Από τους ναζί μέχρι τους χίπις: Τέλος διαδρομής για το θρυλικό Beetle της Volkswagen

Η Volkswagen αναστέλλει την παραγωγή της τελευταίας έκδοσης του μοντέλου Beetle αυτή την εβδομάδα στο εργοστάσιό της στην Puebla του Μεξικού. Είναι το τέλος του δρόμου για ένα όχημα που έχει συμβολίσει πολλά πράγματα σε μια ιστορία οκτώ δεκαετιών από το 1938.

Ήταν:
Μέρος των σκοτεινότερων ωρών της Γερμανίας ως ένα έργο που ποτέ δεν πραγματοποίησε το ναζιστικό καθεστώς.
Ένα σύμβολο της μεταπολεμικής αναγέννησης της Γερμανίας και της αυξανόμενης ευημερίας της μεσαίας τάξης.
Ένα παράδειγμα παγκοσμιοποίησης, που πωλήθηκε και αναγνωρίστηκε σε όλο τον κόσμο.
Ένα έμβλημα αντικουλτούρας της δεκαετίας του ’60 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πάνω απ ‘όλα, το αυτοκίνητο παραμένει ένα ορόσημο στο σχεδιασμό, τόσο αναγνωρίσιμο, όσο και το μπουκάλι της Coca-Cola.
Ο πρωτότυπος σχεδιασμός του αυτοκινήτου – μια στρογγυλεμένη σιλουέτα με θέσεις για τέσσερα ή πέντε άτομα, σχεδόν κάθετο παρμπρίζ και τον αερόψυκτο κινητήρα στο πίσω μέρος – μπορεί να πιστωθεί στον αυστριακό μηχανικό Ferdinand Porsche, ο οποίος προσλήφθηκε για να εκπληρώσει το πρότζεκτ του Γερμανικού δικτάτορα Adolf Hitler για ένα «αυτοκίνητο του λαού» που θα εξάπλωνε την αυτοκινητοβιομηχανία με τον τρόπο που το έκανε το Model T της Ford στις ΗΠΑ.
Οι όψεις του αυτοκινήτου έφεραν ομοιότητες με το Tatra T97 που κατασκευάστηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1937 και με σκίτσα του Ούγγρου μηχανικού Bela Barenyi που εκδόθηκαν το 1934.
Η μαζική παραγωγή του λεγόμενου KdF-Wagen βασιζόμενου στο ακρωνύμιο της ναζιστικής εργατικής οργάνωσης, υπό την αιγίδα του οποίου επρόκειτο να πωληθεί, ακυρώθηκε λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αντίθετα, το τεράστιο νέο εργοστάσιο στην τότε επαρχία ανατολικά του Ανόβερου, αποδέχθηκε στρατιωτικά οχήματα, χρησιμοποιώντας σκλαβωμένους εργάτες από όλη την Ευρώπη κάτω από άθλιες συνθήκες.
Ξεκινώντας εκ νέου ως πολιτικός κατασκευαστής αυτοκινήτων υπό την επίβλεψη των βρετανικών αρχών κατοχής, το εργοστάσιο της Volkswagen μεταφέρθηκε το 1949 στην κυβέρνηση της Γερμανίας και στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, το οποίο εξακολουθεί να κατέχει μέρος της εταιρείας. Μέχρι το 1955, το ένα εκατομμυριοστό Beetle – το οποίο ονομαζόταν επισήμως Type 1 – είχε βγει από τη γραμμή συναρμολόγησης σε αυτό που είναι τώρα η πόλη του Wolfsburg.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτέλεσαν τη σημαντικότερη ξένη αγορά της Volkswagen, φτάνοντας τα 563.522 αυτοκίνητα το 1968, ή το 40% της παραγωγής. Η μη συμβατική, μερικές φορές χιουμοριστική διαφήμιση από το πρακτορείο Doyle Dane Bernbach καλούσε τους αγοραστές αυτοκινήτων να “σκεφτούν μικρά”.
«Σε αντίθεση με τη Δυτική Γερμανία, όπου η χαμηλή τιμή, η ποιότητα και η ανθεκτικότητά του ήταν για μια νέα μεταπολεμική κανονικότητα, στις Ηνωμένες Πολιτείες τα χαρακτηριστικά του Beetle του έδωσαν έναν βαθύτατα ασυνήθιστο αέρα σε μια αυτοκρατορία αυτοκινήτου που κυριαρχείται από το μέγεθος και την επιδεξιότητα», έγραψε ο Bernhard Rieger 2013.
Η παραγωγή στο Wolfsburg έληξε το 1978, καθώς τα νεότερα εμπροσθιοκίνητα μοντέλα, όπως το Golf, πήραν τα ηνία. Αλλά ο σκαραβαίος δεν ήταν ακόμα νεκρός.
Η παραγωγή συνεχίστηκε στο Μεξικό από το 1967 έως το 2003 – περισσότερο από όσο το αυτοκίνητο είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία.
Το νέο Beetle – μια εντελώς νέα έκδοση ρετρό βασισμένη σε μια τροποποιημένη πλατφόρμα γκολφ – ανέστησε λίγη από τη χαριτωμένη, ασυνήθιστη αύρα του παλιού Beetle το 1998 υπό τον CEO Ferdinand Piech, τον εγγονό του Ferdinand Porsche.
Η τελευταία έκδοση των 5.961 τελικών εκδόσεων κατευθύνεται προς ένα μουσείο μετά τις τελετές στην Puebla στις 10 Ιουλίου για να σηματοδοτήσει το τέλος της παραγωγής.
https://apnews.com