του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Ο Πόλεμος είναι ΤΡΑΓΩΔΙΑ και γι’ αυτόν που έχει Δίκαιο και γι’ αυτόν που έχει Άδικο. Από τα μεγάλα ΜΗΝΥΜΑΤΑ του Έλληνα Ποιητή ΟΜΗΡΟΥ.
Το 1940 είχαμε δίκαιο, αλλά έχασαν την ζωή τους, θυσιάστηκαν 14.000 Έλληνες(!)
Όσοι γεννηθήκαμε γύρω στα 1950,
το πρώτο γεγονός για το οποίο έχουμε “βιωματική μνήμη
της ΙΣΤΟΡΙΑΣ” ήταν η έναρξη του ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ Αγώνα.
Από τότε μέχρι και σήμερα (2020), η ηλικία μας ΒΙΩΣΕ σειρά γεγονότων
που “παρ’ ολίγον” θα μας οδηγούσαν σε σύγκρουση με την γειτονική
χώρα. Ευτυχώς δεν συνέβη…!
Σε μια πρόχειρη αναδρομή…. γεγονότα, στα οποία, ας επιτραπεί η έκφραση, “ήμασταν εκεί”.
1955 τα πρώτα αμυδρά
ακούσματα για την έναρξη του Κυπριακού Αγώνα.
1955 επίσης τα Σεπτεμβριανά, μέσα από τις αφηγήσεις των μεγαλύτερων
1963- 1964 Δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο- απελάσεις Ελλήνων
της Κωνσταντινούπολης, απειλή πολέμου που αποφεύχθηκε
με έξωθεν παρέμβαση. Θα το δηλώσει αυτοπροσώπως ο
Αμερικανός Πρόεδρος ΤΖΟΝΣΟΝ.
1973-1974 Η Χούντα ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την Εξουσία με τον χειρότερο τρόπο,
το “ΑΦΡΟΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ” στην ΚΥΠΡΟ. Πολύ κοντά στον πόλεμο οι δύο χώρες.
1974. Χρονιά “ορόσημο” για την Ιστορία της Μαρτυρικής Κύπρου.
Αττίλας 1 και 2. Το ΑΛΥΤΟ μέχρι σήμερα “ΚΥΠΡΙΑΚΟ πρόβλημα” έκτοτε,
θα προκαλέσει πολλές εντάσεις στις σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας
ΜΕΤΑ το 1974 αρχίζει μια νέα κατηγορία κρίσεων, με κύριο
στοιχείο τα όρια ελέγχου και εκμετάλλευσης του Αιγαίου.
Τουρκικά Ερευνητικά σκάφη στο ΑΙΓΑΙΟ (Σισμικ, Χόρα, Πιρί Ρέις…)
Ένταση στα Ελληνοτουρκικά.
1976 σημαδεύτηκε από την φράση του Ανδρέα: Βυθίσατε το Χόρα
και βεβαίως το “casus belli” από την άλλη πλευρά.
1987 σοβαρή κρίση που έφερε τις δύο χώρες πράγματι
κοντά στον πόλεμο.
1996 κρίση Ιμίων. Η κατάρριψη ελικοπτέρου θα προσθέσει στο
πάνθεο των ηρώων τρία νέα ΟΝΟΜΑΤΑ: ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ / ΓΙΑΛΟΨΟΣ
/ ΒΛΑΧΑΚΟΣ.
Ο 21ος αιώνας αρχίζει με προσπάθειες προσέγγισης εκατέρωθεν.
Κουμπαριές / Ζεμπεκιές κλπ
ΑΛΛΑ από την 2η 10ετία, οι σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών μας,περιστρέφονται και πάλι γύρω από τον έλεγχο και εκμετάλλευση του Αιγαίου, με καινούργια δεδομένα, όπως λχ το ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, αιτία μιας ακόμη, πολύ πρόσφατης, κρίσης στον ΕΒΡΟ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στα 70 αυτά χρόνια της προσωπικής “ΒΙΩΜΑΤΙΚΗΣ”
Ιστορίας, τα ίδια προβλήματα φαίνεται να παραμένουν άλυτα.
Η αλήθεια είναι ότι πλησιάσαμε στον (παρ’ ολίγο) Πόλεμο.
Παρότι όμως ΤΕΛΙΚΑ, ευτυχώς, δεν φτάσαμε σε πόλεμο, Απευθείας οι δύο χώρες (μέχρι ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ και…. άδειασμα ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ μόνο), οι Εντάσεις στις σχέσεις των δύο κρατών
είχαν ΤΡΑΓΙΚΑ, αρκετές φορές, αποτελέσματα και από τις δύο πλευρές.
Εγώ δεν θα ρωτήσω “τί μέλλει γενέσθαι”. Το θεωρούσα άλλωστε πάντα ΑΚΡΩΣ ΜΟΙΡΟΛΑΤΡΙΚΟ.
Θα ρωτήσω “τι ΔέΟΝ γενέσθαι”.. Ο Πόλεμος είναι ΤΡΑΓΩΔΙΑ και γι’ αυτόν που έχει Δίκαιο και γι’ αυτόν που έχει Άδικο. Από τα μεγάλα ΜΗΝΥΜΑΤΑ του ΟΜΗΡΟΥ.