Περί διαγγελμάτων.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πολύ «φοριέται» τελευταία ο όρος «διάγγελμα», για τις ανακοινώσεις που κάνει κατά καιρούς για την πανδημία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Φαντάζομαι ότι η χρησιμοποίηση του όρου γίνεται εν αγνοία του πρωθυπουργού, ίσως από συνεργάτες του που δεν γνωρίζουν ή θέλουν να του πουλήσουν «μοναρχικές» εκδουλεύσεις για να τονώσουν το προφιλ του.

Του Βασίλη Σκουρη

Για να μην εκθέτουν λοιπόν τον κ. Μητσοτάκη τους θυμίζουμε ποιος και πότε κάνει διάγγελμα, κάτι που το γνωρίζουν και οι πρωτοετείς της Νομικής.

Κατά το Σύνταγμα (άρθρο 44 παρ. 3) διάγγελμα απευθύνει προς το λαό μόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και μόνο σε «εντελώς εξαιρετικές περιστάσεις». Και μάλιστα απαιτείται σύμφωνη γνώμη του Πρωθυπουργού, προσυπογραφή του και δημοσίευση του διαγγέλματος στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Πρόκειται λοιπόν για αποκλειστική αρμοδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό και εντελώς σπάνια υπάρχουν διαγγέλματα. Δεν θυμάμαι μάλιστα πότε χρησιμοποιήθηκε τέτοιο διάγγελμα στο παρελθόν. Τουλάχιστον Παπούλιας και Παυλόπουλος, δηλαδή πάνω από 15 χρόνια τώρα, δεν απηύθυναν διάγγελμα.

Για την ιστορία θυμίζουμε ότι στην αρχική του μορφή, όπως την είχε διαμορφώσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το άρθρο 44 προέβλεπε το διάγγελμα ως «προνομία» του Προέδρου της Δημοκρατίας, δίχως τις σημερινές αυστηρές προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές μπήκαν στην αναθεώρηση του 1985/1986, με εισηγητή τον αείμνηστο Σάκη Πεπονή, μέσα στο πλαίσιο του σχεδίου του Ανδρέα Παπανδρέου για δραστική περιστολή των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Καλό θα είναι λοιπόν οι συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι να μιλούν για «ανακοινώσεις» του πρωθυπουργού. Με τον τρόπο αυτό προφυλάσσουν και τον ίδιο και τον εαυτό τους από εκφράσεις που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και θυμίζουν καθεστώτα «συνταγματικής μοναρχίας».

ΥΓ: Όχι πως έχουμε ελπίδες ότι θα συμβεί, αλλά για να γνωρίζουμε τι είναι διάγγελμα…

ΔΗΜΟΦΙΛΗ