Βούβαλος ο μοναδικός

Η Ελλάδα, στην παρακαταθήκη των παγκόσμιων ζωικών γενετικών πόρων έχει την τιμή να διατηρεί τον Ελληνικό Βούβαλο. Ένα ζώο μοναδικό, άριστα εγκλιματισμένο και προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες της χώρας που εξελίχτηκε μέσω μακρόχρονης φυσικής γενετικής επιλογής και το οποίο παράγει ποιοτικά προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας.

Σήμερα, η προστασία, η διάσωση και η διάδοση του Ελλ. Βούβαλου, αποτελεί ένα σημαντικό έργο που γίνεται από τον «Κτηνοτροφικό Συνεταιρισμό Βουβαλοτρόφων Ελλάδας» (Κ.Σ.Β.Ε.), με την συμβολή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠ.Α.Α.Τ.) και ιδιαίτερα, του «Κέντρου Γενετικής ΒελτίωσηςΖώων» (Κ.Γ.Β.Ζ.) της Νέας Μεσημβρίας Θεσσαλονίκης.
Ο Κ.Σ.Β.Ε. ιδρύθηκε το 2004. Απαρτίζονταν από 11 μέλη, όλοι τους εκτροφείς Ελλ. Βουβαλιών από την περιοχή των Σερρών (λίμνη Κερκίνη), και από την περιοχή της Θεσσαλονίκης (λίμνη Βόλβη και δέλτα του Αξιού) με πληθυσμό 1.000 βουβάλια.
Σήμερα*, ο αριθμός των μελών-κτηνοτρόφων ανέρχεται σε 30 και ο αριθμός των ζώων σε 3.300 ζώα. Στην αύξηση αυτή του πληθυσμού συνέβαλαν σημαντικά τα Κοινοτικά – Εθνικά προγράμματα διάσωσης των αυτοχθόνων φυλών, όπως αυτό που εφαρμόζεται διαδοχικά από το 2002 μέχρι και σήμερα («Διατήρηση απειλούμενων αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων», Μέτρο 214 – Δράση 3.4 του ΠΑΑ 2007-2013) καθώς και τα αντίστοιχα προγράμματα καταγραφής και πιστοποίησης του πληθυσμού («Διατήρηση γενετικών πόρων στην κτηνοτροφία», Μέτρο 214-Δράση 3.4 του ΠΑΑ 2007 – 2013).
Από το 2002 το Κ.Γ.Β.Ζ. Νέας Μεσήμβριας τηρεί γενεαλογικό βιβλίο του Ελλ. Βούβαλου στο οποίο καταγράφονται τα στοιχεία γενεαλογίας των ζώων (απαραίτητη προϋπόθεση για τη διάσωση μιας φυλής), καταγράφει και παρακολουθεί όλες τις μεταβολές του πληθυσμού των ελληνικών βουβαλιών ενώ όλα τα ζώα ελέγχονται και πιστοποιούνται.
Σημαντικό πρόβλημα για τη διατήρηση του Ελλ. Βούβαλου είναι η εισαγωγή βουβαλιών από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και η πιθανή διασταύρωσή τους με τα ελληνικά, που θα οδηγούσε στην αλλοίωση του γενετικού προφίλ της φυλής. Τα εισαγόμενα ζώα διαφέρουν φαινοτυπικά από τα αντίστοιχα ελληνικά και σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την εισαγωγή τους στη χώρα μας, παρουσιάζεται μείωση της παραγωγικότητας και της οικονομικότητας της εκτροφής τους εξαιτίας της δυσκολίας προσαρμογής τους στο ελληνικό περιβάλλον και στις εκτατικές συνθήκες εκτροφής. Έτσι, ως ζώα εντατικής εκτροφής που ήταν στη χώρα τους διατρεφόμενα αποκλειστικά στο στάβλο με υψηλές απαιτήσεις σε τροφή, και όχι ως ζώα ελευθέρας βοσκής λιτοδίαιτα και προσαρμοσμένα στις κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες της Ελλάδας αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και γίνονται αντιοικονομικά ως προς την διατήρησή τους.
Τα μέλη του «Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Βουβαλοτρόφων Ελλάδας» διατηρούν εκτατικές εκτροφές βουβαλιών. Τα ζώα διατρέφονται αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα της ποικιλότητας της φυσικής χλωρίδας της Ελλάδας. Τα προϊόντα που παράγουν σε μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις ή για ιδία κατανάλωση, προέρχονται από ένα ζώο που διατρέφεται φυσικά και οικολογικά, σχεδόν «βιολογικά», από ένα ζώο ανθεκτικό στις ασθένειες χωρίς φαρμακευτικές παρεμβάσεις έτσι ώστε τα προϊόντα του να είναι απαλλαγμένα από φάρμακα και επιβαρυντικά για την υγεία του καταναλωτή, πρόσθετα.
Ο Ελληνικός Βούβαλος είναι ένα ζώο για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, να τον προστατεύουμε και να επαινούμε τους ανθρώπους που μοχθούν για την εκτροφή του. Να φροντίσουμε να τον διασώσουμε και να διατηρήσουμε την παραδοσιακή εκτροφή του για τις επόμενες γενιές.
Dr Σταματίνα Τριβιζάκη,
Γεωπόνος Ζ.Π.
Πηγή: http://www.amalthia.org/
*Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ [τεύχος 6, Απρ. – Ιουν. 2013] Περιοδική έκδοση της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας και Διάσωσης των αυτοχθόνων φυλών κατοικίδιων (αγροτικών & οικόσιτων) ζώων.
dasarxeio