Ο Πλανήτης, απ’ άκρη σ’ άκρη, εκπέμπει σήματα SOS για τις επιπτώσεις της πανδημίας σε όλους τους τομείς, και ιδίως στον οικονομικό.
Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, με έκδηλα ίχνη συγκίνησης, δήλωσε ότι η πανδημία θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο ύφεσης από ότι η μεγάλη ύφεση μετά το κραχ του 1929.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ μιλάει για ύφεση στην ευρωζώνη μεταξύ 9% και 15%.
Ο Ντομινίκ Στρος Καν -παρά τα «κουσούρια» του παραμένει μεγάλος οικονομολόγος- προειδοποιεί ότι οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές, σε όλο τον κόσμο και ιδίως την Ευρωπαϊκή Ένωση, για χώρες που εξαρτώνται από τον τουρισμό και άλλες δραστηριότητες που θίγει δραματικά η πανδημία.
Οι χώρες που έχουν ισχυρούς οικονομικούς μηχανισμούς αντίστασης, και ιδίως πραγματικές Κεντρικές Τράπεζες, παίρνουν ήδη δραστικά μέτρα. Έτσι π.χ. η FED, η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, «τυπώνει» πολλά τρισ-δολλαρίων. Το ίδιο και η Κεντρική Τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου τυπώνει τρισ-λιρών.
Και η Ευρώπη;
Συσκέψεις επί συσκέψεων, με την κα Von der Leyen, την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον ρόλο της «κυρίας δε με μέλει» στη γνωστή παλιά γαλλική ταινία με τη Σοφία Λόρεν. Το ρίχνουν όλοι στην αισιοδοξία του τέλους επειδή δεν τολμούν να αντισταθούν στην παντοδυναμία της Γερμανίας και της κας Μέρκελ, μαζί με τους πειθήνιους δορυφόρους της στην Ευρώπη του βορρά. Η δε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρεί ότι όλα θα πάνε στο τέλος καλά, δίχως ισχυρά και πολυδάπανα μέτρα στήριξης των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θυμίζοντας την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη στο «ποτέ την Κυριακή», που διηγόταν τις αρχαίες τραγωδίες και κατέληγε πως «στο τέλος πήγαν όλοι για μπάνιο στην ακρογιαλιά».
Για μια φορά ακόμη η Ευρώπη κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Και όταν ξυπνήσει θα είναι αργά.
Πολλά βήματα πίσω, που δείχνουν όχι αλληλεγγύη αλλά τάσεις διάλυσης. Όταν δεν υπάρχουν Ευρωπαίοι ηγέτες τι να περιμένει κανείς; Η Γερμανία σέρνει την Ευρώπη στο χορό του Ζαλόγγου.