Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Οι Νεοέλληνες έχουν αναγορεύσει σε ιερά φετίχ και τα προσκυνούν,ορισμένα πράγματα/ θεσμούς/κατεστημένα. Αγκιστρώνονται σε αυτά και τα υπηρετούν με κάθε μέσο και κάθε κόστος.
Αδιαφορούν για το βαρύ τίμημα, τις επώδυνες συνέπειες, που έχει αυτή τους η τακτική /πρακτική.
Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα: Η α π ε ρ γ ί α.
Το δημοκρατικό δικαίωμα /κατάκτηση των εργαζομένων, καταστρατηγεί (στην πράξη) την … δημοκρατία (!…).
Την βασική της αρχή /θεμέλιο: την αρχή της πλειοψηφίας.
Μια δράκα (εκλεγμένων) ανθρώπων -συνδικαλιστών – αποφασίζει για λογαριασμό εκατοντάδων χιλιάδων.
Συνεπώς, προκειμένου να αποκατασταθεί το δημοκρατικό έλλειμμα της αρχής της πλειοψηφίας, θα πρέπει να ισχύει μια ευρύτερη απόφαση της πλειονότητας των εργαζομένων και όχι ολίγων συνδικαλιστών.
Εκείνο επίσης το οποίο φαίνεται πως παραθεωρείται από τους Εργατοπατέρες είναι η άγνοια της αποστολής τους.
Όλοι μας – άρα και εκείνοι – οφείλουμε να ενδιαφερόμαστε, πρωτίστως, για το κοινωνικό σύνολο και όχι μόνον για το ατομικό , συνδικαλιστικό ή κομματικό μας συμφέρον.
Το να ταλαιπωρούνται -συχνά -πυκνά- και συνήθως άνευ σοβαρού λόγου – εκατομμύρια άνθρωποι, να χάνουν το μεροκάματό τους κ.ο.κ, δεν είναι ό ,τι το καλύτερο.
Ιερό το δικαίωμα της απεργίας . Ιερότερο και ουσιαστικότερο το δικαίωμα στην εργασία.
Καιρός ήταν (μετά από πολυετή καθυστέρηση και απαράδεκτη αδιαφορία, χάριν κομματικών σκοπιμοτήτων, από όλες τις προηγούμενες Κυβερνήσεις, χωρίς εξαιρέσεις δυστυχώς) να αλλάξει η παράλογη, άδικη, αντιδημοκρατική αυτή πρακτική.
Οι αλλαγές που επιχειρεί η Κυβέρνηση, ενοχλούν και οδηγούν σε νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, αφού κάποιοι χάνουν κεκτημένα.
Πως ανεχόμαστε -ως κοινωνία/πολιτεία/πολίτες- να γίνεται πχ πολύωρη στάση =χειρόφρενο στα ΜΜΜ επειδή 10 συνδικαλιστές ενός κλάδου … συνεδριάζουν;
Οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο προφανώς δεν συμμετέχουν στη σύσκεψη αυτή. Επομένως γιατί να μην εργαστούν; Γιατί να ταλαιπωρηθούν (και να ξοδευτούν σε ταξί) κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αθώων και ανεύθυνων συμπολιτών τους;
Πρόκειται για αήθη, αντιδημοκρατική, παράλογη και ανάλγητη συμπεριφορά ευάριθμων ανθρώπων σε βάρος των πολλών.
Εδώ, με την ευκαιρία, θα ήθελα να υπογραμμίσω την απαξίωση των αρχών της Δημοκρατίας . Φαινόμενο το οποίο δεν αφορά μόνον στον Συνδικαλισμό, αλλά και στον Κοινοβουλευτισμό / το Κ.Δ. Πολίτευμά μας.
Εκλέγουμε τους 300 Εθνογονείς μας, κάποια Κόμματα προκειμένου να μας εκπροσωπήσουν και όχι να μας αγνοήσουν.
Στην πράξη – αφελώς- εκδίδουμε λευκές επιταγές, αφού οι κ. κ εκλεγμένοι εκλεκτοί μας πολιτεύονται όπως εκείνοι νομίζουν. Και μάλιστα ανεξάρτητα ή και ενάντια με όσα προεκλογικά είχαν υποσχεθεί.
Για σοβαρά ζητήματα θα πρέπει να διεξάγονται: Δ η μ ο ψ η φ ί σ μ α τ α .
ΥΓ Ισχύει η ίδια νοσηρή, αντιδημοκρατική νοοτροπία των ποικιλώνυμων Θωκούχων (=κατόχων θώκων) : ότι μπορούν να αποφασίζουν, να διατάσσουν και να αγνοούν προκλητικά την πλειονότητα.
Συνδικαλισμός και Εξουσιαστές αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία α ν τ ι δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ό τ η τ α ς .
Βίοι παράλληλοι, επάλληλοι, αλληλουποστηριζόμενων και αλληλοτροφοδοτούμενων αντιδημοκρατικών συνοδοιπόρων.
Αντί να υπηρετούν (ελάχιστες οι εξαιρέσεις του κανόνα) το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, υπηρετούν ευλαβικά το ατομικό , το κομματικό ή το συνδικαλιστικό τους συμφέρον.
Συμπερασματικά επιβάλλονται αλλαγές γενικότερα ώστε να ισχύει – ως κυρίαρχη -η θεμελιώδης αρχή της πλειοψηφίας, η οποία εκφράζει τους πολλούς και συνάδει με την δημοκρατία.