Παιχνιδίσματα ενώ ο κόσμος καίγεται: Η αβάσταχτη ματαιότητα της G7

Καθώς οι ηγέτες των χωρών που ελέγχουν το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ συγκεντρώνονται σε γαλλικό θέρετρο για να συζητήσουν την οικονομική ανισότητα και άλλα ζητήματα που θεωρούν πιεστικά, ο υπόλοιπος κόσμος διερωτάται αν η G7 έχει ακόμα σκοπό.

Πολλά έχουν αλλάξει από την πρώτη συνάντηση έξι βιομηχανικών χωρών, το 1975, που συγκλήθηκε για να αντιμετωπίσει την πετρελαϊκή κρίση και την οικονομική αναταραχή της εποχής. Η γαλλο-γερμανική πρωτοβουλία έφερε μαζι τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία και την Ιταλία. Ο Καναδάς προσχώρησε το 1976 και η Ρωσία το 1998 (μόνο για να αποβληθεί το 2014).
Οι επτά συμμετέχουσες χώρες αντιπροσωπεύουν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά το 40% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ).
Όχι μόνο το χάσμα πλούτου μεταξύ της G7 και της υπόλοιπης ανθρωπότητας είναι τεράστιο, αλλά το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στις χώρες αυτές είναι το μεγαλύτερο εδώ και πάνω από μισό αιώνα. Ωστόσο, η “ανισότητα” είναι ένα από τα κορυφαία θέματα της ημερήσιας διάταξης της φετινής συνόδου κορυφής στο Biarritz της Γαλλίας.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα που υποτίθεται θα συζητήσει η G7 είναι η κλιματική αλλαγή. Έχοντας εκβιομηχανοποιήσει τα πάντα και επωφεληθεί από αυτό, οι χώρες μέλη ζητούν τώρα από τον υπόλοιπο κόσμο να εγκαταλείψει την τεχνολογία για να σώσει τον πλανήτη – αγνοώντας ενοχλητικά πράγματα όπως η κυριαρχία ή το διεθνές δίκαιο.
“Το σπίτι μας καίγεται. Κυριολεκτικά”, δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, αναφερόμενος στις πυρκαγιές που καταστρέφουν τα τροπικά δάση του Αμαζονίου στη Βραζιλία και ζητώντας από τη G7 να” συζητήσει αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης”.
“Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο”, είπε ο Πρωθυπουργός του Καναδά, Justin Trudeau. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συμφωνεί επίσης.
Κάποιος θα σκεφτόταν ότι η G7 θα είχε απευθύνει πρόσκληση στον Πρόεδρο της Βραζιλίας Jair Bolsonaro, για να του προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Το όνομά του, ωστόσο, δεν είναι μεταξύ των επισκεπτών της συνόδου. Οι ηγέτες της Αυστραλίας, της Ινδίας, της Ισπανίας και της Ρουάντα είναι.
Αντί να προσφέρουν βοήθεια στη Βραζιλία, ο Macron και η Μέρκελ απειλούν να εμποδίσουν την εμπορική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Mercosur. Την Παρασκευή, ο Γάλλος πρόεδρος κατηγόρησε τον Bolsonaro ότι είπε «ψέματα» για τη θέση του σχετικά με την αλλαγή του κλίματος.
Ποια είναι λοιπόν ακριβώς η πρόταση της G7 σχετικά με την”εισβολή” στον Αμαζόνιο, πέρα από το να σηματοδοτεί την ενάρετη δέσμευσή της στα τροπικά δάση;
Για το λόγο αυτό θα χρειαζόταν τη στήριξη του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ – ο οποίος συμπαθεί τον Μπολσονάρο προσωπικά και δεν είναι πολύ πρόθυμος να κάνει τις ηθικές δηλώσεις των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι απειλούν με εμπορικούς αποκλεισμούς την ώρα που καταδικάζουν τους τιμολογιακούς πολέμους.
Η Ουάσιγκτον παραδοσιακά κάνει ό,τι θέλει, χωρίς να ρωτά – ή να την ενδιαφέρει- τι θα πει η G7 ή ο υπόλοιπος κόσμος. Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ απλώς το κατέστησε αδύνατο να προσποιηθούμε ευγενικά.
Όσο για τη σύνοδο κορυφής στο Μπιαρίτς, είναι απλά ένας σκύλος που γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει, μια δαπανηρή άσκηση στα παιχνιδίσματα των πλούσιων και αλαζονικών, ενώ ο κόσμος γύρω τους καίγεται.
Nebojsa Malic
Σερβο-αμερικανός δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής της RT America, με έδρα την Washington, DC.