Τις τελευταίες ημέρες γίνεται συνέχεια λόγος για υιοθέτηση της ρήτρας συλλογικής δράσης, τα περίφημα πλέον CACs (Collective Action Clauses).
Λίγο μπακαλίστικα, θα σας πούμε ότι στην ουσία υποχρεώνουν τη μειοψηφία αυτών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα και δεν συμφωνούν με το κούρεμα, θα ακολουθήσουν αναγκαστικά αυτούς που συμφωνούν. Άρα, παύει η διαδικασία της εθελοντικής συμμετοχής.
Προσέξτε τί αναφέρει η ISDA, η αρχή που είναι υπεύθυνη να κρίνει πότε μια αναδιάρθωση χρέους είναι πιστωτικό γεγονός και ενεργοποιεί τα CDS. Άλλο να υιοθετήσεις την πρακτική της ρήτρας συλλογικής δράσης και άλλο να την χρησιμοποιήσεις. ‘Αλλο δηλαδή να την έχεις ως νόμο για να απειλείς όσους δεν θέλουν να συμμετάσχουν και άλλο να την κάνεις πράξη.
Η ISDA, λοιπόν, εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με το αν μπορεί να προκληθεί πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα, αν υιοθετήσει τελικά η κυβέρνηση Παπαδήμο τα CACs.
Tί λέει; Η υιοθέτηση ρήτρας συλλογικής δράσης (Collective Action Clauses) στα υφιστάμενα ελληνικά ομόλογα δεν συνιστά από μόνη της πιστωτικό γεγονός.
Αυτό που το συνιστά όμως πιστωτικό γεγονός είναι η χρήση της με αποτέλεσμα δεσμευτική μείωση σε κουπόνια ή κεφάλαιο για τους ομολογιούχους.
Παράλληλα, λέει ότι αν ένας οίκος αξιολόγησης υποβαθμίσει τη χώρα σε καθεστώς default, αυτό δεν συνιστά απαραίτητα πιστωτικό γεγονός, κι αυτό γιατί δεν υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ μιας ανακοίνωσης οίκου αξιολόγησης και ενός πιστωτικού γεγονότος που πυροδοτεί και την πληρωμή των CDS.
Η ISDA υπογραμμίζει ότι για να προκληθεί πιστωτικό γεγονός απαιτείται αλλαγή στους όρους εκκρεμών ομολόγων ή δανείων, διαχωρίζοντάς το από μια ανταλλαγή ομολόγων, στην οποία τα αρχικά ομόλογα αντικαθίστανται από νέα, με καινούριους όρους.