Εκτενείς οι αναφορές του γερμανόφωνου Τύπου στη συνάντηση Μέρκελ-Πούτιν το περασμένο Σάββατο στη Μόσχα.
Η Badische Neueste Nachrichten σημειώνει:
«Μήπως δημιουργείται μια νέα συμμαχία; Η προ πενταετίας ψυχρότητα πάντως, όταν η Μέρκελ επισκέφθηκε τελευταία φορά τη Μόσχα, έδωσε τη θέση της στη σύμπλευση. Τότε, λίγο μετά τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας η Μέρκελ είχε καταδικάσει τη ρωσική πολιτική στην Ουκρανία ως “εγκληματική”. Πλέον όμως η μία χώρα χρειάζεται την άλλη. Διότι αφενός οι Γερμανοί έχουν επίγνωση της ρωσικής επιρροής σε Συρία, Ιράν και Λιβύη και αφετέρου οι Ρώσοι πιστεύουν ότι οι Γερμανοί μπορούν να επηρεάσουν τις ΗΠΑ. Με δεδομένη την αμερικανική αυτοαναφορικότητα μετά την εκλογή Τραμπ το Βερολίνο δεν έχει τη στήριξη που θέλει. Έτσι η Μέρκελ την αναζητεί στην Μόσχα όπου βρίσκει ευήκοα ώτα».
Το σχόλιο της Frankfurter Rundschau:
«Στην πραγματικότητα και παρά τις έντονες διαμάχες που ακολούθησαν την κρίση της Κριμαίας μετά το 2014 οι γερμανορωσικές σχέσεις δεν πάγωσαν ποτέ. Ειδικώς η Μέρκελ συνομιλούσε κάθε τόσο τηλεφωνικά με τον Πούτιν, ακόμη κι όταν μαίνονταν οι σφοδρότερες συγκρούσεις στο Ντονμπάς».
Η ελβετική Neue Zürcher Zeitung:
«[…] Η προειδοποίηση της Μέρκελ πως υπάρχουν μόνον πολιτικές και όχι στρατιωτικές λύσεις βρίσκει μάλλον σύμφωνο και τον Πούτιν. Ωστόσο[…] με στρατιωτικά μέσα ο ρώσος πρόεδρος δημιούργησε ένα πλαίσιο, το οποίο καθιστά εφικτή μια βολική για τον ίδιο πολιτική λύση. Το Κρεμλίνο είναι λοιπόν εκείνο που κινεί τα νήματα. Η Μέρκελ και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι βρίσκονται στη δυσάρεστη γι΄ αυτούς θέση να τους θέτει ουσιαστικά ο Πούτιν προ τετελεσμένων».
Κώστας Συμεωνίδης
dw