Ένας Γερμανός οινοποιός στη Θεσσαλονίκη

Ο Φλόριαν Σνάιντερ δεν αλλάζει με τίποτα την Ελλάδα. To εξαιρετικό κλίμα και η αίσθηση ελευθερίας θα τον κρατήσουν για πάντα στη χώρα. Το οινοποιείο του στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης είναι το «λιμάνι» της ζωής του.

Ο καλός καιρός και η ζέστη επιμένουν και κράτησαν τη φετινή χρονιά μέχρι και την εποχή του τρύγου. «Ήλιος, κρασί κι ελευθερία..», είναι οι τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα για τον Γερμανό οινοποιό Φλόριαν Σνάιντερ ο οποίος εδώ και χρόνια βρίσκει τη συνταγή για το ευ ζην μεταξύ της οινοπαραγωγής στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης και της απόλαυσης του ελληνικού κλίματος αλλά και του ελληνικού τρόπου ζωής.
Ο ιδανικός τόπος
Όλα ξεκίνησαν με την άφιξη της οικογένειας Σνάιντερ τo 2002 στη Θεσσαλονίκη. «Οι γονείς μου ζούσαν στις ΗΠΑ και ήθελαν να ξεφύγουν από μία πιεστική ζωή. Άνοιξαν το χάρτη κι επέλεξαν την Ελλάδα. Η Θεσσαλονίκη είχε τις προϋποθέσεις του γερμανικού σχολείου και του αεροδρομίου για τις δουλειές του πατέρα μου», αναφέρει ο Φλόριαν Σνάιντερ μιλώντας στη Deutsche Welle.
Συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση του προπάππου του, που είχε και αυτός ένα μεσαίο οινοποιείο στην περιοχή του Μπαντ Ντερχάιμ, μεγαλώνει το μικρό οινοποιείο που είχε αρχικά δημιουργήσει ο πατέρας του και ακολουθεί σπουδές οινολογίας στη Βιέννη.
To οινοποιείο Domain Florian δημιουργήθηκε σε επαγγελματική βάση το 2012 εν μέσω κρίσης. Τα πρώτα χρόνια λειτούργησαν δοκιμαστικά και σιγά-σιγά τα κρασιά του Φλόριαν άρχισαν να βρίσκουν τη θέση τους στην αγορά. Εξαιτίας της κρίσης στην ελληνική αγορά απευθύνθηκε σε εκείνες του εξωτερικού, στην Αυστρία, το Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο αλλά και την απαιτητική αγορά της Γερμανίας. Πλέον παράγει 35.000 φιάλες ετησίως με διανομή τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
«Μου άρεσε πολύ το κλίμα εδώ, είναι ιδανικό για το αμπέλι και ειδικά για το βιολογικό κρασί επειδή δε βρέχει πολύ. Έχει μεν υγρασία, αλλά φυσάει πολύ και στεγνώνει το αμπέλι. Το γεγονός ότι τα αμπέλια είναι συνήθως απομακρυσμένα βοηθάει στην αντιμετώπιση ασθενειών κι έτσι δε χρειάζονται πολλά φάρμακα», δηλώνει ενθουσιασμένος ο Φλόριαν που λόγω των ιδανικών συνθηκών μπορεί να πειραματίζεται με διάφορες ποικιλίες.
«Είναι ο ιδανικός συνδυασμός δουλειάς και καθημερινότητας, ένα ευ ζην», λέει χαρακτηριστικά συνεχίζοντας: «Δε θα μπορούσα να φανταστώ να κάνω κάτι τέτοιο στη Γερμανία»

Τα όμορφα αλλά και η …γραφειοκρατία
«Από την πρώτη στιγμή που ήρθα μου άρεσε η Ελλάδα… Η θάλασσα είναι κοντά, οι άνθρωποι πιο ανοιχτοί… Στη Γερμανία βρέχει συνεχώς και είναι όλα κάπως γκρι…», αναφέρει o Φλόριαν περιγράφοντας με αγάπη την Ελλάδα. Όσον αφορά τη σύγκριση με την πατρίδα του: « Στη Γερμανία είναι όλα προγραμματισμένα: σπίτι-δουλειά, δουλειά- σπίτι, με περιθώρια για ελεύθερο χρόνο μόνο τα Σαββατοκύριακα. Η ζωή στην Ελλάδα είναι πιο ελεύθερη, μπορείς να πας για ένα καφέ μέσα στη βδομάδα χωρίς να είναι προγραμματισμένο. Στην Ελλάδα νιώθω ελεύθερος», επισημαίνει ο Γερμανός οινοποιός. Δεν είναι βεβαια όλα ρόδινα.
«Η κατάσταση δυσκόλεψε λόγω τη κρίσης για πολλούς αλλά αρκετοί γύρισαν στα χωριά τους κι έτσι ενισχύθηκε η έννοια της κοινότητας», εξηγεί ο Φλόριαν Σνάιντερ για τον οποίο η ελληνική γραφειοκρατία παραμένει ένα συνεχές εμπόδιο. «Το να γίνω αγρότης ήταν σχετικά εύκολο, χρειάστηκε βέβαια καθημερινό τρέξιμο. Το δύσκολο ήταν για την άδεια του οινοποιείου, πολλές υπογραφές, πολλές άδειες και δηλώσεις. Ήταν δύσκολο να μάθω τι ακριβώς πρέπει να κάνω, δεν ήξερα τη γλώσσα. Όλα αυτά λειτουργούν αρκετά αποτρεπτικά για να ασχοληθεί κάποιος με την οινοπαραγωγή και θα έπρεπε να απλοποιηθούν», εξηγεί. «Είναι πολλά τα σαμαράκια στην Ελλάδα», λέει χαρακτηριστικά ο πατέρας του Φλόριαν, Γκερντ Σνάιντερ παρακολουθώντας τη συζήτησή μας.
Όσο για το μέλλον; Ο φιλέλληνας Γερμανός είναι ξεκάθαρος: «Σχεδιάζω να ταξιδέψω στη Νότια Αφρική και τη Νέα Ζηλανδία για να ανακαλύψω νέες πρακτικές οινοπαραγωγής, αλλά για λίγο. Δε θέλω να φύγω από την Ελλάδα. Έχω κάνει το χόμπι επάγγελμα σε έναν ιδανικό τόπο».
Διογένης Δημητρακόπουλος
dw