Αυτοί που μιλάνε περί Χάγης έχουν καταλάβει ότι αν πάμε εκεί (που το βλέπω να πηγαίνουμε και μάλιστα σούρνωντας), θα πάμε για να συζητήσουμε αποκλειστικώς δικά μας συμφέροντα;
Ούτε για την Ιμβρο και την Τένεδο θα συζητήσουμε ούτε για τη μαγαρισμένη Αγια-Σοφιά ούτε για τις περιουσίες των μακελεμένων Σμυρνιών και Κωνσταντινουπολιτών ούτε για τους σφαγμένους Ποντίους.
Θα συζητήσουμε αποκλειστικά για το αν η Λέσβος, η Χίος και ακόμα καμιά εκατοστή νησιά του Αιγαίου είναι τουρκικά, αν η οδός Σταδίου βρίσκεται στην τουρκική ΑΟΖ, αν το Αιγάλεω ανήκει στο FIR της Κωνσταντινουπόλεως, οπότε όλα τα δικαιώματα από τους δίσκους του Ζαμπέτα πρέπει να πάνε στον γαμπρό του «σουλτάνου» και τέτοια όμορφα.
Πώς το έλεγε ο Ορέστης Καλλιγαρίδης (Ν. Σταυρίδης) στον Μουστάκια-Λέανδρο (Μ. Φωτόπουλος) στα θρυλικά «Κίτρινα γάντια»; Κάπως έτσι: «Μουστάκια, πρόσεχε, γιατί θα φάμε τα μουστάκια μας και επειδή εγώ δεν έχω, ό,τι φάμε θα φάμε από το δικό σου».
Χρήστος Μπολώσης
«δημοκρατία»