Γράφει ο Νίκος Π.Το ακόλουθο άρθρο, είναι μία μικρή αναφορά σε ένα μεγάλο Έλληνα, ο οποίος έδωσε το κοσμικό θεωρητικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο απελευθερωτικός αγώνας των Αράβων, από την αποικιακή – έμμεση ή άμεση- κατοχή.
Ο Αντωνίου γεννήθηκε το 1891, στην Αλεξάνδρεια, από Έλληνες γονείς. Έζησε τα περισσότερα χρόνια του στην Αίγυπτο και στο Λίβανο, όπου πέθανε το 1942.
Υπήρξε μέλος της Βρετανικής Διοίκησης Παλαιστίνης και πολιτικός διαμεσολαβητής μεταξύ των Αράβων και των Βρετανών. Στο έργο του “Αραβικό Ξύπνημα”, περιγράφει την εξέλιξη του αραβικού εθνικισμού, της σημασία της αραβικής επανάστασης του 1916, και τις μηχανορραφίες πίσω από αυτόν. Η πολιτισμική κουλτούρα του Αντωνίου (Ελληνική, Αγγλική και Αραβική παιδεία), του επέτρεψε να λειτουργεί σε διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, που τον καθιέρωσε σαν αξιόπιστο μεσολαβητή μεταξύ Άγγλων και Αράβων. Επηρεασμένος από τον Κωνσταντίνο Καβάφη, λάτρεψε την Ελληνιστική περίοδο – ίσως ο πραγματικός χρυσός Αιώνας της Ελλάδος.
Μεγάλος θρίαμβος του Αντωνίου, κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Λονδίνου του 1939 για την Παλαιστίνη. Το βιβλίο του “Το αραβικό ξύπνημα“, κατάλαβε στις εργασίες του συνεδρίου. Το βιβλίο ανάγκασε τη βρετανική κυβέρνηση να αναγνωρίσει μυστικές υποσχέσεις της εποχής του πολέμου προς τους Άραβες και τις αντιφάσεις που ακολούθησαν.
Ακόμη και σήμερα, το βιβλίο του ασκεί σημαντική επιρροή στην κοσμική πλευρά του Παναραβισμού. Ατυχώς, το βιβλίο του δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά.
Βιβλιογραφία
Αντωνίου, Γιώργος. Το αραβικό ξύπνημα: Η ιστορία του Αραβικού Εθνικό Κίνημα. Λονδίνο: H. Hamilton, 1938.