρωμύλος εξαφανίζεται από τα ιστορικά αρχεία.
Η ζωή του
Ο πατέρας του Ρωμύλου, Φλάβιος Ορέστης, ήταν Ρωμαίος πολίτης, με καταγωγή από την Παννονία, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως γραμματέας και διπλωμάτης του Αττίλα και αργότερα ανήλθε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού.