Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης «μέλη» της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Οι Γάλλοι νομοθετούν υπό το βλέμμα των αιωνίων πνευματικών ηγετών… Πάλλεται και εκεί πλέον η καρδιά της αιωνίας Ελλάδος. Της Ελλάδος του πνεύματος του πολιτισμού και της φιλοσοφίας.

Μπορεί να είναι εκτός των στενών γεωγραφικών ορίων του ελληνικού Κράτους. Είναι όμως μια ηχώ των λόγων του Περικλέους που θέλει τους επιφανείς άνδρες να κατοικούν σε όλη την γη. Στην αίθουσα της ολομελείας της Γαλλικής Εθνοσυνελεύσεως δεσπόζουν και πάλι οι μορφές του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους.

Οι δύο μεγάλοι διανοητές, πνευματικοί αρχηγέτες των αιώνων, μαζί με άλλες μορφές της αρχαιότητος, τον Ηράκλειτο, τον Ευκλείδη και τους μαθητές τους αποτυπώνονται στον διάσημο πίνακα του Ραφαήλ. Την «Σχολή των Αθηνών». Αντίγραφο του πίνακος αυτού, σε ταπισερί διαστάσεων τεσσάρων επί εννέα μέτρων κοσμεί πλέον την Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας.  Σε κεντρική θέση. Πάνω από τα έδρανα του προεδρείου.

Οι εργασίες συντηρήσεως του έργου ολοκληρώθηκαν και ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και οι άλλοι μεγάλοι της ελληνικής αρχαιότητος ξαναπήραν τις θέσεις τους.

Είναι αυτή μια αναγνώρισις του φωτοβόλου αστέρος του ελληνικού πνεύματος, το οποίο εξακολουθεί να είναι ζωοδότης για την σημερινή Ευρώπη. Μια αναγνώρισις που φέρνει εμάς, τους Νεοέλληνες, απέναντι στις ιστορικές μας ευθύνες. Δεν αρκεί να είμαστε οι απόγονοι των μεγάλων εκείνων ανδρών. Πρέπει να αναδεικνυόμεθα σε αξίους απογόνους τους. Πρέπει να συνεχίζουμε να καθηγούμεθα της πνευματικής Ευρώπης. Αλήθεια πόσο αναδεικνύουμε τον χώρο της Σχολής των Αθηνών; Υπάρχει μια συνοικία που λέγεται Ακαδημία Πλάτωνος και είναι μάλλον υποβαθμισμένη και ελάχιστα αναδεδειγμένη. Θα μπορούσε όμως να είναι μια δεύτερη Ακρόπολις και να προβάλλεται ως ο φυσικός χώρος της Σχολής, η οποία απεικονίζεται στην γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Ο πίνακας αυτός όμως εμπεριέχει και μια βαθύτερη διάσταση της συνεχείας του ευρωπαϊκού πνεύματος. Είναι ένας πίνακας αναγεννησιακός. Δημιούργημα ενός ζωγράφου που ήκμασε στην Ευρώπη η οποία αναβαπτιζόταν στα νάματα του ελληνικού παρελθόντος και ξεπερνούσε το σκότος του Μεσαίωνος.

Στον Πλάτωνα έχει δοθεί το πρόσωπο του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Στον Ηράκλειτο αυτό του Μιχαήλ Αγγέλου. Πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή του καλλιτέχνη που αναδεικνύει την διαχρονικότητα και την συνέχεια της Ευρώπης. Το δημιούργημα του, έργο του 1511, αποτίει φόρο τιμής στους φιλοσόφους της αρχαιότητος και της αναγεννήσεως που προσπάθησαν στο έργο τους να προσδιορίσουν τις αρχέγονες αιτίες του κάθε προβλήματος για να καταλήξουν στον ορθό λόγο του Αριστοτέλους που είναι το κεντρικό πρόσωπο στην νωπογραφία.

Την προσήλωση σε αυτές τις αρχές δηλώνει η γαλλική Εθνοσυνέλευσις αναρτώντας σε περίοπτη θέση την Σχολή των Αθηνών. Όμως δεν είναι στο Παρίσι το μοναδικό νομoθετικό σώμα που τιμά την Ελλάδα. Στην Βουλή του Βελγίου τιμήθηκε η σημερινή Ελλάς η οποία κρατά τα προπύργια των ευρωπαϊκών συνόρων.

Το νεώτερο μέλος του κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, ο Ντριέ βαν Λάγκενχοβ είχε ανέβει στο βήμα με την ελληνική σημαία, ρωτώντας: «Γνωρίζετε αυτή τη σημαία; Αυτοί, οι Έλληνες, φρουρούν τα σύνορα μας. Αυτοί είναι οι πραγματικοί μας σύμμαχοι». Ο ίδιος είχε παρομοιάσει τις συμφωνίες με την Τουρκία με το να δίδονται τα κλειδιά ενός σπιτιού σε διαρρήκτη με την ελπίδα ότι πληρώνοντας θα τον απέτρεπαν από το να κλέψει… Ευτυχώς που τον σταματούν οι σημερινοί Έλληνες.

πηγή: εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»

ΔΗΜΟΦΙΛΗ