Συνέβησαν και τα δυο την ίδια μέρα. Δεν ξέρουμε αν έτυχε, αλλά συνδέονται μεταξύ τους. Το ένα είναι η παρουσία του Μητσοτάκη στη Βουλή για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όπου έκανε μια από τις χειρότερες ομιλίες του. Το άλλο η δημόσια εμφάνιση του προκατόχου του Βαγγέλη Μεϊμαράκη με την οποία έκανε αλοιφή την τριανδρία Κυριάκος -Σαμαράς -Άδωνις. Χωρίς καν να βάλει τα δυνατά του.
Στη Βουλή ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ ήταν υποδεέστερος του θέματος και κατώτερος των περιστάσεων. Σα να μιλούσε για τρέχον νομοσχέδιο, έδειχνε ότι προσπαθεί να μην υπερβεί τα όρια που του θέτει ο άξονας Σαμαρά – Γεωργιάδη. Έτσι έκανε επίδειξη μικροκομματισμού -με τις συνήθεις άχαρες εξυπνάδες, για την ονομασία του ΣΥΡΙΖΑ για οποίες δεν γέλασε ούτε ότι η κλάκα του.
Δεν έχει όμως την ίδια απορία για το άρθρο 86 και για την ακρίβεια αν ισχύει η επιμονή του Άδωνι ότι μια χαρά είναι και δεν χρειάζεται αναθεώρηση. Δεν έχει ξανασυμβεί με πολιτικό αρχηγό. Ταυτόχρονα όμως έλεγε ακατανόητα πράγματα. Π.χ. ότι πρότεινε στον Τσίπρα να ψηφίσουν μαζί όλες εκατέρωθεν προτεινόμενες προς αναθεώρηση διατάξεις, για να πάρουν όλες πάνω από 180 ψήφους.
Δηλαδή να κάνει την αναθεώρηση η επόμενη κυβέρνηση- αφού για να είναι κυβέρνηση θα έχει τις 151 ψήφους που θα χρειάζονται.
Αν συνδυαστεί με την επίσης παράδοξη θέση του ότι η σημερινή Βουλή δεν δεσμεύει για την κατεύθυνση των αλλαγών, είτε δεν καταλάβαινε τι έλεγε, είτε έκανε τον πονηρό: πιστεύοντας ότι θα είναι ο ίδιος κυβέρνηση, θέλει να κατασκευάσει ένα… ΙΧ Σύνταγμα! Όπως κάνει με το κόμμα και έχει κατά νου να κάνει με το κράτος. 
Στον Αντένα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, απαντώντας στις εύστοχες ερωτήσεις του πολύπειρου Γιώργου Παπαδάκη άρχισε να πατάει κάλους: του Μητσοτάκη, Σαμαρά και του Άδωνι. Να αρχίσουμε από τον τελευταίο:
Από το αντίστοιχο τμήμα του διαλόγου ανάμεσα στον δημοσιογράφο και τον πρώην πρόεδρο της ΝΔ, προκύπτει ότι ο Μεϊμαράκης θεωρεί τον Γεωργιάδη ακροδεξιό (http://fonaklas.blogspot.com/2019/03/vid.html). Το διατύπωσε καθαρά, εξηγώντας ότι δεν θα του έδινε «υψηλές ηγετικές θέσεις». Ως ακροδεξιός μπορεί να μετέχει σε ένα μεγάλο κόμμα σαν τη ΝΔ, αλλά όχι και να γίνει αντιπρόεδρος. Και μετά τον άλειψε και λίγο με λαδάκι, λέγοντας ότι «είναι αυτοδημιούργητος» .
Εκεί προσέθεσε στο μείγμα λίγο Σαμαρά για τον οποίο έτσι αλλιώς έχει πει ότι «πρόδωσε το δάκρυ του Εθνάρχη». Γνωρίζοντας τι συνέβη στην εκλογή που ακυρώθηκε για να μην την πάρει ο ίδιος, δεν του χαρίστηκε: «Το 2015 κράτησα όρθια τη ΝΔ -σκεφθείτε να έπαιρνε 20%» είπε παραπέμποντας στο 19% του Σαμαρά το 2012.
Μετά ήλθε η σειρά του Κυριάκου. Πού σε πονεί και που σε σφάζει. Έτσι κι αλλιώς τον συμπεριλάμβανε η σφαλιάρα στον Άδωνι. Ο Μεϊμαράκης εξήγησε ότι ο ίδιος ούτε στο τηλέφωνο δεν έβγαινε, όχι να τον κάνει αντιπρόεδρο.
Άρχισε από την κατεδάφιση της επιχειρηματολογίας του συστήματος Μητσοτάκη ότι κακώς ψήφισε το τρίτο Μνημόνιο και δεν άφησε τη χώρα να ανατιναχτεί. Και πρόταξε την εθνική ευθύνη- με εμφανή πρόθεση αντιδιαστολή με την νοοτροπία της σημερινής ηγεσίας.
Προχώρησε αναδεικνύοντας τον καθοριστικό ιστορικό εθνικό ρόλο του προέδρου του Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου το δύσκολο καλοκαίρι του 2015. «Δεν ξέρω αν θα ήταν άλλος αν θα τα κατάφερνε»- συμπλήρωσε τασσόμενος εμμέσως υπέρ της επανεκλογής του. Επικαλούμενος και τον Μοσχοβισί που βρίζουν οι Μητσοτακαίοι. Και συνέχισε θεωρώντας την απόφαση Τσίπρα μετά το Δημοψήφισμα «απόφαση ουσίας».
Κοντολογίς: ίσια στο δόξα πατρί του Μητσοτάκη. Και κλάμα τα παπαγαλάκια των «non papers» που τη βγάζουν με τις μπούρδες περί «κολοτούμπας».
Το πρόβλημα για κάποιους στη σημερινή ΝΔ είναι ότι ο Μεϊμαράκης δεν είναι από αυτούς που κάνουν κολοτούμπες -στα εσωκομματικά. Το ξέρουν και κάποιοι άλλοι «προεδρικοί» πριν από τους σημερινούς. Κορυφαίος ως «αγκιτάτορας», ως κομματικός παράγων, και καθαρός στις εξηγήσεις του ως πολιτικός, ό,τι λέει, το εννοεί.
Μετά την εκλογή του Μητσοτάκη μίλησε δυο φορές -και τις δυο άρχιζαν να τρίζουν τα μπετά στη ΝΔ. Πριν μιλήσει τρίτη του προτάθηκε το ευρωψηφοδέλτιο.
Κάποιοι είπαν ότι δεν έπρεπε να το δεχθεί. Προφανώς έχει τους λόγους του. Έτσι κι αλλιώς κέρδος θα είναι για τη ΝΔ να έχει στο Στρασβούργο κάποιον να μαζεύει τα αμάζευτα- αν επανεκλεγούν κάποιοι από τη σημερινή ομάδα που διατηρήθηκαν ως υποψήφιοι παρότι τρέχουν σε ανακρίσεις εντός και εκτός της χώρας. Ή κάποιοι συνήθεις διαμεσολαβητές…
Από εκεί και πέρα, αν εξηγεί κάτι την διάθεσή του να τραβήξει δημοσίως κάποια αυτιά, ίσως αυτό έχει σχέση με τον… Αυτιά. Το παρα -Μητσοτακέικο έλεγε ότι ο ίδιος δεν τον ήθελε. Το ξεκαθάρισε κι αυτό.
Τι μένει; Η αίσθηση ότι όσο και να προσπαθήσουν κάποιοι να κάνουν τον Κυριάκο αφεντικό στη συντηρητική παράταξη δεν τους βγαίνει. Κάνοντας μια απλή προεκλογική προπόνηση ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης κατεδάφισε εκ θεμελίων όσα στήνει από καιρό το σύστημα των επικοινωνιολόγων και επικοινωνιολογούντων της Πειραιώς.
Αποδεικνύοντας ότι για τον πολιτικό αυτό που μετράει να κάνει πολιτική. Όχι να παίζει προβαρισμένους ρόλους σε σκηνοθετημένες παραστάσεις.