Όσοι θεωρούν την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη «επαναστατική πράξη», δεν είναι εχθροί του Κώστα Μπακογιάννη αλλά της ίδιας της κοινωνίας.

Η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη ήταν ίσως η πιο μελανή κηλίδα της μεταπολίτευσης. Ο Παύλος Μπακογιάννης υπήρξε σε όλη του τη ζωή εθνικά ωφέλιμός, ειδικά την περίοδο που δολοφονήθηκε, διότι υπηρέτησε την ιερότερη ιδέα που μπορεί να υπηρετήσει Έλληνας. Την εθνική ενότητα.

Η δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη λοιπόν ήταν μία παρακρατική ενέργεια από σκοτεινά, αντεθνικά συμφέροντα. Όσοι την επικαλούνται και μάλιστα με σκοπό να απειλήσουν τον γιο του, Κώστα Μπακογιάννη, δεν βάλλουν κατά του υποψηφίου δημάρχου, αλλά απειλούν την ίδια την κοινωνία, την ίδια την ιστορική αλήθεια, την ίδια τη δημοκρατία.

Αντιθέτως, η καλύτερη ευχή που μπορεί να δώσει κανείς στον Κώστα Μπακογιάννη σε περίπτωση που εκλεγεί δήμαρχος Αθηναίων, είναι να μοιάσει στον πατέρα του. Και για να είμαστε ξεκάθαροι, η μέχρι στιγμής στάση του, δείχνει ότι τιμά την μνήμη του επάξια, τουλάχιστον στην πολιτική αντιπαράθεση.