Ο Γεώργιος Ξυνόπουλος, του Ιωάννου (1885 – 25 Φεβρουαρίου 1969) ήταν σπουδαίος Έλληνας δημόσιος λειτουργός, επιστήμονας και βουλευτής. Ήταν ο θεμελιωτής του Μεταλλευτικού Δικαίου στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1885. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1911 εισήλθε στο Δημόσιο, πρώτος στον διαγωνισμό γραμματέων του μόλις τότε συσταθέντος Υπουργείου Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας, (που μετονομάστηκε αργότερα Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας).
Κατά την τριετία 1919 – 1921 υπηρέτησε αποσπασμένος ως Διευθυντής της Ύπατης Αρμοστείας στη Σμύρνη, όπου κατά την επίσημη διαπίστωση του τότε αρμοστή Αρ. Στεργιάδη έφερε «θαυμάσια εις πέρας εν των μεγαλυτέρων έργων της εν Σμύρνη Ελληνικής Διοικήσεως, ήτοι την παλλινόστησιν και εις τας εστίας των εγκατάστασιν των από του 1914 και μετέπειτα εκδιωχθέντων υπό των Νεοτούρκων, Μικρασιατών Ελλήνων».
Στη συνέχεια παρακολούθησε ιδιαίτερα νομικά και οικονομικά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου μετά των οποίων στην επιστροφή του ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη σμύριδα Νάξου όπου το 1927 εξέδωσε το πρώτο του σπουδαίο σύγγραμμα «Μελέτη περί Ναξίας σμύριδος». Το 1943, κατά τη διάρκεια της κατοχής, προήχθη σε γενικό διευθυντή του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στο οποίο και υπηρέτησε μέχρι το 1951 όπου τότε εξελέγη τακτικό μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Δημοσίων Υπηρεσιών (ΑΣΔΥ) από το οποίο όμως παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους όταν εκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.
Το 1950 υπήρξε ο εισηγητής της συσταθείσης τότε επιτροπής για τη σύνταξη Σχεδίου Μεταλλευτικού Δικαίου του οποίου υπήρξε και ο θεμελιωτής των βάσεων όλων των περί αυτού ζητημάτων διακρινόμενος για την ευφυΐα και κρίση του.
Τον Δεκέμβριο του 1952 διορίσθηκε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Βιομηχανίας, διορισμό τον οποίο όμως δεν αποδέχθηκε, παραμένοντας Γενικός Διευθυντής των Μεταλλείων του Υπουργείου Βιομηχανίας. Από τον Μάρτιο του 1953 ανέλαβε καθηγητής του Μεταλλευτικού Δικαίου και της Μεταλλευτικής Οικονομίας στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή.
Δημοσίευσε πληθώρα άρθρων, διατριβών και γνωμοδοτήσεων επί μεταλλευτικών θεμάτων σύμφωνα με τα οποία ομολογουμένως διαμορφώθηκε κατά το πλείστον η Διοικητική νομολογία ως και αυτή των Τακτικών Δικαστηρίων επί ομοίων ζητημάτων. Υπήρξε επίσης συνεργάτης του Νεώτερου Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού Ηλίου, μέλος της Χριστιανικής Ένωσης Επιστημόνων, θέση από την οποία έκανε και πολλές διαλέξεις χριστιανοκοινωνικού περιεχομένου.
Ο Γεώργιος Ξυνόπουλος τιμήθηκε από την Πολιτεία όσο λίγοι. Τιμήθηκε από δύο Βασιλείς και από ένα πλήθος πνευματικών ιδρυμάτων ελληνικών και ξένων. Τα δε συγγράμματά του αποτελούν μέχρι σήμερα πολύτιμο οδηγό και κοινό κτήμα στην επιστήμη και στη πράξη των διοικητικών υπηρεσιών, δικαστηρίων και αστυνομικών Αρχών.
Ο Γεώργιος Ξυνόπουλος πέθανε στην Αθήνα στις 25 Φεβρουαρίου του 1969.
Αδελφός του, (πρεσβύτερος), ήταν ο Νικόλαος Ξυνόπουλος ανώτατος δικαστικός λειτουργός.
Συγγραφικό έργο
Από το πλούσιο συγγραφικό του έργο που αποτελούν επιστημονικά συγγράμματα, γνωμοδοτήσεις, πορίσματα και ερμηνείες ξεχωρίζουν:
“Μελέτη περί Ναξίας σμύριδος” (1927)
“Θέματα Μεταλλευτικού Δικαίου” (1944)
“Ιστορία Μεταλλευτικού Δικαίου και πορίσματα εκ ταύτης” (1945)
“Σύστημα Μεταλλευτικού Δικαίου” (1954) κ.ά.