ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Αντίο χειμώνα,
Οι μέρες άρχισαν πάλι να μακραίνουν,
Τα φύλλα του τσαγιού μες στο φλυτζάνι
Τον ερχομό κάποιου ξένου παράξενου σημαίνουν.
Θα μου φέρει άραγε δουλειά
Θα μου δώσει άραγε χαρά
Ή θα ’ρθεί για να γιατρέψει
Τα δικά του τα δεινά;
Διασχίζοντας τον κήπο
Με την πραμάτια του στην πλάτη
Θα ’ρθει για να ζητιανέψει
Να παζαρέψει ή για να βλάψει;
Θα ’ρθει μήπως να ενοχλήσει,
Να καλοπιάσει ή ν’ απειλήσει,
Υποσχέσεις να γεμίσει
Ή κρατώντας το πιστόλι θα ’ρθει για να με φοβήσει;
Θα τον λένε Ιωάννη
Θα τον λένε Ιωνά
Eκλιπαρώντας για μετάνοια
Στων Eβρίδων τα νησιά;
Θα τον λένε Ιάσωνα
Θα ψάχνει για ένα ναυτικό
Ή σαλεμένο σταυροφόρο
Δίχως λογική και ειρμό;
Ποιό θα ’ναι το μήνυμά του ―
Πόλεμος, δουλειά, παντρειά;
Νέα πάντοτε καινούργια όπως κάθε χαραυγή
Ή μια κάποια παροιμία που την έχουν ξαναπεί;
Θα μου δώσει απάντηση
Αστραφτερή σαν λάμψη
Ή θα ’ναι όλο υπεκφυγές
Θα θέλει να παρακάμψει;
Θα τον λένε Έρωτα
Κι όσα πει θα ’ναι τρελά;
Ή θα είναι ο Θάνατος
Κι όλα θα ’ναι απλά;
Λούϊς MακNίς (1907-1963)
Μετάφραση: Χρίστος Γούδης