Άγνωστοι Έλληνες: Γεώργιος Βρούτος

Ο Γεώργιος Βρούτος (Αθήνα, 1843 – Αθήνα, 10 Ιανουαρίου 1909) ήταν φημισμένος Έλληνας γλύπτης του 19ου αιώνα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1843 και είχε ρίζες από την Κρήτη. Σπούδασε από το 1859 μέχρι το 1864 γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών υπό τον Γεώργιο Φυτάλη και παράλληλα έλαβε μαθήματα μαρμαροτεχνίας στο εργαστήριο του γνωστού καθηγητή και γλύπτη Ιωάννη Κόσσου.
To 1866, μετέβη στη Ρώμη με υποτροφία της βασίλισσας Όλγας, όπου και παρέμεινε για μια τριετία, σπουδάζοντας υπό την επίβλεψη των Κανόβα Άνταμο Ταντολίνι και Φίλιπο Νιακαρίνι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, εργάστηκε για λογαριασμό Ιταλού τραπεζίτη.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1873, άνοιξε δικό του εργαστήριο γλυπτικής στην Πλάκα και το 1883 διορίστηκε καθηγητής πλαστικής στη Σχολή Καλών Τεχνών, ως διάδοχος του Λεωνίδα Δρόση που είχε μόλις πεθάνει. Αυτή τη θέση, ο Βρούτος την διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Το 1888 ανακηρύχτηκε μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού. Παράλληλα, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Απεβίωσε στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου του 1909.
Έργα του
Έργα της σμίλης του Βρούτου είναι ο ανδριάντας του Κοραή μπροστά στο Πανεπιστήμιο, και του Κωνσταντίνου Ζάππα μπροστά στο Ζάππειο μέγαρο. Ένας ανδριάντας βρίσκεται επίσης στην Κωνσταντινούπολη. Στο Νεκροταφείο διακρίνονται δύο μνημεία του καλλιτέχνη: το μνημείο του Παπαδάκη και αυτό του Ράλλη. Το μουσείο της Βοστώνης αγόρασε τα αγάλματα του Αχιλλέα και του Πάρι, και τα δύο καλλιτεχνικές κατασκευές από τον Βρούτο.
Έργο απροσδόκητα τολμηρό είναι το «Πνεύμα του Κοπέρνικου» το οποίο βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη. Χαρακτηρίζεται ως ένα «θαύμα της τεχνικής». Ο καλλιτέχνης δημιουργεί την αίσθηση ότι το σώμα του φτερωτού δαίμονα πετάει, καθώς πάει να πέσει στη γήινη σφαίρα, ενώ στηρίζεται σε ένα ρούχο, που έχει ήδη τσακίσει. Μοιάζει να έχει σπάσει το νόμο της βαρύτητας Ανάλογη συνέχεια δεν υπήρξε στη δημιουργία του.
wikipedia