Ανάλυση: Το «κατιτίς» στην Τουρκία…

Η ανθρωπότητα είναι συγκλονισμένη από το βρώμικο και σικέ παιχνίδι, που παίχθηκε στη Συρία, πρωτίστως εναντίον των Κούρδων του YPG, οι οποίοι πρόσφεραν θυσία στην Αμερική και τον Ντόναλντ Τραμπ 11 χιλιάδες γυναίκες και άνδρες για να νικηθούν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και να πανηγυρίζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ για τον θρίαμβο του!


Ο θρίαμβος, βεβαίως, ανήκει στους Κούρδους και τους Άραβες που πάλεψαν ηρωικά εναντίον των τζιχαντιστών, με την αεροπορική κάλυψη των Αμερικανών. Ο συνασπισμός των Κούρδων και των Αράβων διέθεσε για τον πόλεμο αυτό 70 με 80 χιλιάδες πολεμιστές και οι Αμερικανοί μόλις χίλιους.
Παρά τα παραπάνω αδιάψευστα γεγονότα και δεδομένα, ο Πρόεδρος Τραμπ πούλησε με τον χειρότερο τρόπο τους Κούρδους, άσχετα αν την περασμένη Πέμπτη έλεγε ότι είναι σύμμαχοί του και ότι μαζί τους θα σώσει τις πετρελαιοπηγές της Συρίας! Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν τις σώζει μαζί με τον φίλο του τον Ταγίπ Ερντογάν; Προφανώς επειδή στην πραγματικότητα δεν του έχει εμπιστοσύνη.
Για να μην παρεξηγηθώ από τους όψιμους φιλοαμερικανούς και με καταγγείλουν πάλι, αναφέρω ότι τις κατηγορίες για προδοσία του κ. Τραμπ στους Κούρδους εκτόξευσαν βουλευτές και γερουσιαστές, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου. Εγώ απλά μεταφέρω αυτές τις καταγγελίες. Η πρόεδρος της Βουλής, Νάνσι Πελόσι υποστήριξε ότι το πραγματικό αφεντικό του κ. Τραμπ είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας, ο γερουσιαστής Μενέντεζ είπε ότι ενεργεί με απευθείας εντολές του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν και ο βουλευτής Ένγκελ σημείωσε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έφερε ντροπή στην Αμερική με τις αποφάσεις του για τη Συρία και ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι υπεύθυνος για εγκλήματα πολέμου. Και τα παραπάνω είναι λίγα μπροστά σε αυτά που καταμαρτυρούν στον κ. Τραμπ άλλοι Αμερικανοί νομοθέτες.
Μην νομίζετε. Εκτοξεύονται βαρύτατες κατηγορίες. Διότι έχουμε και αυτούς που πιστεύουν ότι όλη τούτη η υπόθεση ήταν σικέ. Και εννοούν ότι όλα ήταν συμφωνημένα. Σικέ η εισβολή, σικέ η εκεχειρία, σικέ και η συμφωνία Τουρκίας και Ρωσίας.
Αν όντως ισχύει η κατηγορία, τότε ζούμε σε ένα εντελώς, μα εντελώς, παράλογο κόσμο, με ηγέτες που πωλούν και αγοράζουν χωρίς να σκέφτονται τις ανθρώπινες ζωές. Θα μου πείτε «πού ζω» και ίσως θα έχετε και δίκιο. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αναγκάζει να υποτασσόμαστε.
Με φόντο τα παραπάνω, λοιπόν, επιστρέφουμε στον ομφαλό της γης, που βεβαίως είναι η … Κύπρος και η οποία βράζει μέσα στο ζουμί της. Η διαφθορά είναι μεγαλύτερο πρόβλημα και από το …Κυπριακό, αλλά σε αυτό το ζήτημα ο πολιτικός κόσμος είναι συνεννοημένος στην αλληλοκάλυψη. Σκεφτόμουν, λοιπόν: Όταν ο αρχηγός του δεύτερου πολιτικού κόμματος της Κύπρου, σπέρνει τον πανικό στον κυπριακό λαό, περιμένει κανείς σωτηρία; Όταν συνέχεια προπαγανδίζει υπέρ της Τουρκίας, περιμένει κανείς να μην είναι σμπαράλια το εθνικό εσωτερικό μέτωπο;
Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, επιμένει να προσφέρει όπλα στην κατοχική δύναμη. Παρουσιάζει τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι τορπιλίζει τις διαπραγματεύσεις, όταν γνωρίζει πως η Τουρκία έχει την απόλυτη ευθύνη. Και εσχάτως παίζει περίεργα και ύποπτα με το θέμα του φυσικού αερίου.
Μιλώντας στην τηλεόραση του Sigma, έθεσε το εξής δίλημμα στο λαό: αν μπορεί η Κύπρος να αποκλείσει την Τουρκία από την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου που υπάρχει στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Σίγουρα, στρατιωτικά δεν μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Αλλά το νομικό της οπλοστάσιο είναι ισχυρό και ο κ. Κυπριανού το γνωρίζει. Είπε συγκεκριμένα: «Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουμε όλοι μας με ειλικρίνεια. Νομίζω ότι οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία και στην Αποκλειστική Οικονομική μας Ζώνη θα έπρεπε να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα σ’ όλους μας. Ότι είναι αφέλεια να νομίζουμε ότι η Τουρκία είναι μια χώρα, την οποία κάποιος εύκολα μπορεί να αποκλείσει από τις οποιεσδήποτε συζητήσεις για συνεργασίες για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου».
Ο γγ του ΑΚΕΛ συνεχίζει μία ηττοπαθή πολιτική, που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Κυπρίων πολιτών. Τι προσπαθεί να μας πει; Μα αυτό που καταλαβαίνει ο καθένας διαβάζοντας τα λόγια του: ότι πρέπει μόνοι μας να δώσουμε το «κατιτίς» στην Τουρκία, υπονοώντας ότι θα μας αφήσει ήσυχους. Γνωρίζει κάτι που δεν ξέρουμε ο κ. Κυπριανού. Ή πετά τις μαλαγανιές του χωρίς να σκέφτεται; Έχει καταλάβει, μιλώντας κρυφά και φανερά με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας και φίλο του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ότι αν τους δώσει η Κύπρος ένα μεγάλο ποσοστό των ενεργειακών πόρων θα ικανοποιηθούν και θα σιωπήσουν; Προφανώς όχι. Διότι η Τουρκία απαιτεί τα πάντα μισά-μισά και να ελέγχει το νησί και μετά τη λύση. Όλα τα υπόλοιπα είναι φαντασιώσεις του γγ του ΑΚΕΛ.
Σε ένα πραγματικό συμβιβασμό δίνουν και οι δύο πλευρές. Στον «συμβιβασμό» που προτείνει η Τουρκία η μειοψηφία του 18% πρέπει να πάρει περισσότερα από την πλειοψηφία του 80% και η κατοχική δύναμη να ασκεί έλεγχο και στα δύο συνιστώντα κράτη. Τέτοιο συμβιβασμό δεν μπορεί να τον ανεχθεί ούτε ο κ. Κυπριανού; Τι όχι; Είναι δυνατόν να τον δεχθεί; Μα έχουμε παραφρονήσει;
Μετά τα όσα διαδραματίστηκαν στη Συρία και αν οι Αμερικανοί νομοθέτες έχουν δίκιο να υποστηρίζουν ότι ο κ. Τραμπ έχει αφεντικό τον Πούτιν και ότι ελέγχεται από τους προέδρους της Ρωσίας και της Τουρκίας, μπορούμε να ελπίζουμε; Αυτό είναι το ερώτημα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέλη, είναι μονίμως εξαφανισμένη και περιορίζεται σε κάποιες αστείες δηλώσεις και «προειδοποιήσεις». Επίσης, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η Ε.Ε. εκμεταλλευόμενη τους διεφθαρμένους πολιτικούς στην Ελλάδα και την Κύπρο, τιμώρησε τον ελληνικό και τον κυπριακό λαό. Αυτή ήταν η αλληλεγγύη των Ευρωπαίων εταίρων. Και τώρα που η Τουρκία απειλεί στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, στην Ε.Ε. κάνουν τους …Κινέζους.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Η κριτική που ασκείται σε όλο τον κόσμο προς την Αμερική είναι λάθος.
Η κριτική πρέπει να κατευθύνεται ΜΟΝΟ στον κ. Τραμπ. Τι φταίνε οι διπλωμάτες και οι νομοθέτες και ο αμερικανικός λαός, που στη συντριπτική του πλειοψηφία είναι εναντίον του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου. Η τραγωδία στη Συρία και η προδοσία των Κούρδων ήταν προσωπική απόφαση του κ. Τραμπ. Όλοι οι υπόλοιποι διαφωνούσαν και διαφωνούν. Και σημειώνω ότι η μεγαλύτερη αντίδραση προήλθε από τους συμμάχους του Αμερικανού προέδρου, τους Ρεπουμπλικάνους. Οπότε, μη στρέφετε την οργή σας στους Αμερικανούς πρέσβεις και διπλωμάτες. Δεν συμφωνούν με τον πρόεδρό τους.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ομολογώ ότι δεν περίμενα την προδοσία των Κούρδων από τον κ. Τραμπ. Άλλα έλεγαν καθημερινά στο Πεντάγωνο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Πήγα πίσω και διάβασα ξανά τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις. Προφανώς οι γραφειοκράτες έλεγαν την αλήθεια. Απλά ο πρόεδρος της Αμερικής τους ισοπέδωσε και τους εξευτέλισε. Είναι επικίνδυνος πρώτα απ’ όλα για την ίδια την Αμερική.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Δεν θα επανέλθω για τέταρτη φορά στο ερώτημά μου προς τον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ, Νιαζί Κιζιλγιουρέκ. Από τη στιγμή που δεν απάντησε στην ερώτηση που υποβάλαμε τρεις φορές, δικαιούμαστε να θεωρήσουμε ότι έχει ταξιδεύσει μέσω των κατεχομένων στις Βρυξέλλες για να ασκήσει τα καθήκοντα του ευρωβουλευτή. Κρίμα…
Μιχάλης Ιγνατίου
philenews