ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΘΕΣΕ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Καλαμάτα, 2.2.2019
Ευχαριστώ τον Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία την Υπαπαντή, γιατί για μιαν ακόμα φορά μας αξίωσε να βρισκόμαστε όλοι εδώ, υπό την σκέπη της Εκκλησίας.
Αισθάνομαι τιμή, συγκίνηση και βαθιά ευγνωμοσύνη προς την Μητρόπολη, προς τις Αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προς όλους εσάς. Όχι μόνο γιατί τέτοια μέρα με καλείτε πάντοτε να είμαι εδώ μαζί σας, αλλά γιατί νοιώθω την στήριξή σας που μου είναι απαραίτητη για να μπορέσω να συνεχίσω την άσκηση των καθηκόντων μου σε δύσκολους καιρούς. Με στηρίζετε και με εμπνέετε να πράττω αυτό που πρέπει κατά το Σύνταγμα, και να μην σκέπτομαι κανένα πολιτικό κόστος, προκειμένου να υπηρετήσω την Πατρίδα.
Τέτοια μέρα αναλογιζόμαστε όλοι εδώ, στην Καλαμάτα, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα ότι εμείς, οι Έλληνες, πρέπει μέσα από τον δρόμο της αρραγούς ενότητας να πορευόμαστε για να μπορέσουμε να κάνουμε τα μεγάλα και σημαντικά που είμαστε σε θέση να κάνουμε. Πριν απ’όλα να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας και άξιοι της Πατρίδας. «Καθείς εφ’ώ ετάχθη». Και όχι μόνον οι πολιτικοί, καθένας από μας. Και ύστερα να υπερασπισθούμε τούτη την Πατρίδα. Γιατί σας διαβεβαιώ: Αυτή η Πατρίδα μπορεί ν’ ακτινοβολήσει.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή Χώρα σε έκταση και σε πληθυσμό. Αλλά η Ελλάδα όχι μόνο μέσα από την Ιστορία της, μέσα από την δημιουργία των ανθρώπων και σήμερα μπορεί να εκπέμψει μηνύματα σ’όλη την Ευρώπη, σ’όλο τον Κόσμο. Γι’αυτό τονίζω ότι έχουμε χρέος τούτη την Πατρίδα να την βοηθήσουμε όλοι. Για να εκπληρώσει μιαν αποστολή που αφορά τον ρόλο της μέσα στην μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, αλλά και στην Διεθνή Κοινότητα εν γένει. Δεν είμαστε αλαζόνες. Έχουμε όμως πλήρη συναίσθηση της Ιστορίας μας και του καθήκοντός μας το οποίο, όπως πάντα, πράξαμε οι Έλληνες μέσα στην Ιστορία, όταν υπερασπισθήκαμε την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό, όταν χρειάσθηκε. Γιατί, θυμηθείτε, ότι σ’όλους τους αγώνες όλης της Ανθρωπότητας αυτός ο Τόπος ήταν πάντα με το μέρος της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού.
Γι’αυτό και σήμερα ο Τόπος μας είναι το «προκεχωρημένο φυλάκιο» της Δύσης, του Πολιτισμού, της ίδιας της Δημοκρατίας προς την Ανατολή. Όχι με την έννοια – το τονίζω, για να μην παρεξηγηθώ – ότι είμαστε εμείς που θα επιβάλουμε σε άλλους Λαούς και άλλους Πολιτισμούς το δικό μας μοντέλο Δημοκρατίας και τον δικό μας Πολιτισμό. Αλλά εμείς, όπως απέδειξε η Ιστορία, είμαστε ο Λαός και το Έθνος που μπορούν να κάνουν τον διάλογο των Πολιτισμών και της Δημοκρατίας που απαιτείται για να υπάρχει ειρηνική συνύπαρξη των Λαών. Γιατί δεν υπάρχει σύγκρουση Πολιτισμών. Υπάρχει έλλειψη κατανόησης.
Και εμείς, οι Έλληνες, όπως ακριβώς είμαστε Λαός της Δύσης και της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, έτσι είμαστε ένας Λαός ο οποίος καταλαβαίνει και τα προβλήματα και την νοοτροπία των άλλων. Και γι’αυτό έχουμε την δύναμη να διαλεγόμαστε μαζί τους για να συνυπάρξουμε ειρηνικά.
Τα είπα αυτά γιατί τούτη η Πόλη, αυτός ο Τόπος, η Μεσσηνία και οι κάτοικοί της, είναι ευλογημένη από τον Θεό, ευλογημένη από την Παναγιά. Ευλογημένος Τόπος.
Τα διδάγματα του Μεσσηνιακού Λαού πρέπει να τα μεταλαμπαδεύσουμε γενικότερα. Και να δείξουμε στους συμπατριώτες μας και συστρατιώτες μας στον μεγάλο αγώνα για την υπεράσπιση της Ελλάδας σε κάθε επίπεδο, από τα Εθνικά Θέματα, την Δημοκρατία, τον Πολιτισμό, ότι: Ναι, εμείς πιστεύουμε βαθιά στο ότι πρέπει να είμαστε Ενωμένοι. Πρέπει να υπερβαίνουμε τα πάθη. Και, κυρίως, πρέπει να πάψουμε να έχουμε φθόνο για εκείνον που είναι καλύτερος από εμάς. Ν’ αναγνωρίζουμε σε καθένα που είναι καλύτερος, τι είναι εκείνο που του ανήκει. Γιατί η πραγματική Αριστεία αυτό σημαίνει. Όταν αναγνωρίζουμε στον άριστο, αυτό που είναι, όχι όταν τον φθονούμε.
Γιατί θυμηθείτε, αγαπημένοι φίλοι και συμπατριώτες μου, τούτος ο Τόπος χειμάστηκε μέσα στην Ιστορία κάθε φορά που η διχόνοια και ο φθόνος επικράτησαν. Το έχω πει, το είπα χθες στο Ναύπλιο, το επαναλαμβάνω και εδώ: Οι ιστορικές ήττες αυτού του Τόπου που τόσο κόστισαν, ακόμα και κομμάτια του Εθνικού μας Κορμού, οφείλονται σε στιγμές όπου, δυστυχώς, δεν διδαχθήκαμε, δεν δείξαμε τον πραγματικό μας εαυτό, το μεγάλο ταλέντο των Ελλήνων. Και αφήσαμε τον φθόνο και τον διχασμό να είναι εκείνοι που οδηγούν τα βήματά μας για «πρόσκαιρα» οφέλη. Οφέλη που, κατά την γνώμη μου, δεν υπήρξαν ποτέ. Ψευδαίσθηση υπήρχε.
Εδώ στην Καλαμάτα, επειδή έζησα όπως σας είπα, το έχω νοιώσει μαζί σας. Και αυτό είναι εκείνο που με σημάδεψε, με την καλή του έννοια, στην ζωή μου. Κρατήστε το γερά μέσα σας. Να προσευχόμαστε στην Παναγιά, που μας έχει δώσει αυτό το μεγάλο προνόμιο να ζούμε σ’ αυτό τον Τόπο, να είναι έτσι η ψυχή μας, να μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνουν τα μεγάλα ιδανικά για την Πατρίδα, για τον Λαό, για το Έθνος.
Εύχομαι να είμαστε του χρόνου εδώ, εύχομαι ξανά τούτος ο Τόπος να έχει δει μπροστά του αυτό που πραγματικά του αναλογεί και του αξίζει, με τις δικές μας προσπάθειες, προσπάθειες όλων. Σας ευχαριστώ για μία ακόμη φορά, γιατί ξέρετε τι δύναμη παίρνω κάθε φορά που είμαι μαζί σας. Και ως του χρόνου, Σεβασμιώτατε, η Παναγιά η Υπαπαντή να μας έχει υπό την Σκέπη Της και κυρίως να μας φωτίζει στο δρόμο της Ενότητας, της Δημοκρατίας και της Δημιουργίας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.