Εκτός από τη δυναμική της Προοδευτικής Συμμαχίας και το μέτωπο κατά της διαπλοκής, το κυβερνητικό επιτελείο «τρέχει» την κοινωνική ατζέντα, ενώ το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένονται κινήσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνει το Μαξίμου και στις μεγάλες θεσμικές τομές, με κορυφαία τη συνταγματική αναθεώρηση, όπως και τις αλλαγές στον απαρχαιωμένο Ποινικό Κώδικα.
Tης Κατερίνας Ακριβοπούλου
[email protected]
Θα μπορούσε να είναι και «προφητεία» του πολυφορεμένου γέροντα Παΐσιου: στις 26 Μαΐου θα γίνουν ευρωεκλογές, αλλά θα είναι σαν να γίνονται εθνικές εκλογές. Και επειδή η ρήση του Σολωμού ότι «εθνικό είναι το αληθές» επίσης φοριέται πολύ φέτος, το βράδυ της τελευταίας Κυριακής της άνοιξης θα γνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στην αυτοεκπληρούμενη και την αυτοδιαψευδόμενη προφητεία.
Με πραγματικούς πολιτικούς όρους, το αρχικό -και αρκετά αφηρημένο- δίλημμα «πρόοδος ή συντήρηση», με το οποίο το Μέγαρο Μαξίμου εγκαινίασε πριν από λίγους μήνες την άτυπη προεκλογική περίοδο, αναβαθμίσθηκε ιδεολογικά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στο δίλημμα «Δεξιά – αντιδεξιά». Κατά την ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Τετάρτη ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε για πρώτη φορά θέμα ρεβανσισμού από τη Νέα Δημοκρατία.
«Η αυτογελοιοποίηση του κ. Μητσοτάκη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ακόμα σύμπτωμα του κυνισμού που διακατέχει τη ΝΔ. Δεν τους αγγίζει πλέον ούτε η κοινή λογική. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η παλινόρθωση ενός κατεστημένου, που θέλει να επιστρέψει για να εκδικηθεί.
Όχι μόνο εμάς που τολμήσαμε να διατυπώσουμε την εναλλακτική προοπτική για τη χώρα. Εμάς, άλλωστε, δεν μας αγγίζουν ούτε απειλές ούτε εκφοβισμοί ούτε τίποτα. Αλλά κυρίως θέλει να εκδικηθεί έναν ολόκληρο λαό για τις επιλογές του», σημείωσε με έμφαση ο πρωθυπουργός, για να προσθέσει στη συνέχεια τη φράση περί «παρακράτους του λιμανιού» που κατακυρώθηκε ήδη εν είδει… συνθήματος.