Τιμωρία και έγκλημα
Μόνος του ζούσε
και προσπαθούσε
να γίνει καλύτερος
μόνο του λάθος
ήταν το πάθος
για την τελειότητα
ζούσε στον πόνο
κι ήθελε χρόνο
γι’ αυτή την προσπάθεια
έβλεπε γύρω
το ψέμμα να είναι
μόνος κυρίαρχος
γι’αγάπη μιλούσαν
κι ήταν το μίσος
το μόνο συναίσθημα
ισότητα θέλαν
μα πιο ίσοι απ’ τους άλλους
ήταν εκείνοι που φώναζαν
για ελευθερία παλεύαν
αυτοί που τον κόσμο
πιο πολύ σκλάβωναν
δικαιοσύνη φωνάζαν
όσοι στον κόσμο
ήταν πιο άδικοι
για ειρήνη μιλούσαν
αυτοί που εφέρναν
στον κόσμο τον πόλεμο
ο χρόνος περνούσε
και κείνος γινόταν
όλο καλύτερος
οι γύρω τον βλέπαν
και τον λυπόνταν
και τον κορόιδευαν
μα τους πονούσε
που αυτός μπορούσε
να μην τους μοιάζει
τα καταφέραν
και τον εκλείσαν
σ’ ένα τρελάδικο…
Γιώργος Καλαμαράς
Αύγουστος, 2000