Εορτάζοντες την 1ην του μηνός Ιουλίου

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ, οι Ανάργυροι

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ, οι εν Νικομηδεία
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ, ο ερημίτης
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ουαλός)
Αναλυτικά
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ, οι Ανάργυροι
Ήταν αδέρφια και κατάγονταν από τη Ρώμη. Σπούδασαν και οι δύο την ιατρική και εξάσκησαν αυτή όχι σαν επικερδές επάγγελμα, αλλά ως φιλανθρωπική διακονία. Χρήματα δε δέχονταν ούτε από φτωχό αλλά ούτε και από πλούσιο. Κυρίως, έτρεχαν και πρόσφεραν πρόθυμα τις υπηρεσίες τους στους φτωχούς, παρά στους πλουσίους. Διότι όπως έλεγαν, μια καλύβα έχει περισσότερη ανάγκη από ένα παλάτι. Αλλά και όταν θεράπευαν κάποιον ασθενή πλούσιο και αυτός με τη βία τους ανάγκαζε να δεχθούν αμοιβή, αυτοί του σημείωναν το όνομα ενός φτωχού ασθενούς και τον προέτρεπαν σ’ αυτόν να δώσει την αμοιβή τους. Ο Θεός, μάλιστα, ευλόγησε την ιατρική τους και με θαυματουργική δύναμη. Αυτό, όμως, κίνησε το φθόνο των άλλων γιατρών, με πρώτο το δάσκαλό τους, που τους μισούσε επιπλέον, διότι αυτοί ήταν χριστιανοί. Κάποια μέρα, λοιπόν, ενώ μάζευαν θεραπευτικά βότανα, τους δολοφόνησαν, αφού τους έσπρωξαν με ορμή στο γκρεμό. Φάνηκε, έτσι, η καταστρεπτική ιδιοτέλεια των συναδέλφων τους, και αντίθετα πόση “φιλαδελφίαν άνυπόκριτον”1, φιλαδελφία ελεύθερη από κάθε προσποίηση και υποκρισία, καλλιεργούσαν οι δύο Άγιοι Ανάργυροι.
1. Α’ επιστολή Πέτρου, α’ 22.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως θείοι θεράποντες, και ίατήρες βροτών, άνάργυρον βλύζετε, την θεραπείαν ημίν, Ανάργυροι ένδοξοι · όθεν τους προσιόντας, τη σεπτή υμών σκέπη, ρύσασθε νοσημάτων, και παθών ανιάτων, Κοσμά και Δαμιανέ, Ρώμης βλαστήματα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ του Πατρικίου εν τοις Ευάνδρου
Ο όσιος Πέτρος, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780). Ο πατέρας του ονομαζόταν Κων/νος και ήταν Πατρίκιος και στρατηγός του βασιλιά. Έτσι ο Πέτρος είχε την ευχέρεια και σπούδασε φιλοσοφία και άλλες επιστήμες στις καλύτερες σχολές. Έπειτα παντρεύτηκε, και μετά το θάνατο του πατέρα του, έγινε Δομεστικος των σχολών και Πατρίκιος. Τότε βασιλιάς ήταν ο Νικηφόρος Α’. Σε κάποια όμως αποτυχημένη εκστρατεία κατά των Βουλγάρων, ο Πέτρος μαζί με άλλους 50 άρχοντες συνελήφθη. Κατόπιν λέγεται ότι του παρουσιάστηκε ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, τον ελευθέρωσε και τον συνόδεψε μέχρι την πατρίδα του. Αλλά ο Πέτρος καταφρόνησε τα του κόσμου, ανέβηκε στον Όλυμπο και έγινε μοναχός κοντά στον όσιο Ιωαννίκιο. Μετά 34 χρόνια, και όταν πέθανε ο άγιος γέροντάς του, επανήλθε στην Κων/πολη (847). Εκεί, κοντά στο Ναό του Ευάνδρου που είχε κτίσει ο ίδιος, έκανε μία μικρή καλύβα. Μέσα σ’ αυτήν την καλύβα, έζησε οκτώ χρόνια ασκητικά και θεάρεστα. Πέθανε ειρηνικά το έτος 854.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 2000 ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ
Μάλλον είναι ο ίδιος μ’ αυτόν της 27ης Δεκεμβρίου, βλέπε βιογραφία του την ήμερα αυτή. (Εδώ ορισμένοι Συναξαριστές αναφέρουν και τη μνήμη κάποιας Αγίας Απολλωνίας. Τέτοιο όνομα όμως δε βρίσκουμε πουθενά).
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 25 ΜΑΡΤΥΡΕΣ οι εν Νικομηδεία
Όλοι μαρτύρησαν δια πυρός.
Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ κτήτορας της Μονής Βαθέος Ρύακος.
Ο όσιος αυτός καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (901-959), γιου του Λέοντα του Φιλοσόφου και της Ζωής. Έκτισε τη Μονή του Βαθέος Ρύακος στη Βιθυνική κωμόπολη Τρίγλια και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια, αλλά και για την παιδεία και το ζήλο να εξυπηρετεί την πίστη και την Εκκλησία. Έτσι, στη Μονή που ίδρυσε, υπήρξε και διδάσκαλος των προσερχόμενων ευσεβών νέων, από τους οποίους πολλοί αναδείχτηκαν στη διδασκαλία του λαού και την άριστη διοίκηση άλλων μοναστηριών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο Θαυματουργός και οι συν αυτώ.
Άγνωστος στους Συναξαριστές, αλλά γνωστός σα μάρτυρας, που μαρτύρησε στην Κύπρο. Όταν κατά τον 12ο αιώνα (;) επέστρεφε από τους Αγίους Τόπους, εγκαταστάθηκε σε κάποια Μονή της Κύπρου μαζί με άλλους 300 προσκυνητές. Αυτός,όμως, μαζί με άλλους τρεις μοναχούς, θανατώθηκε από τον Σαβίνο, διοικητή του νησιού, για την πίστη του στον Χριστό.
Ο ΟΣΙΟΣ ΛΕΩΝ ο ερημίτης
Ήταν ασκητής που ζούσε γυμνός λόγω αυστηρής ασκήσεως. Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΑΓΙΟΣ LEONORUS (Ούαλός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο “Οι Άγιοι των Βρεττανικών Νήσων””, του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.