Τέσσερα χρόνια χωρίς τον Ντέμη Ρούσσο

Διεθνούς φήμης Έλληνας τραγουδιστής, που γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, κυρίως τη δεκαετία του ‘70. Οι πωλήσεις των δίσκων του ξεπερνούν τα 60 εκατομμύρια.

Ο Αρτέμιος Βεντούρης – Ρούσσος, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του μηχανικού και κλασσικού κιθαρίστα Γιώργου Ρούσσου και της συζύγου του Όλγας. Από μικρός σπούδασε μουσική και εντάχθηκε στην εκκλησιαστική χορωδία της ενορίας του. Μετά την Κρίση στο Σουέζ το 1956, η οικογένειά του έχασε τα πάντα και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Μετά την εγκατάστασή του στην Αθήνα, συμμετείχε σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα, ξεκινώντας από τους «The Idols» σε ηλικία 17 χρόνων. Αργότερα εντάχθηκε στους «We Five», αλλά έγινε γνωστός μέσα από τους «Aphrodite’s Child», το ελληνικό συγκρότημα, που βρέθηκε στην πρωτοπορία του προοδευτικού ροκ (progressive rock). Σχηματίστηκε το Φεβρουάριο του 1968 από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου (κίμπορντς), Ντέμη Ρούσσο (φωνητικά, μπάσο), Αργύρη Κουλούρη (κιθάρες) και Λουκά Σιδερά (ντραμς).
Με έδρα το Παρίσι κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά το άλμπουμ «The End of the World», από το οποίο ξεχώρισε το «Rain and Tears», διασκευή του κλασσικού «Κανόνα» του Πάχελμπελ, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία και ταυτίστηκε με τη νεανική εξέγερση του Μάη του ‘68. Ακολούθησε το «It’s Five O’ Clock» με την ομώνυμη μεγάλη επιτυχία, ενώ η κορυφαία στιγμή του συγκροτήματος ήταν το άλμπουμ «666», με πηγή έμπνευσης την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη. Κυκλοφόρησε το 1972, πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια δίσκους και θεωρείται ένα από τα πρώτα κόνσεπτ άλμπουμ (concept album, δίσκος με ενιαία θεματολογία).
Παράλληλα με τους «Aphrodite’s Child» και μετά τη διάλυσή τους ακολούθησε σόλο καριέρα, με διαβατήριο τη σπουδαία τενόρο φωνή του, με τη χαρακτηριστική βραχνάδα και το εκκεντρικό του ντύσιμο (ενδυματολογικό σήμα – κατετεθέν η κελεμπία), που προανήγγειλε το κιτς του γκλαμ-ροκ (glam-rock). Πρώτη του μεγάλη επιτυχία, το τραγούδι «We Shall Dance». Ακολούθησαν τα «White Sails» (αγγλική διασκευή του τραγουδιού «Άσπρα, Κόκκινα, Κίτρινα, Μπλε» του Δήμου Μούτση), «Forever And Ever», «My Friend the Wind», «My Reason», «Velvet Mornings», «Goodbye My Love, Goodbye», «Someday Somewhere» και «Lovely Lady of Arcadia», όλα τη δεκαετία του ‘70.
Τα επόμενα χρόνια παρέμεινε μουσικά ενεργός. Πραγματοποίησε μεγάλες περιοδείες και ηχογράφησε τις μεγάλες του επιτυχίες σε διάφορες γλώσσες, που εξάπλωσαν τη φήμη του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Υδρογείου. Το 2010 έδωσε μία μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο, μετά από 37 χρόνια απουσίας από τα συναυλιακά δρώμενα της Ελλάδας.
Για πολλά χρόνια ο Ντέμης Ρούσσος έδινε μάχες με την παχυσαρκία που τον ταλαιπωρούσε. Τον Ιούνιο του 1980, όταν ζύγιζε 147 κιλά, ξεκίνησε ένα αυστηρό πρόγραμμα δίαιτας, με αποτέλεσμα μέσα σε δέκα μήνες να χάσει 50 κιλά. Το 1982 εξέδωσε το βιβλίο «A Question of Weight» («Είναι θέμα βάρους»), μαζί με τη φίλη του φωτογράφο Βερονίκ Σκαβίνσκα, στο οποίο με πάσα ειλικρίνεια περιέγραψε το πρόβλημά του με την παχυσαρκία και πώς την καταπολέμησε.
Στις 14 Ιουνίου 1985 βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, όταν έπεσε θύμα αεροπειρατείας, κατά τη διάρκεια της πτήσης 847 της TWA από την Αθήνα στη Ρώμη. Οι λιβανέζοι αεροπειρατές της «Χεζμπολάχ» και της «Ισλαμικής Τζιχάντ», μόλις τον αναγνώρισαν, γιόρτασαν τα γενέθλιά του την επομένη και τον απελευθέρωσαν μαζί με άλλους τέσσερις επιβάτες πέντε ημέρες αργότερα.
Στην προσωπική του ζωή νυμφεύθηκε τρεις φορές και απέκτησε δύο παιδιά. Τον Σεπτέμβριο του 2013, παρασημοφορήθηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, σε τελετή που έγινε στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα. Μετά τη βράβευση δήλωσε: «Αυτό το μετάλλιο αντιπροσωπεύει την πρώτη χώρα μου, την Ελλάδα και τη δεύτερη, τη Γαλλία. Ευχαριστώ και τις δυο χώρες στις οποίες ανήκω».
Ο Ντέμης Ρούσσος πέθανε στις 25 Ιανουαρίου 2015 στην Αθήνα, ύστερα από μακρά νοσηλεία στο νοσοκομείο «Υγεία».
sansimera