Τουρκική εισβολή στη Συρία: Μετά το τέλος της εκεχειρίας τι;

Η ΤΟΥΡΚΙΑ συμφώνησε να αναστείλει τη στρατιωτική της εισβολή στη βορειοανατολική Συρία και να την τερματίσει οριστικά, εφόσον οι κουρδικές δυνάμεις αποσυρθούν από την περιοχή εντός πέντε ημερών. Αυτή είναι η βάση της συμφωνίας στην οποία κατέληξαν η Ουάσινγκτον και η Άγκυρα προχθές.

Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης της συμφωνίας, άρχισαν και οι διαφορετικές ερμηνείες. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, έσπευσε να αναφέρει πως «αναστέλλουμε την επιχείρηση, δεν την τερματίζουμε». Πρόσθεσε δε πως «μπορούμε να σταματήσουμε την επιχείρηση μόνο όταν (οι κουρδικές δυνάμεις) αποχωρήσουν εντελώς από την περιοχή», αρνούμενος, ωστόσο, να μιλήσει για κατάπαυση του πυρός.
Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Μάικλ Πενς, δήλωσε ότι οι αμερικανικές κυρώσεις θα αρθούν όταν η Τουρκία τερματίσει την στρατιωτική επίθεση, όπως αναφέρεται στη συμφωνία.
ΕΙΝΑΙ, πάντως, γενική η εντύπωση πως ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ χάρισε τα πάντα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και αυτό έγινε μετά από πολλά πάνω-κάτω, με αλλεπάλληλες αλλαγές στάσης της Ουάσινγκτον και την απίστευτου περιεχομένου, για την πολιτική και διπλωματική πρακτική, επιστολή Τράμπ προς Ερντογάν. Αυτό που επιτεύχθηκε στην Άγκυρα συνιστά μια συμφωνία χωρίς προοπτική στον χρόνο. Δεν επιλύει το πρόβλημα, προσφέρει ανάσες και χρόνο στη διπλωματία κι αυτό είναι καλό. Προσφέρει, όμως και χρόνο για ανασύνταξη δυνάμεων στο πολεμικό πεδίο. Κι αυτό είναι πολύ κακό.
ΔΕΝ μπορούμε να ισχυριστούμε πως γνωρίζουμε όλο το παρασκήνιο και σαφώς δεν είμαστε ενημερωμένοι για άλλες συνεννοήσεις που, ενδεχομένως, να έχουν γίνει και με άλλους παίκτες της περιοχής. Θεωρούμε, ωστόσο, ακατανόητο δυο χώρες, στην προκειμένη περίπτωση οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία να συμφωνούν να καταλάβει η δεύτερη μια έκταση 30 μιλίων μέσα στο έδαφος μιας τρίτης χώρας, της Συρίας, χωρίς καν να ρωτηθεί η κυβέρνηση της, ο λαός της. Μήπως οι Αμερικανοί είναι από τη δική τους χώρα που προσφέρουν έδαφος στην Τουρκία; Θα το έκαναν για τη δική τους χώρα;
ΕΙΝΑΙ σαφές πως με την εκεχειρία τίποτε δεν τελειώνει. Θα υπάρξουν εξελίξεις επί του εδάφους ενδεχομένως και πριν τη λήξη του χρονοδιαγράμματος. Την ίδια ώρα, θα πρέπει να αναμένουμε και τα αποτελέσματα της συνάντησης Πούτιν και Ερντογάν, που θα γίνει ακριβώς μετά τη λήξη του χρονοδιαγράμματος για την κατάπαυση του πυρός. Είναι προφανές, πως βασικό, ενδεχομένως και τον βασικότερο ρόλο στις εξελίξεις στη Συρία, τον διαδραματίζουν οι Ρώσοι. Οι Αμερικανοί, με ιδία πρωτοβουλία και με κοντόφθαλμη πολιτική, τέθηκαν εκτός παιχνιδιού.
ΜΕΣΑ σ’ αυτό το γενικότερο τοπίο υπάρχει και μια ηχηρή απουσία. Τα Ηνωμένα Έθνη. Εκ των υστέρων και βασικά ως παρατηρητής αντέδρασε ο Διεθνής Οργανισμός στη συμφωνία. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, περιορίστηκε να καλωσορίσει την… αναστολή της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης. Καλωσόρισε περαιτέρω «κάθε προσπάθεια» για την αποκλιμάκωση της κατάστασης στη βόρεια Συρία και για την προστασία άμαχου πληθυσμού. «Ο Γενικός Γραμματέας αναγνωρίζει ότι χρειάζονται να γίνουν ακόμα πολλά για μια αποτελεσματική λύση στην κρίση στη Συρία», σημείωσε ο εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, Φαρχάν Χαγκ.
Αυτά από τον Διεθνή Οργανισμό, που, επαναλαμβάνουμε, παρουσιάζεται να έχει ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων. Και αναλυτής των γεγονότων…
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ